نقدهای فیلم تاپ گان: ماوریک

شاید بتوان استدلال کرد که دنیای جدید ما به دنباله «تاپ گان» نیازی نداشت، اما این استدلال اشتباه است. این فیلم بیش از آنکه وجودش را توجیه کند، با تکیه بر فرمول موفق فیلم اصلی، محدودیت‌های سینما را جابجا می‌کند. تقریباً هیچ چیز در این فیلم شما را غافلگیر نمی‌کند، به جز اینکه چقدر خوب تمام کارهایی را که تماشاگران انتظار دارند، انجام می‌دهد. این فیلم برای جذب کهنه‌کاران و تازه‌واردان به طور یکسان طراح...

این فیلم به خوبی مخاطبان خود را می‌شناسد و وقت را تلف نمی‌کند؛ یعنی مستقیم به سراغ موسیقی «منطقه خطر» و صدای شیرین موتورهای جت می‌رود. این فیلم نه تنها نوستالژی را به مخاطب تزریق می‌کند، بلکه طرفداران را با آن شستشو می‌دهد؛ از آغوش‌های مردانه، ورزش‌های ساحلی و آوازهای دسته‌جمعی گرفته تا عینک‌های ری-بن بی‌پایان. به همان اندازه که سکانس‌های نبرد هوایی در فیلم اصلی هیجان‌انگیز بودند، این دنباله با زو...

این فیلم آنقدر در گفتگوی آشفته با نسخه قبلی خود است که این گفتگو تقریباً صدای انفجارها را در خود غرق می‌کند. فیلم بارها و بارها بر این نکته تأکید می‌کند که چگونه شخصیت و بازیگر اصلی‌اش در همان جایگاه باقی مانده‌اند، در حالی که بقیه دنیا تکامل یافته یا از بین رفته است. در واقع، فیلم به جای پرداختن به موضوع پیری، بیشتر به این می‌پردازد که چگونه جهان را به گونه‌ای بازآرایی کند که با زیبایی‌شناسی دورا...

دیگر مهم نیست که تام کروز را دوست دارید یا نه؛ این فیلم بسیار بهتر از نسخه قبلی خود و بسیار بهتر از آن چیزی است که باید باشد. این یک پیروزی برای فیلمسازی اکشن سنتی و سبک قدیمی است. برخلاف فیلم اول که یک اثر کاملاً مردانه و تاریخ‌مصرف‌گذشته بود، این نسخه به شخصیت‌های مردش اجازه می‌دهد که شک و ناامنی داشته باشند. آن‌ها نگران پیر شدن و از دست دادن اهمیتشان هستند و این رویکرد، به فیلم عمق می‌بخشد. سکا...

این فیلم پر سر و صدا، تکراری و ساختگی است و بیشتر بر روی حرکات هوایی هیجان‌انگیز تمرکز دارد تا چیزی که بتوان آن را بینش روایی یا توسعه شخصیت نامید. به طور خلاصه، این نوع فیلم مورد علاقه من نیست. با این حال، باید با عجله اضافه کنم که حتی اگر همیشه منطقی یا قابل باور نباشد، بدون شک هیجان‌انگیز، پرتعلیق و با بازی‌های خوب است. هنوز هم می‌توان از فیلمسازی ماهرانه و به سبک قدیمی لذت برد و این فیلم پر از...

روح دهه هشتاد میلادی در این فیلم به پرواز درمی‌آید. هر صحنه پر از همان حس و حال دوست‌داشتنی فیلم اصلی است. این دنباله، همان چیزی است که طرفداران سرسخت فیلم اول آرزویش را داشتند. مایلز تلر در نقش پسر «گوس»، کاملاً شبیه به پدرش است و جنیفر کانلی نیز به راحتی جایگزین کلی مک‌گیلس شده است. فیلمنامه‌اش چندان دقیق و مرتب نیست، اما این موضوع از لبخندهای من کم نکرد. این یک سرگرمی پاپ‌کورنی است که در آن، شم...