ژولیت بینوش(Juliette Binoche)

ژولیت بینوش بازیگر فرانسوی است که در 9 مارس 1964 در پاریس به دنیا آمد. پدرش ژان ماری بینوش نام داشت که کارگردان، بازیگر و مجسمه‌ ساز بود، و مادرش به نام مونیک ایوت استالنز معلم، کارگردان و بازیگر بود. پدر وی فرانسوی با اصل و نسب پرتغالی- برزیلی و مادرش لهستانی بود. هنگامی که والدین بینوش در سال 1968 از هم جدا شدند، ژولیت چهار ساله بود و خواهرش ماریون به یک مدرسه شبانه روزی فرستاده شد.

او در سال های نوجوانی بازیگری را در مدرسه‌ای در تولیدات صحنه آماتور شروع کرد. وی در هفده سالگی، کارگردانی کرد و در یک نمایش دانشجویی نمایشنامه اوژن یونسکو، Exit the King، بازی کرد. او بازیگری را در کنسرواتوار ملی سوپریور هنر دراماتیک (CNSAD) خواند، اما پس از مدت کوتاهی به دلیل اینکه برنامه درسی را دوست نداشت، آن را رها نمود. در اوایل دهه 1980، او از طریق یکی از دوستانش یک نماینده پیدا کرد و به یک گروه تئاتر ملحق شد و با نام مستعار "ژولیت آدرین" در فرانسه، بلژیک و سوئیس به تور فرانسه رفت.

آثار هنری  و جوایز ژولیت بینوش

اولین تجربه حرفه ای او در اکران به عنوان یک نقش فرعی در مجموعه تلویزیونی سه قسمتی TF1 Dorothée, danseuse de corde (1983) به کارگردانی ژاک فنستن و به دنبال آن نقش کوچک مشابهی در فیلم تلویزیونی استانی Fort bloque به کارگردانی پیریک گینارد به دست آمد. پس از این، بینوش اولین حضور در فیلم بلند خود را با یک نقش کوچک در فیلم Liberty Belle اثر پاسکال کانه (1983) بدست آورد.

فیلم های اولیه بینوش او را به عنوان یک ستاره فرانسوی مشهور معرفی کرد. فیلم Les Nanas اثر Annick Lanoë به بینوش قابل توجه‌ترین نقش خود را تا به امروز داد. در سال 1985 بینوش با ایفای نقش در فیلم رندز وو (Rendez-vous) اثر آندره تچین به طور کامل به عنوان یک بازیگر نقش اول ظاهر شد. بینوش در سال 1986 برای اولین بار بخاطر بازی در این فیلم نامزد دریافت سزار بهترین بازیگر نقش اول زن شد. در همان سال، او دوباره در کنار میشل پیکولی در Mauvais Sang اثر لئوس کاراکس بازی کرد. این فیلم یک موفقیت تجاری و انتقادی بود و باعث شد بینوش دومین نامزدی سزار را کسب کند.

در آگوست 1986، بینوش شروع به فیلمبرداری فیلم اقتباسی فیلیپ کافمن از رمان "سبکی غیرقابل تحمل هستی" میلان کوندرا کرد که ترزای جوان و بی گناه را به تصویر می کشید. این اولین نقش انگلیسی زبان بینوش بود که در سال 1988 اکران شد. در تابستان 1988، بینوش در اثر تحسین برانگیز فیلم مرغ دریایی آنتون چخوف به کارگردانی کارگردان روسی آندری کونچالوفسکی در تئاتر دئون در پاریس به صحنه بازگشت. در اواخر همان سال، او کار بر روی Les Amants du Pont-Neuf اثر Leos Carax را آغاز کرد و برنده جایزه فیلم اروپا شد و همچنین سومین نامزدی سزار خود را برای بازی‌اش دریافت نمود.

در سال 1993، او در سه رنگ: آبی ساخته کریستوف کیشلوفسکی ظاهر شد و تحسین بسیاری از منتقدان را به همراه داشت. سه رنگ: آبی برای اولین بار در جشنواره فیلم ونیز در سال 1993 به نمایش درآمد و بینوش جایزه بهترین بازیگر زن را دریافت کرد. او همچنین برنده جایزه سزار و نامزدی گلدن گلوب شد.

در سال 1995، بینوش در اقتباسی پرهزینه از فیلم سوارکار روی بام ساخته ژان جیونو به کارگردانی ژان پل راپنو به سینما بازگشت و دوباره نامزد جایزه سزار بهترین بازیگر زن شد. نقش بعدی او در فیلم بیمار انگلیسی موقعیت او را به عنوان یک ستاره بین المللی سینما تقویت کرد. این فیلم برنده 9 جایزه اسکار از جمله بهترین بازیگر نقش مکمل زن برای ژولیت بینوش شد. با این فیلم، پس از برنده شدن سیمون سینیوره برای «Room at Top» در سال 1960، او دومین بازیگر فرانسوی برنده اسکار شد.

بینوش در La Veuve de Saint-Pierre (2000) ساخته پاتریس لکونت ظاهر شد که برای آن نامزد دریافت جایزه سزار بهترین بازیگر زن شد. در اواخر همان سال، بینوش اولین بازی خود را در برادوی در اقتباسی از خیانت هارولد پینتر انجام داد که برای آن نامزد دریافت جایزه تونی شد. بینوش قهرمان فیلم شکلات لاسه هالستروم از پرفروش‌ترین رمان جوآن هریس بود. بینوش برای بازی اش برنده جایزه بهترین بازیگر زن از تماشاگران فیلم اروپا و نامزد جایزه اسکار و بفتا شد.

بین سال‌های 1995 تا 2000، بینوش چهره تبلیغاتی عطرLancôme Poèmeبود. او همچنین جایزه مورین اوهارا در جشنواره فیلم کری در سال 2010 را دریافت کرد. بینوش در آوریل 2006 و دوباره در دسامبر 2007 به دعوت عباس کیارستمی به تهران سفر کرد. بینوش در ژوئن 2009 در نقش یک دلال عتیقه کار بر نسخه گواهی شده به کارگردانی عباس کیارستمی را آغاز نمود و برای بازی خود برنده جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره فیلم کن شد.

بینوش از آن زمان در فیلم هایی چون ابرهای سیلز ماریا (2014)، زندگی بالا (2018) و طعم اشیا (2023) بازی کرده است. در سال 2008، او یک تور جهانی را با تولید رقص مدرن in-iبا همکاری اکرم خان آغاز نمود. بینوش از سال 1992 حامی خیریه کامبوجی فرانسوی Enfants d'Asie (ASPECA سابق) بوده است. او از طریق این موسسه خیریه، مادرخوانده پنج یتیم کامبوجی است و بودجه ساخت یک خانه کودکان در باتامبانگ را تامین کرده است. از سال 2000، او با سازمان گزارشگران بدون مرز همکاری داشت. در سال 2002، او به همراه تیری آردیسون ریاست «عکس‌های ستاره‌ها» را بر عهده داشت.