نقدهای فیلم جدایی 2025

یک کمدی عاشقانه که شخصیت‌های درهم‌تنیده‌اش را می‌شکند و دوباره می‌سازد و نتیجه‌ای همزمان بامزه و دقیق به مخاطب می‌دهد.

موضوع اصلی Splitsville مشکلات ساختارهای رابطه غیرمتعارف است و فیلم وقتی بیشترین الهام را دارد که با روش‌های سورئال، ناامنی‌ها و تردیدهایی را نشان می‌دهد که چنین روابطی می‌توانند ایجاد کنند.

فیلم کووینو که از آن به عنوان «یک کمدی غیرعاشقانه» یاد می‌شود، یادآور کمدی‌های دهه‌ی ۷۰ است؛ آثاری که بدون ترس، به شخصیت‌های اصلی خود اجازه می‌دادند پرمسئله و گاهی کاملاً احمق باشند.

اینکه Splitsville تا پایان مسیر خود را حفظ می‌کند، بیشتر مدیون شیمی میان شخصیت‌هاست — آن چیز غیرقابل‌لمس و غیرقابل‌پیش‌بینی که بین دو، سه یا شاید چهار نفر وجود دارد و هر رابطه را کمی متفاوت می‌کند. شاید این فیلم به سراغ مرزهای باز برود، اما نکاتش واقعی است: چه در رابطه باشید، چه تنها، چه آزاد باشید یا محدود، همه‌ی ما با همان مواد اولیه سر و کار داریم.

با اینکه این فیلم جدید از آن کمدی‌های مستقل کمیاب و چشم‌نواز است، دیالوگ‌های هوشمندانه و موقعیت‌های بالقوه تحریک‌کننده‌اش در نهایت کم‌رنگ می‌شوند و نتیجه، نقدی پراکنده و بی‌تمرکز از پوچی عشق مدرن است و خود فیلم هم از واقعیت فاصله زیادی دارد.