نقدهای فیلم هیولایی فرا می خواند

دشوار است به فیلمی فکر کنیم که گستاخانه‌تر از «هیولایی فرا می‌خواند» باشد. با گذارهای منظمش از درام دنیای واقعی غم‌انگیز به افسانه زمینی و تمرکز روایی‌اش بر یک کودک مضطرب، نمی‌تواند با «هزارتوی پن» مقایسه نشود. و این یک مقایسه سطح بالاست. اما در حالی که موجود مرکزی آن ممکن است بزرگتر و بسیار مخرب‌تر از شیاطین عجیب و غریب هزارتوی دل تورو باشد، «هیولایی فرا می‌خواند» در واقع یک فیلم بسیار ملایم‌تر ا...

پس از دهه‌ها پرنسس‌های انیمیشنی و حیوانات دستیار، کلمه «افسانه» معمولاً افکاری از درس‌های آموخته شده و پایان‌های خوش را به ذهن متبادر می‌کند، اما هیچ چیز دیزنی‌واری در این داستان گوتیک از کارگردان جی. ای. بایونا وجود ندارد. هیولا داستان‌هایی وحشی را برای کانر تعریف می‌کند: او از جادوگران انتقام‌جو و شاهزادگان درگیر می‌گوید که همگی به سبکی خیره‌کننده و جوهر و آبرنگی انیمیت شده‌اند. دنیای فانتزی پر ...

بسیاری از همکارانم به نظر می‌رسید تحت این تصور بودند که این یک فیلم ژانر سرراست، یک فیلم هیولایی متعارف است. اما آنها از «هیولایی فرا می‌خواند» که در واقع یک تمثیل استعاری از کودکی، بیماری، مرگ و اندوه است، غافلگیر شدند. و یک فیلم اغلب بسیار قدرتمند. این وضعیت تحت بهترین شرایط چالش‌برانگیز به نظر می‌رسد. البته، فیلم می‌فهمد که این وضعیت تحت بهترین شرایط اصلاً به وجود نمی‌آمد. همه بزرگسالان در خانو...

کارگردان جی. ای. بایونا برای سومین فیلم بلند خود - و آخرین فیلم قبل از اینکه به عرصه بلاک‌باسترها برای مقابله با دنباله «دنیای ژوراسیک» ارتقا یابد - تعادل رضایت‌بخشی بین دو تلاش اول خود پیدا می‌کند و عناصر یک افسانه گوتیک را با ضرباهنگ‌های سرراست‌تر یک درام سرطانی احساسی ترکیب می‌کند. «هیولایی فرا می‌خواند»، اقتباس چشمگیر بایونا از رمان پاتریک نس، یک کودک ۱۲ ساله بریتانیایی را در حال مقابله با مرگ...