نقدهای فیلم مغز متفکر 2025

جاش اوکانر در نقش این روح پریشان که هیچ مهارتی در کارهای غیرقانونی و هیچ چیز دیگر ندارد، فوق‌العاده ظاهر می‌شود. او در دنیای بی‌حوصله‌ای سرگردان است که به تدریج از دستش می‌رود.

فیلمی که در سادگی‌اش خالص است، در روزمرگی‌اش قابل لمس، و در جذابیتش آرام و دلنشین، و تقریباً کار غیرممکنی را انجام می‌دهد: یک فیلم سرقتی که نمی‌توان آن را هیجان‌انگیز نامید.

فیلم سرقت کلی رایکارت، «مغز متفکر»، پرانرژی و زنده‌ست؛ اثری مطمئن و باشکوه که به مجموعه‌ی ارزشمند و شناخته‌شده آثار او اضافه می‌شه.

رایچاردت که فیلم را خودش تدوین کرده و گفته داستان را بر اساس جزئیات واقعی از افراد و اتفاقات مختلف، از جمله سرقت یک موزه هنر در وورستر، ماساچوست در سال ۱۹۷۲ ساخته است، فیلم را با ترکیب همیشگی خود از طنز خشک، جزئیات روان‌شناختی دقیق و تصاویر زیبا و مینیمالیستی ساخته.

جزئیات دلگیر و تلخ عواقب بعد از سرقت به اندازه خود سرقت اهمیت دارن. همین نکته نگاه دقیق رایکارت رو جلب می‌کنه و باعث می‌شه «مغز متفکر» به شکلی آرام اما جذاب مخاطب رو درگیر خودش کنه.

رایچاردت فیلمی در قالب یک ژانر آشنا ساخته، اما همه کلیشه‌های معمولش رو کنار زده تا روی شخصیت‌ها، ضعف‌های انسانی و این واقعیت تمرکز کنه که حتی کسی با زندگی نسبتاً راحت هم ممکنه زیر فشار مشکلات خرد بشه و دست به تصمیم‌های اشتباه بزنه.