نقدهای فیلم داستان سلیمان

«داستان سلیمان» ما رو وارد دنیای نادیده گرفته‌شده‌ای از مهاجران آفریقایی در فرانسه می‌کنه، با حس هیجانی که خیلی از فیلم‌های هیجانی رو شرمنده می‌کنه.

هرچند "داستان سلیمان" موانع زیادی را سر راه این مرد گینه‌ای قرار می‌دهد، اما مسیر حرکت به وضوح مشخص است. و اگرچه این پیش‌بینی‌پذیری کمی از اهمیت سفر می‌کاهد، اما پایان فیلم، که یک فاش‌گویی تسکین‌دهنده است، به دلیل صراحت و جاذبه بی‌نظیر سانگاره به عنوان یک بازیگر، بار احساسی فوق‌العاده‌ای به خود می‌گیرد.

سانگارۀ غیرحرفه‌ای در تمام طول فیلم جذاب و تأثیرگذار است، چه وقتی سوار بر اسب باشد و چه هنگام مصاحبه و روبروی دوربین قرار گیرد.

مشکلات اساساً همون هستن: نامرئی شدن اجباری یه گروه از مهاجران اقتصادی که حالا به قدری زیاد شدن که بعضی‌ها سیستم رو دور می‌زنن و بهره‌کشی‌شون دو برابر می‌شه. بازی برجسته و صادقانه سانگاره بهشون کمک می‌کنه که حرف‌شون رو بیان کنن.

این فیلم به‌طور دقیق نشان می‌دهد که فقر چطور آدم‌ها را فرسوده می‌کند.

نگاهی واقعی و انسان‌گرایانه به زندگی روزمره‌ی سخت یک مهاجر در پاریس، جایی که او برای گذران زندگی و رسیدن به وضعیت قانونی تلاش می‌کند.