نقدهای سریال خودسر

با وجود بازیگرانی که بسیار جذاب‌اند و داستانی گیرایی که هرگز به جهتی که بیننده انتظار دارد پیش نمی‌رود، «ویوِرد» تماشایی و پرهیجان است.

نمایش با حضور مارتین بالا می‌گیرد، کسی که بیشتر به‌عنوان یک کمدین شناخته می‌شود اما اینجا کاملاً به نقش جدی خود متعهد است. الکس شخصیتی فوق‌العاده دوست‌داشتنی، صادق و همدل است و مخاطب را کاملاً با خودش همراه می‌کند.

«خودسر» در چهارچوب‌های آشنای این ژانر حرکت می‌کند، اما نقطه‌ی قوتش شخصیت‌پردازی دقیق و باورپذیر آن است، به‌ویژه در مورد الکسِ اجتماعی و دست‌وپاچلفتی با بازی می مارتین و گروه هم‌کلاسی‌هایش.

اگرچه پایان سریال بیشتر از آنچه انتظار دارید آزاردهنده است، بازی‌های درخشان و ریتم پرانرژی سریال باعث می‌شود که خود مسیر داستان ارزش بیشتری از انتهای آن داشته باشد.

با توجه به روابط متعدد و بحث‌های فرهنگی که سریال مطرح می‌کند، عجیب نیست که در هم‌پیچاندن همه جنبه‌های داستان مشکل ساز باشد. با این حال، جذابیت بازی‌ها و جنبه‌های داستان کافی است تا «Wayward» سریالی سرگرم‌کننده باشد، حتی اگر آنچنان هیجان انگیز نباشد.

اگرچه "Wayward" ممکن است به عنوان یکی از داستان‌های قوی در دنیای تلویزیون به شمار نیاید، اما مشکلات آن کمتر از ویژگی‌های عجیب و غریبش است. فقط کافیست با ذهنی باز به آن نگاه کنید.