رابرت ردفورد(Robert Redford)

چارلز رابرت ردفورد جونیور، معروف به رابرت ردفورد بازیگر و فیلمساز آمریکایی است که در 18 آگوست 1936 در سنتا مونیکا، کالیفرنیا به دنیا آمد. مادرش مارتا وودراف هارت نام داشت و پدرش به نام چارلز رابرت ردفورد، حسابدار بود. ردفورد اصالت انگلیسی، اسکاتلندی و ایرلندی دارد.

خانواده ردفورد درVan Nuys زندگی می کردند در حالی که پدرش در El Segundo کار می کرد. رابرت در دبیرستان ون نویز تحصیل کرد که پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان در سال 1954، به مدت یک سال و نیم در دانشگاه کلرادو در بولدر حضور داشت و در آنجا عضو انجمن برادری کاپا سیگما بود. زمانی که آنجا بود، در رستوران/باری به نام سینک کار می‌کرد، جایی که نقاشی شبیه او هنوز در میان نقاشی‌های دیواری بار برجسته است.

زمانی که ردفورد در کلرادو بود، شروع به نوشیدن شدید الکل کرد و در نتیجه، نیمی از بورس تحصیلی خود را از دست داد و از مدرسه اخراج شد. او به اروپا سفر کرد و در فرانسه، اسپانیا و ایتالیا زندگی کرد. او بعد در موسسه پرت در بروکلین نقاشی خواند و در کلاس‌های آکادمی هنرهای دراماتیک آمریکا (کلاس 1959) در شهر نیویورک شرکت نمود. حرفه ردفورد، مانند بسیاری از ستارگان بزرگ دهه 1950، در شهر نیویورک آغاز شد، جایی که این بازیگر هم روی صحنه و هم در تلویزیون کار پیدا کرد.

اولین بازی او در برادوی در نقش کوچکی در داستان بلند (1959) بود. بزرگترین موفقیت او در برادوی در نقش شوهر تازه ازدواج کرده الیزابت اشلی در بازیگران اصلی فیلم پابرهنه نیل سایمون در پارک در سال 1963 بود. از سال 1960، ردفورد به عنوان ستاره مهمان در برنامه های تلویزیونی متعددی مانند شهر برهنه، ماوریک، دست نخورده ها، آمریکایی ها و ویسپرینگ اسمیت ظاهر شد. یکی از آخرین حضورهای تلویزیونی او تا سال 2019، در 7 اکتبر 1963 در بریکینگ پوینت، یک درام پزشکی ABC درباره روانپزشکی بود. ردفورد اولین بازی سینمایی خود را در فیلم داستان بلند (1960) در نقشی کوچک انجام داد. در آگوست 2018، ردفورد پس از اتمام فیلم، بازنشستگی خود را از بازیگری اعلام کرد، اگرچه ماه بعد، ردفورد اظهار داشت که از اعلام بازنشستگی خود "پشیمان است". او برای مدت کوتاهی نقش خود را در نقش الکساندر پیرس برای حضور کوتاه در فیلم Avengers: Endgame که در سال 2017 قبل از اتمام فیلم قبلی فیلمبرداری شد، تکرار کرد. رابرت ردفورد در سال 1976 کتاب «مسیر قانون شکن: سفری در زمان» را منتشر کرد. 

جوایز و افتخارات رابرت ردفورد

ردفورد برای بازی در فیلم صدای چارلی پونت (1962) نامزد جایزه امی به عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. در فیلم Inside Daisy Clover (1965)، که برای او جایزه گلدن گلوب بهترین ستاره جدید را به ارمغان آورد، نقش یک ستاره دوجنسه سینما را بازی کرد. ردفورد جایگاه مورد نظر خود را در فیلم جورج روی هیل بوچ کسیدی و ساندنس کید (1969) به فیلمنامه ویلیام گلدمن یافت. این فیلم موفقیت بزرگی بود و او را به یک ستاره بزرگ تبدیل کرد.

در حالی که ردفورد برای بازی در نقش ساندنس کید جایزه اسکار یا گلدن گلوب را دریافت نکرد، در عوض جایزه آکادمی فیلم و تلویزیون بریتانیا (بفتا) را برای این نقش و نقش‌هایش در فیلم‌های Downhill Racer (1969) و Tell Them Willie Boy is Here دریافت نمود. ردفورد در سال‌های 1975، 1977 و 1978 برنده جایزه گلدن گلوب برای ستاره فیلم جهانی مورد علاقه شد، جایزه‌ای مبتنی بر محبوبیت که دیگر اعطا نمی‌شود. همه مردان رئیس جمهور (1976) که در آن ردفورد و هافمن در نقش خبرنگاران واشنگتن پست باب وودوارد و کارل برنشتاین بازی می کنند، فیلمی شاخص برای ردفورد بود.

او نه تنها تهیه کننده اجرایی و همبازی بود، بلکه موضوع جدی فیلم - رسوایی واترگیت - و تلاش آن برای ایجاد تصویری واقع گرایانه از روزنامه نگاری نیز منعکس کننده نگرانی های بازیگر خارج از صفحه نمایش برای دلایل سیاسی بود. این فیلم هشت نامزدی جایزه اسکار را به همراه داشت. از جمله بهترین فیلم و بهترین کارگردانی (Alan J. Pakula) و برنده جایزه بهترین فیلمنامه (گلدمن). در واقع برنده جایزه بهترین فیلم و بهترین کارگردانی از منتقدان فیلم نیویورک شد. او در درام زندان (Brubaker (1980 ظاهر شد و در نقش یک سرپرست زندان تلاش کرد تا سیستم را اصلاح کند.

اولین کارگردانی او، «مردم معمولی» که به دنبال فروپاشی خانواده‌ای از طبقه متوسط رو به بالا بود، یکی از تحسین‌شده‌ترین فیلم‌های دهه بود که برنده چهار جایزه اسکار، از جمله بهترین کارگردانی برای خود ردفورد و بهترین فیلم بود. او در درام بیسبال The Natural (1984) بازی کرد. فیلم سیدنی پولاک خارج از آفریقا (1985)، با بازی ردفورد در نقش اصلی مرد در مقابل مریل استریپ، برنده گلدن گلوب بهترین فیلم و برنده هفت جایزه اسکار از جمله بهترین فیلم شد. این فیلم بزرگترین موفقیت ردفورد در دهه گذشته و موفق ترین فیلم ردفورد و پولاک از هفت فیلم مشترکشان بود.

در سال 2013، او در فیلم All Is Lost به کارگردانی J.C. Chandor که درباره مردی در دریا گم شده بود بازی کرد. او برای بازی در این فیلم که تنها بازیگر آن است و تقریبا هیچ دیالوگی وجود ندارد، مورد تحسین قرار گرفت. ردفورد نامزد جایزه گلدن گلوب شد، اولین نامزدی بهترین بازیگر مرد برای گلدن گلوب و جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک را برای بهترین بازیگر مرد دریافت کرد، اولین باری بود که جایزه بازیگری را از آن گروه دریافت نمود. ردفورد در فیلم درام The Old Man & the Gun که در سپتامبر 2018 اکران شد، نقش فارست تاکر سارق بانک را بازی کرد و برای آن نامزدی گلدن گلوب دریافت نمود. 

ردفورد در اولین کارگردانی خود برنده جایزه اسکار بهترین کارگردانی در سال 1980 برای فیلم مردم عادی شد. او در سال 2002 در هفتاد و چهارمین دوره جوایز اسکار برنده جایزه افتخاری اسکار شد. در سال 2017 در هفتاد و چهارمین جشنواره فیلم ونیز جایزه شیر طلایی یک عمر دستاورد هنری به وی اهدا شد. در 22 فوریه 2019، ردفورد جایزه سزار افتخاری را در چهل و چهارمین دوره جوایز سزار در پاریس دریافت کرد. در 14 اکتبر 2010، ردفورد توسط رئیس جمهور نیکلا سارکوزی به عنوان فرمانده لژیون دونور منصوب شد. او در سال 2010 جایزه فرماندار نیومکزیکو برای برتری در هنر را دریافت کرد.

در سال 1995 مدرک دکترای افتخاری ادبیات انسانی را از کالج Bard دریافت نمود. وی در سال 1996 نشان ملی هنر را دریافت کرد. او در دسامبر 2005، افتخارات مرکز کندی را برای کمک هایش به فرهنگ آمریکا دریافت نمود.