مایکل کین(Michael Caine)

سر مایکل کین، با نام موریس جوزف مایکل وایت جونیور، هنرپیشه انگلیسی است که در 14 مارس 1933 در بیمارستان سنت اولاو در ناحیه رودرهاید لندن به دنیا آمد. او به خاطر لهجه کاکنی متمایزش معروف است و در طول هشت دهه فعالیت حرفه ای خود در بیش از 160 فیلم ظاهر شده است و به عنوان نماد فیلم بریتانیا در نظر گرفته می شود.

مادرش الن فرانسیس ماری برچل نام داشت که آشپز بود و پدرش به نام موریس جوزف مایکل وایت، باربر بازار ماهی بود. پدرش کاتولیک، انگلیسی ایرلندی و رومی تبار بود. کین با مذهب پروتستان مادرش رشد کرد. او در منطقه Southwark لندن بزرگ شد، جایی که اولین بازیگری خود را در مدرسه روستا انجام داد. پس از جنگ، پدر کین از خدمت خارج شد و خانواده توسط شورا در باغ مارشال در منطقه فیل و قلعه لندن اسکان داده شدند، جایی که آنها در یک خانه پیش ساخته زندگی می کردند، زیرا بسیاری از انبارهای مسکن لندن در جریان بلیتز در سال 1940 ویران شده بود.

کین در سن 10 سالگی، در یک نمایش مدرسه به عنوان پدر خواهران زشت در سیندرلا بازی کرد. پس از یک سال در آنجا، او به مدرسه ویلسون در کامبرول نقل مکان کرد که در سن 16 سالگی پس از کسب گواهینامه مدرسه در شش موضوع آن را ترک کرد. او سپس برای مدت کوتاهی به عنوان کارمند بایگانی و پیام رسان برای یک شرکت فیلمسازی در ویکتوریا و تهیه کننده فیلم جی لوئیس در خیابان واردور کار کرد. در سال 1952، کین برای انجام خدمت سربازی خود فراخوانده شد.

بین سال‌های 1952 و 1954 او در فوزیلیرزهای سلطنتی ارتش بریتانیا، ابتدا در ستاد ارتش بریتانیا در راین در ایزرلون، آلمان غربی و سپس در خدمت فعال در جنگ کره خدمت کرد. اولین فیلم بی‌ارزش کین بازی در فیلم خروج صبح (1950) بود. او با نام هنری "مایکل وایت" در ژوئیه 1953 در نقش هیندلی مست در تولید شرکت "بلندی های بادگیر" انتخاب شد. او در سن 21 سالگی برای یک سال به شرکت Lowestoft Repertory در سافولک نقل مکان کرد.

هنگامی که حرفه‌اش او را در سال 1954 و پس از شاگردی استانی‌اش به لندن برد، نماینده‌اش به او اطلاع داد که مایکل وایت قبلا به عنوان بازیگر در لندن بازی می‌کرد و او باید فورا یک نام جدید پیدا کند. در صحبت با نماینده خود از یک باجه تلفن در میدان لستر لندن، او برای الهام گرفتن به اطراف نگاه کرد، خاطرنشان کرد که شورش کین در سینما Odeon نمایش داده می شود و تصمیم گرفت نام خود را به "مایکل کین" تغییر دهد. 

آثار هنری مایکل کین

اولین نقش سینمایی کین به عنوان یکی از سربازان جوخه جورج بیکر در فیلم تپه ای در کره در سال 1956 بود. کین به حضور در تلویزیون، در سریال‌های دختر طلایی و بدون تاج گل برای ژنرال ادامه داد و سپس برای بازی در نمایشنامه The Compartment، نوشته جانی اسپایت انتخاب شد. پس از زولو دو نقش از معروف‌ترین نقش‌های کین به نمایش درآمد: هری پالمر جاسوسی خشن در فیلم (The Ipcress File (1965 و کاکنی جوان در فیلم Alfie (1966). کین در سال 1969 در فیلم کمدی کپر ایتالیایی در نقش چارلی کروکر، رهبر یک باند جنایتکار کاکنی بازی کرد که با قصد انجام یک "کار بزرگ" در ایتالیا برای سرقت شمش طلا از یک کامیون امنیتی زرهی از زندان آزاد شد. این یکی از مشهورترین نقش‌های حرفه‌ای او بود.

جوایز و افتخارات مایکل کین

کین با موفقیت‌هایی از جمله اسلوث (1972) در کنار لارنس اولیویه، و مردی که پادشاه می‌شود (1975) جان هیوستون، با همبازی شان کانری، مورد تحسین گسترده قرار گرفت. در سال 1978، کین در فیلم خرس های نقره ای، اقتباسی از رمان پل اردمن در سال 1974 به همین نام، بازی کرد و در سوئیت کالیفرنیا برنده جایزه اسکار همبازی شد. در سال 1986، او الیوت عصبی را در کمدی گروهی وودی آلن، هانا و خواهرانش، با بازی باربارا هرشی، دایان ویست و میا فارو به تصویر کشید. او برای بازی خود اولین جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را دریافت کرد.

کین همچنین در کمدی جنایی Scoundrels Dirty Rotten Scoundrels (1988) به کارگردانی فرانک اوز، در مقابل یک آمریکایی دست و پا چلفتی با بازی استیو مارتین، یک شیاد انگلیسی بازی کرد. این فیلم برای او نامزدی جایزه گلدن گلوب را به همراه داشت. از دیگر فیلم‌های موفق کین می‌توان به فیلم 1980 کاندیدای گلدن گلوب نامزد اسلشر لباس برای کشتن، فیلم جنگی فرار به سوی پیروزی در سال 1981 با حضور سیلوستر استالونه و فوتبالیست‌های دهه 1960 و 1970، از جمله پله و بابی مور، فیلم تله مرگ 1982 و نامزد جایزه اسکار مونالیزا (1986) اشاره کرد. بازی او در صدای کوچک (1998) به عنوان چیزی شبیه بازگشت به فرم تلقی شد و جایزه گلدن گلوب را برای او به ارمغان آورد.

موفقیت های بهتری باThe Cider House Rules (1999) نصیبش شد که برای آن برنده دومین جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. کین با بازی در آمریکایی آرام (2002) تحسین منتقدان زیادی را به همراه داشت و ششمین نامزدی جایزه اسکار را برای او به ارمغان آورد. کین همچنین جایزه گلدن گلوب و جایزه فیلم آکادمی بریتانیا را برای بازی خود دریافت نمود. کین در فیلم علمی تخیلی کریستوفر نولان Inception در نقش پروفسور استفن مایلز، مربی و پدر شوهر کاب ظاهر شد. این فیلم 8 نامزدی جایزه اسکار از جمله بهترین فیلم را به دست آورد. او صداپیشگی فین مک میسیل را در فیلم ماشین‌ها ۲ محصول ۲۰۱۱ پیکسار بر عهده داشت.

در می 2015 او در درام کمدی ایتالیایی پائولو سورنتینو در کنار هاروی کایتل، راشل وایز، پل دانو و جین فوندا بازی کرد. کین در نقش اصلی آهنگساز بازنشسته فرد بالینگر ظاهر شد که او و فیلم در اولین نمایش خود در جشنواره کن تحسین زیادی را به دست آوردند. کین برای بازی خود جایزه حلقه منتقدان فیلم لندن را برای نامزدی بازیگر سال بریتانیا دریافت کرد. در سال 2022 کین The Great Escaper را فیلمبرداری کرد، یک فیلم بلند انگلیسی فرانسوی بر اساس داستان واقعی یک کهنه سرباز جنگ جهانی دوم که در ژوئن 2014 از خانه سالمندان برای شرکت در هفتادمین سالگرد بزرگداشت روز D در فرانسه، خارج می شود. او در سال 1992 در جشن تولد ملکه منصوب شد و در جشن تولد سال 2000 به عنوان شوالیه سر موریس میکلوهایت توسط الیزابت دوم در کاخ باکینگهام لقب گرفت. در سال 2017، کین برنده جایزه لوح طلایی آکادمی دستاوردهای آمریکا شد.