نقدهای سریال ستاره 2025

من این سریال را تلاشی جاه‌طلبانه برای ترکیب سرگرمی‌های آرامش‌بخش با مسائل روز دنیا می‌دانم. این اثر که جدیدترین ساخته خالق «دختران گیلمور» است، در دنیای پر زرق و برق باله حرفه‌ای می‌گذرد، اما همزمان به موضوعاتی مانند مرگ هنر و نقش سرمایه‌داران در آن می‌پردازد. سریال بر پایه دوگانگی‌ها، تقابل‌ها و روابط عاشقانه بنا شده است. داستان همزمان در نیویورک و پاریس، به دو زبان انگلیسی و فرانسوی، روایت می‌شو...

به طرفداران «ایمی شرمن-پالادینو» اطمینان می‌دهم که این سریال یک تکرار صرف از «Bunheads» نیست، بلکه هویت و داستان کاملاً مستقل خود را دارد. این یک سریال بزرگسالانه‌تر است که بر جنبه‌های جدیدی از دنیای باله تمرکز می‌کند، در حالی که تمام ویژگی‌هایی را که طرفداران از آثار شرمن-پالادینو دوست دارند، حفظ کرده است: نویسندگی سریع و هوشمندانه، شخصیت‌های عجیب و غریب و روابط پیچیده و چندبعدی. به عقیده من، روا...

به عنوان کسی که سریال «Bunheads» را بهترین اثر «ایمی شرمن-پالادینو» می‌داند، با کمی نگرانی به سراغ این سریال جدید با موضوع باله رفتم. خوشبختانه، در ابتدا «Étoile» خودش را زیاد جدی نمی‌گیرد و در شش یا هفت قسمت اول، به اثری دوست‌داشتنی و سبک‌بال تبدیل می‌شود که با عشق سازندگانش به این دنیا و بازی‌های قدرتمند «لوک کربی»، «شارلوت گنزبور» و به خصوص «لو د لاژ» در اولین نقش انگلیسی‌زبانش، جذابیت زیادی دا...

«ایمی شرمن-پالادینو» یکی از معدود کارگردانان مؤلف در دنیای تلویزیون است و صدای متمایز او در این سریال جدید نیز کاملاً شنیده می‌شود. با این حال، من معتقدم ارتباط برقرار کردن با «Étoile» کمی دشوار است. سریال یک «مشکل دوست‌داشتنی بودن» دارد؛ شخصیت اصلی، شاین، بیشتر از آنکه کاریزماتیک باشد، یک نیروی خشمگین یکنواخت است و «شارلوت گنزبور» نیز در ابتدا با لحن کمدی سریع دیالوگ‌ها دست و پنجه نرم می‌کند. داس...

به عنوان کسی که دلتنگ سریال «Bunheads» است، با امیدواری به سراغ این اثر جدید از خالقان آن رفتم. با این حال، باید بگویم که توصیه‌ام برای تماشای این سریال، بیشتر بر اساس امید و اعتبار سازندگانش است تا چیزی که در قسمت اول دیدم. «Étoile» تمام ویژگی‌های مورد انتظار از یک سریال پالادینو را دارد: دیالوگ‌های هوشمندانه و سریع، شخصیت‌های عجیب و غریب و توجه به جزئیات. اما به نظرم، این فرمول در دنیای باله حرف...

در ابتدا به نظر می‌رسید این سریال قرار است نسخه‌ای از فیلم «Fame» با کفش‌های باله باشد، که می‌توانست عالی باشد. مشکل اینجاست که با پیشرفت سریال، به نظر می‌رسد خودش هم نمی‌داند چه می‌خواهد باشد. به عقیده من، این اثر یک آشفتگی ناهماهنگ و آزاردهنده است. هر شخصیت انگار در حال بازی در یک سریال کاملاً متفاوت است و لحن اثر میان تمام گزینه‌های ممکن سرگردان است. سریال نه آنقدر خنده‌دار است که کمدی باشد، نه...