نقدهای فیلم تله 2024

این فیلم بخشی از تور بازگشت دوره متأخر شیامالان محسوب می‌شود و به جای یک پیچش داستانی عظیم، از چیزی که من آن را «پیچش لایت» می‌نامم، استفاده می‌کند. دو پرده اول «تله» یک تریلر منسجم است که با بازی خوشایند و لغزنده جاش هارتنت پیش می‌رود. او به راحتی بین دو شخصیت پدر مهربان و جامعه‌ستیز بی‌احساس جابجا می‌شود و هر نمای نزدیک از لبخند توخالی او، زنگ‌های خطر را به صدا درمی‌آورد. با این حال، فیلم در پرد...

«تله» یک تریلر است که به سختی از تبدیل شدن به یک اثر خوب باز می‌ماند. این فیلمی است که بیشتر شبیه به یک نسخه خلاصه‌شده از سبک شیامالان است که به چند دور بازنویسی بیشتر برای پرورش بهترین ایده‌هایش و تقویت زبان بصری‌اش نیاز داشت. شیامالان در بهترین حالت خود، زمانی که تیمی از هنرمندان برای ارتقاء بهترین ایده‌هایش دارد، می‌درخشد، اما «تله» اغلب فاقد آن هنرمندی لازم برای ایجاد انرژی و تنش است. با وجود ...

این حقیقت که «تله» صددرصد مسخره است - یعنی از لحظه‌ای که داستان شروع می‌شود، کاملاً دیوانه‌وار است - مانع از این نمی‌شود که یک سواری سرگرم‌کننده و ارزشمند باشد. ما با یک پیش‌فرضی روبرو هستیم که هیچکاک ممکن بود از آن لذت ببرد، و با فیلمنامه‌ای که شاید به آن می‌خندید، اما همچنان از آن استفاده می‌کرد. بازی جاش هارتنت خوب است، زیرا نقشش را زیاد جدی نمی‌گیرد، که این با لحن نیمه‌پارودی فیلم همخوانی دارد...

برای بخش خوبی از مدت زمان «تله»، کارگردان ام. نایت شیامالان به طرز نادری در حال تفریح است. این فیلم یک ویترین عالی برای جاش هارتنت است که او نیز به همین ترتیب در نقش یک قاتل سریالی که سعی در فرار از پلیس در یک کنسرت شلوغ دارد، خوش می‌گذراند. اما همه چیز در پرده سوم از کنترل خارج می‌شود، جایی که شیامالان یک پایان دروغین را روی دیگری انباشته می‌کند و به روش‌های به طور فزاینده‌ای احمقانه این کار را ا...

«تله» فیلم دیگری است که تسلیم شکست‌های آثار اخیر شیامالان می‌شود. این فیلمی است که بارقه‌هایی از کارگردان در بهترین حالتش را نشان می‌دهد، اما در یک پروژه نهایتاً ناقص. این فیلم از آن دسته آثاری است که نام شیامالان را به یک شانه بالا انداختن بی‌تفاوت نزدیک‌تر می‌کند. یک بار دیگر، ما با یک ایده خوب از شیامالان روبرو هستیم، اما متأسفانه فیلمنامه او پر از انتخاب‌های عجیب، تصادف‌های بی‌مورد و تصمیمات غ...

فیلم «تله» که اثری دمدمی‌مزاج اما قابل تماشا است، جدیدترین زندانی اقدامات نیمه‌کاره شیامالان است. این بازی موش و گربه که در یک کنسرت پاپ اتفاق می‌افتد، به همان اندازه که جذاب است، غیرمنطقی نیز هست. اما این تلاش‌های ناموفق برای تزریق عمق به فیلم - تفکرات مبهم در مورد پنهان‌کاری، به علاوه مشکلات فراوان با مادر و پدر - است که در فیلمی که مکرراً تروما را با پیچیدگی اشتباه می‌گیرد، بیش از همه ناامیدکنن...