فیلم روز سوم 1385

رضا و دوستانش که به ‌عنوان داوطلبان جنگ و برای سرپا نگهداشتن شهر و مقاومت در برابر دشمن ایستاده‌اند، به همراه سایر مردم شهر در حلقه محاصره دشمن قرار می‌گیرند. خواهر رضا نیز که در همین شهر است و به‌خاطر شکستگی پایش قدرت حرکت کردن را ندارد، تبدیل به بزرگترین نگرانی و مشکل رضا می‌شود. در این بین تنگ‌تر شدن محاصره و مقاومت نیروها، خانه سمیره و رضا به اشغال نیروهای بعثی درمی‌آید. یکی از نیروهای حاضر در این جنگ، فواد خواستگار سمیره است که به نیروهای نظامی دشمن پیوسته و در خط مقدم اشغال خانه و محله‌های خرمشهر حضور دارد. فیلم روز سوم داستان تلاش برای نجات سمیره و همچنین مقاومت مردم شهر است.

معرفی فیلم روز سوم

کارگردانی فیلم سینمایی روز سوم را محمد حسین لطیفی، نویسندگی این فیلم را مهدی سجاده‌چی و تهیه کنندگی آن را علیرضا جلالی و حمید آخوندی برعهده داشتند و سال ساخت آن نیز سال 1385 است. این فیلم که برداشتی آزاد از مستندی با همین نام و ساخته حمید زرگرنژاد است، با تفاوتی دراماتیک نسبت به پایان این خواهر و بردار و همراهانشان ساخته شده است. لیست ستارگان این فیلم هنرپیشه‌های محبوبی را در خود دارد که مخاطب را مجذوب تماشا می‌کند.

باران کوثری در نقش سمیره، پوریا پورسرخ در نقش رضا، حامد بهداد در نقش فواد و برزو ارجمند در نقش امیر، هنرپیشه های روز سوم هستند. فیلمبردار این فیلم ابراهیم غفوری است و موسیقی فیلم روز سوم نیز با علیرضا کهن دیری و تدوین‌گری آن توسط کاوه ایمانی و رضا شیروانی انجام شده است.

از جوایز فیلم روز سوم هم می‌توان به 3 سیمرغ بلورین در بخش‌های بهترین فیلم، بهترین کارگردانی و بهترین بازیگر نقش اول زن در بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر اشاره کرد. تندیس بهترین جلوه‌های ویژه از یازدهمین جشن خانه سینما، دیگر موفقیت این فیلم سینمایی است.

نقد فیلم روز سوم

داستان روز سوم، از خود گذشتگی‌های قهرمانانه را در غالب آدم‌های عادی به تصویر می‌کشد تا به مخاطب این پیام را برساند که قهرمانان واقعی در بین ما هستند، با همین تیپ و قیافه عادی، بدون تکلف و زرق و برق. با اینکه ضعف‌های بسیاری در ساخت این فیلم دیده می‌شود و حجم درد و رنج آن برهه از تاریخ را به‌خوبی به تصویر نمی‌کشد، می‌توان روز سوم را یک تلاش موفق برای برانگیختن حس همدردی مخاطب با مردمان خستگی ناپذیر و فداکار آن دوره معرفی کرد.

سایت تبیان، فیلم روز سوم را فیلمی می‌خواند که وامدار واقعیت نیست و ایراداتی را برای این فیلم لحاظ می‌کند. اینکه جنس قصه‌گویی و پرداختن به همچین داستان‌هایی رویکرد خاص خود را دارد و کارگردان و نویسنده نتوانستند آن‌طور که باید حق مطلب را ادا کنند.