نقدهای فیلم کارگاه بیگاری آمریکایی

«American Sweatshop» داستانی پر از اضطراب است، اما نباید آن را صرفاً یک تریلر دانست — این فیلم از آن فراتر می‌رود. کارگردان، اوتا بریسویتز، یک مطالعه‌ی شخصیتی را در قالب داستانی عبرت‌آموز خلق کرده است. اجرای ساده و در عین حال دقیق لیلی رینهارت باعث جذابیت مداوم داستان می‌شود. بخش پایانی فیلم کمی ضعیف عمل می‌کند، اما رینهارت طوری بازی می‌کند که تماشاگر همچنان تا آخر پای فیلم می‌ماند.

بعد از اینکه در سریال‌هایی مثل Stranger Things و Severance توانایی خودش را به‌عنوان کارگردان ثابت کرد، بریسویتز حالا با اولین فیلم بلندش شروع امیدوارکننده‌ای داشته؛ اثری با شخصیت‌های جذاب که ما را به دنیایی می‌برد که معمولاً در سینمای آمریکا کمتر می‌بینیم.

مشکل کارگاه بیگاری آمریکایی این است که این فیلم شجاعت کافی ندارد تا ایده‌ی بلندپروازانه خود را تا انتها دنبال کند.

حتی با اینکه رینهارت از پسِ این فیلمنامه‌ی لرزان به‌خوبی برمی‌آید، شخصیتش همچنان در دل یک تریلر روان‌شناختی پراکنده و بی‌جهت سرگردان است؛ فیلمی که فقط نگاهی سطحی به درون ذهن او می‌اندازد.

کاری که فیلم به‌طرز درخشانی انجام می‌دهد، این است که ما را متوجه تناقض آشکاری می‌کند بین کنترل خشونت در فضای آنلاین و نادیده گرفتن خشونت واقعی‌ای که درست جلوی چشممان جریان دارد.