غزل صارمی

غزل صارمی بازیگر، کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس ایرانی است که از دههٔ هفتاد فعالیت هنری خود را آغاز کرده است. او با فیلم «عروس آتش» (۱۳۷۸) وارد سینمای ایران شد و بعدها در مجموعه‌هایی مثل «زیر آسمان شهر» و «زیر تیغ» به شهرت رسید. علاوه بر کار بازیگری، او تجربهٔ کارگردانی فیلم کوتاه «مثل آدم به حوا» را نیز در کارنامه دارد.

کودکی و نوجوانی غزل صارمی

غزل صارمی در ۲۷ بهمن ۱۳۵۶ در تهران به دنیا آمد. او در کلاس‌های آزاد بازیگری شرکت کرد و از حدود سال‌های ۱۳۷۵ فعالیت هنری خود را آغاز کرد. پس از گذراندن دوره‌ای تحصیلی، رشتهٔ کارگردانی را در دانشگاه سوره ادامه داد. سپس برای تحصیل زبان و ادبیات سوئدی به سوئد رفت.

فیلم‌ها و سریال‌ها غزل صارمی

نخستین حضور او در سینما با فیلم «عروس آتش» به کارگردانی خسرو سینایی در سال ۱۳۷۸ بود. سپس در فیلم‌هایی چون «سفر سرخ» (۱۳۷۹) و «گهواره‌ای برای مادر» (۱۳۹۱) به ایفای نقش پرداخت. در تلویزیون، او در سریال‌هایی مثل «زیر آسمان شهر»، «زیر تیغ»، «راه شب»، «روح مهربان» و «مهر و ماه» حضور داشته است.

زندگی حرفه‌ای غزل صارمی

او در کنار بازیگری به تدریج به سمت کارگردانی حرکت کرده و فیلم کوتاه «مثل آدم به حوا» را کارگردانی کرده است. پس از دورهٔ تحصیل در سوئد، به ایران بازگشت و مجدداً در عرصهٔ سینما و تلویزیون فعال شد. فعالیت او از ۱۳۷۸ تاکنون ادامه دارد و در پروژه‌های گوناگون مختلف در ایران حضور داشته است.

حقایق جالب غزل صارمی

قد او ۱۷۰ سانتیمتر است.او علاوه بر لیسانس کارگردانی، تحصیل زبان و ادبیات سوئدی را نیز دنبال کرده است. در سوئد به مدت ۸ سال تحصیل کرده و سپس به ایران بازگشته است.همچنین او در کلاس‌های استاد امین تارخ آموزش دیده است.

حواشی زندگی غزل صارمی

او پیش از مهاجرت، با یک روزنامه‌نگار ازدواج کرده بود که پس از حدود ۲٫۵ سال به جدایی انجامید. او به مدت سال‌ها در سوئد زندگی کرده؛ انتقادات و دشواری‌های زندگی در آن کشور را در مصاحبه‌ها به‌زبان آورده است. بعد از بازگشت، نقش‌هایی در تله‌فیلم‌ها مانند «آخرین خواب بارانی» و حضور در «گهواره‌ای برای مادر» را داشته است.

جمع‌بندی غزل صارمی

غزل صارمی چهره‌ای با سابقه و شناخته‌شده در سینما و تلویزیون ایران است که با ورودش در سال ۱۳۷۸ و ادامهٔ مسیر حرفه‌ای در دو کشور ایران و سوئد، تجربه‌ای متنوع در بازیگری و کارگردانی خلق کرده است. اگرچه برخی جزئیات زندگی خصوصی‌اش کمتر مستند شده‌اند، اما آثار او تا سال ۲۰۲۵ همچنان برای دوستداران رسانه‌ ملی آشنا و مهم است.