کاترین زتا جونز

کاترین زتا جونز (Catherine Zeta-Jones) هنرپیشه ولزی است که در 25 سپتامبر 1969 در سوانسی، ولز جنوبی به دنیا آمد. مادرش پاتریشیا خیاطی می کرد و پدرش به نام دیوید جونز، صاحب یک کارخانه شیرینی سازی بود. پدرش ولزی و مادرش اصالتا کاتولیک ایرلندی است. نام او برگرفته از نام مادربزرگش، زتا جونز است که از نام کشتی‌ای که پدربزرگش با آن سفر می‌کرد گرفته شده است. او در منطقه مامبلز سوانسی بزرگ شد.

کودکی و نوجوانی کاترین زتا جونز

از آنجایی که زتا جونز کودکی بیش فعال بود، مادرش او را در چهار سالگی به مدرسه رقص هیزل جانسون فرستاد. او در مدرسه دامبارتون هاوس، یک مدرسه خصوصی در سوانسی، تحصیل کرد. خانواده او از طبقه متوسطی بودند، اما وقتی در یک مسابقه بینگو صدهزار پوند برنده شدند، توانستند هزینه کلاس های رقص و باله دخترشان را بپردازند.

زتا جونز از سنین جوانی در نمایش های صحنه مدرسه شرکت کرد و زمانی که اجرای او از آهنگ شرلی باسی در مسابقه استعدادیابی Junior Star Trail برنده شد، توجه رسانه های محلی را به خود جلب کرد. او به عنوان بخشی از یک گروه رقص، به طور معمول به لندن سفر می کرد، جایی که برای نقش های تئاتر تست بازیگری می داد. زتا جونز در 9 سالگی برای بازی در نقش جولای، یکی از دختران یتیم در تولید اصلی وست اِند موزیکال آنی انتخاب شد و در اوایل نوجوانی، قهرمان ملی رقص تپ شد.

در سال 1981، او نقش اصلی آنی را در یک محصول موزیکال سوانسی بازی کرد که در تئاتر بزرگ سوانسی به روی صحنه رفت. او برای یک دوره سه ساله در تئاتر موزیکال در مدارس مستقل آموزشی هنر در منطقه چیسویک لندن شرکت کرد. جونز تئاتر موزیکال را در مدارس آموزشی هنر لندن خواند و با ایفای نقش اصلی در محصول سال 1987 در خیابان 42 به موفقیت روی صحنه رسید.

فیلم های کاترین جونز

اولین حضور او در سینما در فیلم فرانسوی- ایتالیایی 1001 شب (1990) انجام شد و به عنوان یک بازیگر ثابت در مجموعه تلویزیونی بریتانیایی شکوفه های دوست داشتنی می (1991-1993) به موفقیت دست یافت.  زتا جونز که از بازی به عنوان یک دختر زیبا در فیلم های بریتانیایی خسته شده بود، به لس آنجلس نقل مکان کرد. او متعاقبا در چندین فیلم از جمله کریستف کلمب: اکتشاف (1992)، مینی سریال کاترین کبیر (1995) و شبح (1996) بازی کرد تا اینکه نقش موفقیت آمیز خود را در نقش النا آتشین در مقابل آنتونی هاپکینز و آنتونیو باندراس در فیلم اکشن «نقاب زورو» (1998) ایفا نمود و با این آثار و فیلم تله گذاری (1999) در هالیوود مطرح شد.

 او از سال 2000 در بسیاری از فیلم‌های پرمخاطب مانند درام کمدی ظلم تحمل‌ ناپذیر (۲۰۰۳)، فیلم دوازده یار اوشن (۲۰۰۴)، کمدی ترمینال (۲۰۰۴) و کمدی رمانتیک بدون رزرو (۲۰۰۷) ایفای نقش کرد. سپس حضور او در سینما کمتر شد که در آن زمان به تئاتر بازگشت و در نمایش موسیقی شبانه کوتاه (۲۰۰۹) نقش یک بازیگر پیر را ایفا کرد که برایش جایزه تونی را به همراه داشت.

سریال های کاترین زتا جونز

او در دهه ۲۰۱۰ فعالیت خود را ادامه داد و در چند فیلم و سریال مانند عوارض جانبی (۲۰۱۳)، قرمز ۲ (۲۰۱۳) و وِنزدِی (۲۰۲۲) نقش آفرینی کرد.

جوایز و افتخارات کاترین زتا جونز

او یک جایزه اسکار، یک جایزه از فیلم بفتا و یک جایزه تونی دریافت کرده است. زیتا جونز برای بازی در نقش یک زن باردار انتقام‌جو در فیلم قاچاق (2000) و خواننده‌های قاتل در موزیکال شیکاگو (2002) مورد تحسین قرار گرفت و برای فیلم دوم برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد او برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن در نقش ولما کلی قاتل در کمدی موزیکال شیکاگو (2002) شد. او سپس در فیلم‌های بی‌ رحمی غیرقابل تحمل (2003)، دوازده اوشن (2004) در مقابل جورج کلونی ظاهر شد و نقش اصلی خود را در دنباله‌ی افسانه زورو (2005) تکرار کرد.

دیگر فعالیت های کاترین جونز

زیتا جونز جدا از بازیگری، یکی از تبلیغ‌ کنندگان برجسته برندهای تجاری است و از خیریه‌های مختلف حمایت می‌کند. او در سال ۲۰۱۰ به دلیل فعالیت‌های سینمایی و بشردوستانه ‌اش به مقام فرماندهی والا مقام امپراتوری بریتانیا (CBE) منصوب شد.