نقدهای فیلم مالیخولیا

در «مالیخولیا»، یک گشت و گذار از غم به تعالی از طریق پوچی، کارگردان همیشه جنجالی دانمارکی، لارس فون تریر، نسخه بسیار شخصی خود از آخرالزمان را ارائه می‌دهد: یک برخورد آسمانی که با جلوه‌های دیجیتالی به طرز شگفت‌آوری زیبا و همراه با انفجارهای قدرتمند واگنر به تصویر کشیده شده است. بنابراین «مالیخولیا» به طور قاطع چیزی نیست که کسی آن را یک فیلم حال‌خوب‌کن بنامد و با این حال، درخشش رضایت زیبایی‌شناختی ر...

پایان جهان مطمئناً در «مالیخولیا» فرا می‌رسد، یک فیلم زیبا و قدرتمند. در حالی که جاستین (کریستن دانست) برای عروسی‌اش در یک عمارت متعلق به خواهرش کلر (شارلوت گینزبورگ فوق‌العاده) و شوهر همه چیزدانش، جان (کیفر ساترلند) آماده می‌شود، سیاره مالیخولیا در مسیر برخورد با زمین قرار دارد. فون تریر با یک اشاره سورئال به وقایع آینده، با موسیقی «تریستان و ایزولده» واگنر، فیلم را آغاز می‌کند که در آن جاستین - ...

این فیلمی است که لارس فون تریر را از جشنواره فیلم کن محروم کرد. این فیلم دلهره‌آور و گیج‌کننده، تند و تیز و مشکل‌ساز، و در مرز درخشان بودن، شایسته آن است که با شرایط والای خودش به آن نزدیک شویم. چند دقیقه ابتدایی، یک مکاشفه شگفت‌انگیز را برای سینماروها فراهم می‌کند، به همان اندازه تاریخ ۱۷ دقیقه‌ای جهان در «درخت زندگی» ترنس مالیک. همانطور که «درخت زندگی» آغاز کیهان را بازآفرینی کرد، «مالیخولیا» نی...

لارس فون تریر، آن استاد بزرگ سینمای رویدادهای شوخ‌طبعانه، با یک ابزار شکنجه دیگر بازگشته است. این یک فیلم فاجعه‌ای درباره یک سیاره آبی عظیم به نام مالیخولیا است. فیلم کاملاً مضحک، اغلب کاملاً خسته‌کننده و با فیلمنامه‌ای است که نشانه‌های نگران‌کننده‌ای از سرهم‌بندی شدن دارد. اما حتی به عنوان یک شکاک دیرینه فون تریر، اکنون باید اعتراف کنم که به دل می‌نشیند؛ یک جذابیت بیمارگونه و چند درخشش از نبوغ بص...