نقدهای سریال چهار فصل

این بازسازی مدرن از فیلم «چهار فصل» یک اثر تلویزیونی فوق‌العاده لذت‌بخش و یک موفقیت تمام‌عیار است که به راحتی می‌توان در دنیای آن غرق شد. سازندگان با هوشمندی و با ادای احترام به نسخه اصلی، لحن اثر را از یک کمدی طعنه‌آمیز به روایتی عمیقاً تأمل‌برانگیز و قلباً تکان‌دهنده درباره دوستی‌ها و بحران‌های میانسالی تغییر داده‌اند. نقطه قوت اصلی سریال، گروه بازیگران درجه‌یک آن است؛ شیمی گرم میان آن‌ها باعث ش...

این برداشت جدید از داستان سه زوج دوستی که تعطیلات چهار فصلشان با طلاق یکی از زوج‌ها به هم می‌ریزد، با یک مشکل اساسی روبروست: با وجود داشتن زمان بیشتر نسبت به فیلم اصلی سال ۱۹۸۱، سریال بینش عمیقی به شخصیت‌هایش ارائه نمی‌دهد. ریتم سریال کند و کش‌دار است و به طرز شگفت‌آوری، خنده‌دار نیست. به جز یک زوج (دنی و کلود با بازی کلمن دومینگو و مارکو کالوانی)، بقیه شخصیت‌ها سطحی باقی می‌مانند و از قضا، زوج اص...

برخلاف ظاهرش، «چهار فصل» یک طنز گزنده درباره ثروتمندان، شبیه به «نیلوفر سفید»، نیست. این سریال یک کمدی-رمانتیک «حال‌خوب‌کن» و یک بازگشت به گذشته است که شخصیت‌هایش را بیش از حد دوست دارد تا آن‌ها را به سخره بگیرد. دو قسمت ابتدایی، یک کمدی دقیق، هوشمندانه و حساب‌شده را به نمایش می‌گذارند و شیمی میان گروه بازیگران (شامل تینا فی و استیو کارل) آنقدر خوب است که تقریباً ضعف‌های دیگر را می‌پوشاند. با این...

در ژانر محبوب «آدم‌های پولدار در تعطیلات»، «چهار فصل» به جای آنکه شبیه یک هتل لوکس مانند «نیلوفر سفید» باشد، بیشتر حس و حال یک متل ارزان‌قیمت را دارد و یک گریز کاملاً فاقد درخشش و ناامیدکننده است. با وجود داشتن یک تیم بازیگری پرستاره، سریال آن‌ها را کاملاً هدر می‌دهد. شخصیت‌ها همگی کلیشه‌های تک‌بعدی و قابل‌پیش‌بینی هستند که هیچ عمق یا قوس شخصیتی جذابی ندارند. باور کردن پیوند دوستی عمیق میان این گر...