نقدهای فیلم تل ماسه

این برداشت از «تلماسه» با فیلمبرداری زیبا، تحقق خلاقانه و وضوح روایی که دیوید لینچ فاقد آن بود، از اینکه تنها نیمی از داستان را روایت می‌کند، سود می‌برد. این رویکرد به فیلم اجازه می‌دهد تا تصویری بزرگ را نقاشی کند و درک واضح‌تری از داستانی که قبلاً جذب کرده‌ام، به من بدهد. این ممکن است نسخه‌ای از «تلماسه» باشد که حتی کسانی که با آن آشنا نیستند، بتوانند از آن قدردانی کنند. ویلنوو بر استعاره‌های ژئو...

این فیلم یک ادیسه فضایی حماسی و سلطنتی است که در مقیاس، الهام‌بخش است اما در معنای سنتی، سرگرم‌کننده نیست. این یک بلاک‌باستر هنری است که حتی کمتر از «بلید رانر ۲۰۴۹» به جذابیت تجاری اهمیت می‌دهد، که به طرز تحسین‌برانگیزی جسورانه است. فیلم تاریک، هیپنوتیزمی، پر از تنش و خطر است. تصمیم برای تقسیم کتاب به دو فیلم، به «تلماسه» زمان می‌دهد تا نفس بکشد، در دنیاهای عجیب و غریبش تامل کند و جهان خود را از ...

فیلم «تلماسه» دنیس ویلنوو هم خیره‌کننده و هم خسته‌کننده است؛ اغلب تماشایی و اغلب کند. این یک اثر عظیم، پر سر و صدا و تأثیرگذار است، اما در عین حال می‌تواند بی‌روح و تاریک باشد. مقیاس و جزئیات فیلم سرسام‌آور است. جهان فیلم عظیم است و دوربین‌ها در هر گوشه‌ای، زیبایی و تهدید را پیدا می‌کنند. این یک شاهکار در تمام سطوح فنی است، از طراحی‌ها گرفته تا جلوه‌های ویژه و موسیقی متن هانس زیمر. با این حال، فیل...

این فیلم دقیقاً همان نوع فیلمسازی باشکوهی است که پرده‌های عریض برای آن ساخته شده‌اند؛ یک تجربه حسی آنقدر مجلل و طاقت‌فرسا که التماس می‌کند آن را بزرگ ببینید، یا اصلاً نبینید. استعداد ویلنوو در داستان‌گویی بصری واقعاً نفس‌گیر است؛ از مناظر بیابانی وسیع گرفته تا هلیکوپترهایی با بال‌های سنجاقکی. جهان‌سازی فیلم بسیار دقیق و زیباست. با این حال، پالت احساسی فیلم به مراتب محدودتر از پالت هنری آن است. داس...

این نسخه از «تلماسه» با وجود تصاویر شگفت‌انگیز، ستارگان درجه یک و برداشت‌های بسیار جالب از جنبه‌های کتاب، در نهایت به طور کامل منسجم نمی‌شود. بزرگترین اشتباه ویلنوو این است که فیلم در نیمه دوم خود، بی‌شکل و کند احساس می‌شود؛ انگار نمی‌داند چگونه یا کجا باید تمام شود، تا اینکه ناگهان تمام می‌شود. تصمیم برای تقسیم کتاب به دو فیلم، باعث شده که این قسمت بیش از حد به منبع اصلی وفادار بماند و لحظاتی که ...

این فیلم پنج ستاره برای جهان‌سازی و حدود دو و نیم ستاره برای داستان‌سرایی دریافت می‌کند. اگر آن را با اقتباس فاجعه‌بار دیوید لینچ مقایسه کنید، می‌تواند یک شاهکار به نظر برسد. برای حدود یک ساعت، فیلم مسحورکننده است و با دسیسه‌های فریبنده‌اش، شما را جذب می‌کند. اما پس از آن، داستان نبض خود را از دست می‌دهد. فیلم به یک اثر درباره سفر پل در طوفان‌های شنی و پیوستنش به شورشیان صحرا تبدیل می‌شود که بسیار...