نقدهای سریال وظیفه 2025

سریال وظیفه شاید بهترین هیجانی-جنایی سال باشد و همچنین تأییدی بر خوب بودن سریال‌های تلویزیونی هفت، هشت یا نُه قسمتی است.

سریال «وظیفه 2025» یک درام جنایی خشن و تاریک، مثل «The Wire» از HBO، و به همان اندازه از نظر اخلاقی پیچیده است. با این حال، نمی‌توان از تماشای آن چشم برداشت؛ چون مدام منتظری ببینی آیا شخصیت‌ها در نهایت به آزادی می‌رسند یا نه.

این سریال نه تنها به عنوان یک اثر هیجانی-جنایی قدرتمند است، بلکه به عنوان اثری که مطالعه‌ای عمیق بر روی زندگی شخصیت‌های مرکزی دارد نیز به خوبی پیش می‌رود، که این اتفاق به خاطر کار فوق‌العاده رفال و پل فری است. هر دوی آن‌ها احساس را به شخصیت‌هایی می‌دهند، که شرایطشان می‌تواند آنها را به ناامیدی بکشاند.

این سریال یک چرخه‌ی مداوم از افسردگی و تاریکی ایجاد می‌کند که تماشای قسمت‌های ابتدایی‌اش مثل بالا رفتن از تپه‌ای گل‌آلود وسط باران شدید است. با این حال، درست مانند Mare که در پایان به شکلی رضایت‌بخش جمع شد، سه قسمت آخر Task بسیار قوی ظاهر می‌شوند و هم به لحاظ تعلیق و هم به عنوان بررسی شخصیت‌ها چشمگیرند.

طرح داستان قابل قبول است، اما ریتم فیلم کند و کشدار است و حضور دو پدر تنها که با غم، گناه و خشم دست و پنجه نرم می‌کنند، باعث می‌شود تاریکی و اندوه اثر گاهی طاقت‌فرسا به نظر برسد. اما در عین حال، عمق و جزئیات درام هنوز کاملاً جذاب و گیرا هستند.

احتمالا آثار مشابه زیادی را مثل این سریال دیده اید، اما شخصیت‌های جذاب و فیلمنامه روان و احساسی که در پس‌زمینه وجود دارد، به این اثر کمک می‌کند تا از آثار قبلی متمایز شود.