جانی دپ

جان کریستوفر دپ دوم، معروف به جانی دپ یک هنرپیشه و موسیقیدان آمریکایی است که در ۹ ژوئن ۱۹۶۳ در اوونزبورو، کنتاکی به دنیا آمد. مادرش بتی سو ولزو نام داشت که پیشخدمت بود و پدرش به نام جان کریستوفر دپ، مهندس عمران بود. دپ عمدتا انگلیسی تبار است و اصالت فرانسوی، آلمانی و ایرلندی دارد. نام خانوادگی او برگرفته از یک مهاجر فرانسوی هوگنوت، پیر دیپه است که در حدود سال 1700 در ویرجینیا ساکن شد. او همچنین از نوادگان الیزابت کی گرینستد، یکی از اولین زنان آمریکایی آفریقایی تبار در مستعمرات آمریکای شمالی است.

کودکی و نوجوانی جانی دپ

خانواده دپ اغلب در دوران کودکی او نقل مکان کردند و سرانجام در سال 1970 در میرامار فلوریدا ساکن شدند. والدین او در سال 1978 که او 15 ساله بود از هم جدا شدند. مادر دپ در 12 سالگی به او یک گیتار داد و او شروع به نواختن در گروه های مختلف کرد. او در 16 سالگی در سال 1979 دبیرستان میرامار را رها کرد تا نوازنده راک شود. در سال 1980، دپ شروع به نواختن در گروهی به نام The Kids کرد. او علاوه بر گروه، در مشاغل مختلفی مانند بازاریابی تلفنی نیز کار کرد. در سال 1984 دپ شروع به همکاری با گروه Rock City Angels نمود. او آهنگ "مری" را نوشت که در اولین آلبوم آنها به نام Young Man's Blues ارائه شد. دپ در 20 سالگی با گروهش به لس آنجلس نقل مکان کرد.

فیلم های جانی دپ در دهه 80 و 90

وی فعالیت در سینما را با فیلم کابوس در خیابان الم (۱۹۸۴) آغاز کرد. دپ نقش اصلی را در کمدی استراحتگاه خصوصی در سال 1985 ایفا نمود. او در اواخر دهه 1980 به عنوان یک افسر پلیس مخفی در یک عملیات دبیرستانی در سریال تلویزیونی خیابان جامپ 21 که در سال 1987 نمایش داده شد، به یک آیدِل نوجوان تبدیل شد. اولین فیلمی که او در سال 1990 بازی کرد، فیلم Cry-Baby به کارگردانی جان واترز بود. همچنین در همین سال، دپ در فیلم فانتزی عاشقانه تیم برتون، ادوارد دست قیچی، نقش شخصیت اصلی را در مقابل دایان ویست و وینونا رایدر بازی کرد.

دپ اولین نامزدی گلدن گلوب خود را برای بازی در این فیلم به دست آورد. او در سال 1993 در سه فیلم ظاهر شد. در کمدی رمانتیک بنی و جون، او نقش یک طرفدار فیلم صامت عجیب و بی سواد را بازی کرد که با یک زن بیمار روانی و برادرش دوست می شود. دپ برای این اجرا دومین نامزدی گلدن گلوب را دریافت کرد. دومین فیلم او در این سال، "چه چیزی گیلبرت گریپ را آزار می دهد" و آخرین اکران دپ در سال 1993، کمدی- درام سوررئالیستی رویای آریزونا بود که برنده خرس نقره ای جشنواره فیلم برلین شد.

در سال 1994، دپ نقش اصلی را در اد وود بازی کرد، فیلمی زندگی‌نامه‌ای درباره یکی از ناتوان‌ترین کارگردانان سینمای تاریخ. دپ برای سومین بار نامزد دریافت جایزه بهترین بازیگر مرد کمدی یا موزیکال گلدن گلوب شد.

در سال 1997، دپ به عنوان کارگردان و فیلمنامه نویس با The Brave اولین کار خود را آغاز کرد. دپ از طرفداران و دوست نویسنده هانتر اس. تامپسون بود و نقش جایگزین او رائول دوک را در فیلم ترس و نفرت در لاس وگاس (1998) بازی کرد.

فیلم ها و جوایز جانی دپ در قرن 21 ام

آخرین فیلم او در سال 2000، شکلات بود. در سال 2003، دپ در فیلم ماجراجویی والت دیزنی پیکچرز، دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه بازی کرد. او به خاطر بازی خود در نقش کاپیتان جک اسپارو دزد دریایی تحسین گسترده ای به دست آورد و نامزدی اسکار، گلدن گلوب و بفتا را دریافت کرد و جایزه انجمن بازیگران نمایشگر را برای بهترین بازیگر مرد و همچنین جایزه فیلم ام تی وی را دریافت نمود.

سومین فیلم دپ در سال 2004، در جستجوی ناکجا آباد، برای او دومین نامزدی جایزه اسکار و همچنین نامزدی گلدن گلوب، بفتا و SAG را برای ایفای نقش نویسنده اسکاتلندی جی ام باری به ارمغان آورد. دپ همچنین یک حضور کوتاه در فیلم فرانسوی Happy Ever After (2004) داشت و شرکت تولید فیلم خود به نام Infinitum Nihil را زیر نظر کمپانی برادران وارنر تاسیس کرد. دپ موفقیت خود را با بازی در نقش ویلی وانکا در "چارلی و کارخانه شکلات سازی" (2005) ادامه داد و دوباره نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد در فیلم کمدی یا موزیکال شد.

کارخانه شکلات سازی با پروژه دیگری برتون، انیمیشن استاپ موشن عروس جسد (2005) دنبال شد که در آن دپ صداپیشگی شخصیت اصلی، ویکتور ون دورت را بر عهده داشت. دپ نقش جک اسپارو را در دنباله‌های دزدان دریایی «سینه مرد مرده» (2006) و «در پایان جهان» (2007) بازی کرد. او همچنین صداپیشگی این شخصیت را در بازی ویدیویی Pirates of the Caribbean: The Legend of Jack Sparrow بر عهده داشت. در سال 2007، دپ در موزیکال سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت (2007) نقش آرایشگر قاتل سوئینی تاد را بازی کرد. این اولین فیلمی بود که دپ مجبور شد در آن بخواند. دپ برای این نقش برنده گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد موزیکال یا کمدی شد و برای سومین بار نامزد دریافت جایزه اسکار شد.

دپ دهه 2010 را با همکاری دیگری با تیم برتون، آلیس در سرزمین عجایب (2010) آغاز نمود که در آن در نقش کلاهک ‌دار دیوانه بازی کرد. این فیلم یکی از پرفروش‌ترین فیلم‌های تمام دوران شد. دومین فیلم دپ در سال 2010، تریلر رمانتیک توریست بود که در آن در کنار آنجلینا جولی بازی کرد. او برای هر دو فیلم نامزد بهترین بازیگر مرد در یک موزیکال یا کمدی گلدن گلوب شد.

اولین فیلمی که دپ در سال 2011 بازی کرد، انیمیشن رانگو بود که در آن صداپیشگی شخصیت اصلی یعنی مارمولک را بر عهده داشت. دومین فیلم او در سال، چهارمین قسمت از مجموعه دزدان دریایی، On Stranger Tides، باز هم موفق شد. در سال 2011، دپ دو پروژه اول شرکت خود، Infinitum Nihil را منتشر کرد. اولی اقتباسی سینمایی از رمان The Rum Diary اثر هانتر اس. تامپسون بود و دپ در آن بازی کرد.

دومین کار، هوگوی مارتین اسکورسیزی (2011)، تحسین منتقدان و نامزدهای متعدد جوایز را به همراه داشت. تا سال ۲۰۱۲، دپ یکی از بزرگ ‌ترین ستاره‌های سینمای جهان بود و در فهرست رکوردهای جهانی گینس به عنوان پردرآمدترین بازیگر جهان ثبت شد. پس از پایان قرارداد Infinitum Nihil با WB در سال 2011، دپ قراردادی چند ساله با استودیو والت دیزنی امضا کرد. اولین فیلم ساخته شده در این همکاری The Lone Ranger (2013) بود که در آن دپ نقش تونتو را ایفا نمود. در سال 2015، دپ در دو فیلم ساخته شده توسط Infinitum Nihil ظاهر شد. اولین فیلم کمدی و هیجان انگیز Mortdecai بود که در آن مقابل گوئینت پالترو بازی کرد. این فیلم نامزدی تمشک طلایی را برای هر دو ستاره به ارمغان آورد. فیلم دوم Black Mass (2015) که در آن نقش رئیس جنایی بوستون وایتی بولگر را بازی کرد و این نقش باعث شد تا دپ سومین نامزدی خود را برای جایزه بهترین بازیگر مرد SAG به ارمغان آورد.

خانه مد لوکس فرانسوی دیور با دپ به عنوان چهره عطر مردانه خود، Sauvage، قرارداد امضا کرد و او به عنوان یک افسانه دیزنی معرفی شد. اولین فیلمی که دپ در سال 2016 بازی کرد، Yoga Hosers بود که دنباله ای بر تاسک (2014) بود. دپ در فیلم (2016) Alice Through the Looking Glass به کارگردانی تیم برتون، که دنباله آلیس در سرزمین عجایب است، دوباره نقش کلاه ‌دار دیوانه را بازی کرد و دو نامزدی تمشک طلایی را برای دپ به ارمغان آورد.

در سال 2017، دپ در کنار دیگر بازیگران و فیلمسازان در فیلم کوتاه The Black Ghiandola که توسط یک نوجوان بیمار لاعلاج از طریق بنیاد غیرانتفاعی Make a Film ساخته شد، ظاهر گردید. او همچنین نقش کاپیتان جک اسپارو را در قسمت پنجم مجموعه دزدان دریایی، مردان مرده قصه نمی‌گویند (2017) تکرار کرد و دپ برای دو جایزه تمشک طلایی برای بدترین بازیگر مرد و برای بدترین ترکیب صفحه نمایش با "روال مستی فرسوده اش" نامزد دریافت جایزه شد.

آخرین اکران فیلم دپ در سال 2017، اقتباسی از آگاتا کریستی، قتل در قطار سریع السیر شرق بود، که در آن او بخشی از گروه بازیگری به رهبری کنت برانا، کارگردان و ستاره بود. در سال 2018، دپ صداپیشگی شخصیت عنوان شرلوک هولمز را در فیلم انیمیشن Gnomeo & Juliet:Sherlock Gnomes بر عهده داشت و دو نامزدی تمشک طلایی را برای دپ به ارمغان آورد، یکی برای بازیگری و دیگری برای "کارنامه فیلمی که به سرعت محو می شود".

دپ سپس در دو فیلم مستقل بازی کرد که هر دو توسط او و شرکتش Infinitum Nihil تهیه شده بودند. اولی شهر دروغ ها و فیلم دوم کمدی- درام ریچارد خداحافظی می‌کند، بود. فیلم‌های بعدی دپ درام‌های مستقل Waiting for the Barbarians (2019)، بر اساس رمانی از J.M. Coetzee، و Minamata (2020) بودند که در آن او عکاس W. Eugene Smith را به تصویر کشید و در جشنواره بین‌المللی فیلم برلین 2020 به نمایش درآمد.

جوایز هنری جانی دپ

دپ جوایز افتخاری متعددی در جشنواره‌های فیلم اروپایی دریافت کرد، از جمله در جشنواره Camerimage در لهستان، جشنواره بین‌المللی فیلم کارلووی واری در جمهوری چک و جشنواره بین‌المللی فیلم سن سباستین در اسپانیا، که به دپ جایزه دونوستیا اهدا شد.

در سپتامبر 2021، دپ IN.2، یک شرکت خواهر مستقر در لندن را برای شرکت تولید خود، Infinitum Nihil، راه‌اندازی کرد و اعلام کرد که IN.2 و شرکت سازنده اسپانیایی A Contracorriente Films در حال راه‌اندازی یک صندوق توسعه جدید برای پروژه‌های تلویزیونی و سینمایی هستند. در 15 فوریه 2022، دپ مدال طلای شایستگی صربستان را به دلیل "شایستگی های برجسته در فعالیت های عمومی و فرهنگی، به ویژه در زمینه هنر فیلم و ترویج جمهوری صربستان در جهان" از رئیس جمهور الکساندر ووچیچ دریافت کرد.

سریال میناماتا و انیمیشن Puffins در این کشور فیلمبرداری شد. در سال 2022، دپ برای نقش شاه لوئی پانزدهم در فیلم دورهمی مایون، بازیگر و کارگردان فرانسوی، Jeanne du Barry انتخاب شد. این اولین فیلمی بود که دپ در آن به زبان فرانسوی بازی می‌کرد. این فیلم برای اولین بار در جشنواره فیلم کن 2023 اکران شد. دپ از سال 1993 تا 2003 مالک کلوپ شبانه The Viper Room در لس آنجلس بود و همچنین برای مدت کوتاهی مالک رستوران- بار Man Ray در پاریس بود.

فعالیت جانی دپ در موسیقی

دپ و داگلاس برینکلی رمان خانه زمین اثر وودی گاتری خواننده فولک را ویرایش کردند که در سال 2013 منتشر شد. دپ قبل از حرفه بازیگری خود یک گیتاریست بود و بعد در آهنگ هایی از Oasis، Shane MacGowan، Iggy Pop، Vanessa Paradis، Aerosmith، Marilyn Manson، و The New Basement Tapes و غیره اجرا کرد.

او همچنین در سال 2012 با منسون در مراسم روولور گلدن خداز اجرا کرد. دپ در موسیقی متن فیلم‌های Chocolat و Once Upon a Time in Mexico گیتار می‌نواخت و در چندین موزیک ویدیو نیز ظاهر شده است.

در دهه 1990، او همچنین عضو گروه پی بود. در سال 2015، دپ سوپرگروه هالیوود خون آشام ها را با آلیس کوپر و جو پری تشکیل داد. هالیوود خون آشام ها اولین آلبوم استودیویی خود را با نام خود در سپتامبر 2015 منتشر کردند. همه آهنگ ها توسط دپ نوشته شده بودند. در جولای 2022، آثار هنری ساخته شده توسط دپ از زمان عرضه در گالری هنری Castle Fine Art در کاونت گاردن لندن، در کمتر از یک روز فروخته شد.

این خانه هنری میزبان مجموعه "دوستان و قهرمانان" او بود. دپ در طول زندگی خود با سوء مصرف مواد دست و پنجه نرم کرده است. او گفته که از 11 سالگی با مصرف "قرص های اعصاب" مادرش شروع به مصرف مواد کرده، در 12 سالگی سیگار می کشید و تا 14 سالگی "هر نوع مواد مخدری را که وجود داشت" مصرف کرده بود.