نقدهای فیلم همسفر با اسلحه

«همسفر با اسلحه» یه اعتماد به نفس خاص داره که خیلی از فیلم‌های دیگه ندارن، انگار سازنده‌ها دقیق می‌دونستن دوربین رو کجا بذارن و تا کی فیلم بگیرن.

از یه طرف، «She Rides Shotgun» یه درام جناییه که در نیومکزیکو می‌گذره و باعث می‌شه «Breaking Bad» مثل یه فیلم خانوادگی به نظر برسه. از طرف دیگه، در نهایت یه تصویر دل‌گرم‌کننده از پیوندی در حال شکل گرفتن بین یه پدر خلافکار و دختر کوچیکشه که تازه فرصت شناختن همدیگه رو پیدا کرده، ارائه می‌ده.

فیلم «She Rides Shotgun» در اصل داستان پولی است. از همان صحنه‌ی اول مشخص است و با صحنه‌ی آخر هم کاملاً روشن می‌شود. بازی هگر در نقش پولی آن‌قدر قدرتمند است که احساسات عشق و غم او را به خوبی منتقل می‌کند؛ وقتی گریه می‌کند، حس‌ها با هم در هم می‌آمیزند و جلوه‌ای زنده پیدا می‌کنند. همین اجرا باعث می‌شود حتی وقتی داستان کمی تکراری به نظر می‌رسد، فیلم هنوز ارزش دیدن داشته باشد.

فیلم She Rides Shotgun یک اثر پرکشش و هیجان‌انگیز در سبک فیلم‌های B است؛ اثری که تلاش می‌کند به استعاره‌های پرادعایی از نوع «اسب تروا» برسد، در حالی که بهترین بخش‌هایش در واقع بسیار ساده‌تر و آشکارترند.

این فیلم کمی طول می‌کشد تا به ثبات کامل برسد و در دقایق پایانی خود کمی ضعیف عمل می‌کند، اما در صحنه نهایی به خوبی نتیجه‌گیری می‌کند. کل داستان کمی ناهماهنگ است، اما از احساسات زاید پرهیز می‌کند، که شاید بزرگ‌ترین دام در موضوعاتی باشد که به کودکان مربوط می‌شود.