نیکی کریمی(Niki Karimi)

نیکی کریمی بازیگر و فیلمساز ایرانی است که در 19 آبان 1350 در تهران به دنیا آمد. پدر و مادرش هر دو اهل تفرش هستند. او از دوران دبستان در تئاتر فعال بوده و علاقه اولیه اش به سینما و ادبیات باعث شد تا بازیگر شود. او که به‌ عنوان «برجسته‌ ترین چهره در میان نسل‌ جوان سینمای ایران پس از انقلاب» شناخته می‌ شود، جوایز مختلفی از جمله یک سیمرغ بلورین، سه جایزه حافظ، یک جایزه جشن سینمای ایران و سه جایزه انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران را دریافت کرده است و همچنین جوایز بین المللی از جمله جوایز جشنواره فیلم تائورمینا ایتالیا و جشنواره فیلم قاهره مصر را کسب کرد.

فیلم های نیکی کریمی

نیکی کریمی کار خود را از اواخر دهه 80 میلادی آغاز کرد و برای بازی در فیلم سارا (1371) جوایز بسیاری را در سطح ملی و بین المللی دریافت کرده است که از جمله آنها جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره فیلم سن سباستین است. در همان سال برای تحصیل در رشته طراحی لباس به آمریکا رفت و تا زمان بازی در فیلم پری اثر داریوش مهرجویی به ایران بازنگشت.

نیکی کریمی در سال 2006 دومین فیلم بلند خود را با نام "چند روز بعد" ساخت که در جشنواره فیلم رم به نمایش درآمد.

جوایز و افتخارات نیکی کریمی

او همچنین در هیئت داوران بیش از 20 جشنواره فیلم از جمله جشنواره فیلم کارلووی واری، جشنواره بین المللی فیلم ادینبورگ، جشنواره بین المللی فیلم لوکارنو و جشنواره بین المللی فیلم تسالونیکی و جشنواره فیلم برلین و همچنین شصتمین جشنواره فیلم کن حضور داشته است. وی از سال ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۶ دستیار عباس کیارستمی بود.

نیکی کریمی با گسترش حرفه خود به عنوان بازیگر، مستند «داشتن یا نداشتن» (2001) را در مورد ناباروری نوشت و کارگردانی کرد و در سال 1380 اولین جایزه کارگردانی خود را در جشنواره فیلم باران ایران برای این اثر به دست آورد. او در جشنواره فیلم کن 2005 نیز برای کارگردانی فیلم سینمایی یک شب (2005) نامزد شد. سومین فیلم او به عنوان کارگردان، سوت پایان (2011) نام داشت که برنده سه جایزه از جشنواره بین المللی فیلم وسوول سینمای آسیا در وسول، فرانسه شد.

او برای بازی در فیلم من همسرش هستم (1390) به کارگردانی مصطفی شایسته، نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم فجر شد. کریمی در سال ۱۳۷۷ در فیلم دو زن به کارگردانی تهمینه میلانی بازی کرد که برای پنجمین بار نامزد دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شد اما برای واکنش پنجم سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را کسب کرد.

او همچنین جایزه بهترین بازیگر زن را به خاطر بازی در دو زن از جشنواره تائورمینا ایتالیا گرفت. در سال ۱۳۹۳ وی برای کارگردانی فیلم شیفت شب و بازی در فیلم‌های مرگ ماهی و چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت جایزه ویژه هیئت داوران سی و سومین جشنواره فیلم فجر را دریافت کرد. او در بیست و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۸۱) برنده سیمرغ بلورین بهترین بازیگر زن برای فیلم دیوانه‌ ای از قفس پرید و واکنش پنجم شد.

کریمی برای کارگردانی فیلم آتابای نامزد دریافت جایزه هیئت داوران از جشنواره بین‌المللی فیلم صوفیه (بلغارستان، ۲۰۲۲)، نامزد دریافت جایزه بهترین فیلمساز زن از جشنواره بین‌المللی فیلم داکا (هندوستان، ۲۰۲۲) و نامزد دریافت جایزه بهترین فیلم تماشاگران از جشنواره فیلم کمبریج (انگلیس، ۲۰۲۱) شد. نیکی کریمی برای بازی در فیلم روانی، در شانزدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (1376) نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن شد.

او در چهارمین جشن خانه سینما (1379) نامزد دریافت تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن برای فیلم نسل سوخته بود.

دیگر فعالیت های نیکی کریمی

کریمی علاوه بر فیلم، کارهای ترجمه نیز انجام داده است. او در سال 1999 اولین اثر ترجمه‌اش را منتشر کرد، بیوگرافی مارلون براندو، آهنگ‌هایی که مادرم به من آموخت، که آن را از انگلیسی به فارسی ترجمه کرد. او همچنین دو کتاب از حنیف کوریشی، نویسنده پاکستانی- انگلیسی را ترجمه کرد. از سایر آثار ترجمه او می توان نور ماه بر درختان کاج (ذن هایکو، اثر جاناتان کلمنتس)، ۱۳۸۵، مجموعه اشعار یکصد شاعر زن چینی و بار دیگر، تولدی دیگر (اشعار برگزیده فروغ فرخزاد همراه با برگردان اشعار به انگلیسی و لوح مستند دکلمه اشعار توسط نیکی کریمی)، ۱۳۸۳ را نام برد.

نیکی کریمی  در سال ۲۰۱۷ از سوی وبگاه بازنت در فهرست «۳۰ تن از زیباترین زنان جهان» قرار گرفت. نیکی کریمی همچنین در زمینه عکاسی نیز فعالیت دارد. تاکنون چندین نمایشگاه عکس از کارهای خود برگزار کرده است. او سبک‌های مختلف عکاسی مانند پرتره را تجربه کرده ولی عکاسی از طبیعت در آثار او بیشتر به چشم می خورد.