نقدهای فیلم انگل

کارگردان «میزبان» و «خاطرات قتل» با یک طنز اجتماعی که از تکنیک‌هایی برای رسیدن به اثری سرگیجه‌آور استفاده می‌کند، از خودش پیشی گرفته است. خشمی در اینجا نسبت به نابرابری‌های جامعه کره وجود دارد. با این حال، چیزی که واقعاً شما را مجذوب می‌کند، روانی و نرمی باشکوه ماشین روایی فیلم است. ما شوک‌هایی را تجربه می‌کنیم، اما مانند تمام بهترین فارس‌ها، غافلگیری‌ها در نهایت از پیش تعیین‌شده به نظر می‌رسند. ب...

کارگردان کره‌ای که اولین بار با فیلم کمدی-هیولایی زیرکانه‌اش «میزبان» به شهرت جهانی رسید، با جدیدترین اثرش، «انگل»، دوباره به رابطه میزبان-انگل می‌پردازد. بونگ جون-هو یک طنز تاریک از داراها و نداراهای مبتکر خلق کرده است، فیلمی که به عنوان یک کمدی «کلاهبرداری بزرگ» لذت‌بخش آغاز می‌شود و هرچه پیش می‌رود، عمیق‌تر و از نظر سیاسی تندتر - و خشن‌تر - می‌شود. هوشمندانه‌تر از همه، این نقد تند بر نابرابری ج...

«انگل» فیلمی است که به آرامی به شما نزدیک می‌شود. ساعت اول یک کمدی اسکروبال تاریک است که پر از شخصیت‌های بامزه و موقعیت‌های احمقانه است. سپس یک چرخش ناگهانی همه چیز را تغییر می‌دهد و کمدی به جدیت تبدیل می‌شود، قبل از اینکه به همان سرعت به تراژدی بپیوندد. نابرابری به وضوح موضوعی نزدیک به قلب نویسنده-کارگردان، بونگ جون-هو است، زیرا این فیلم قلمرو مشابهی با «برف‌شکن» را کاوش می‌کند، اما در یک محیط مع...

بونگ جون-هو همیشه فیلم‌هایی ساخته که از قرار گرفتن در پارامترهای محدود هر ژانر خاصی سر باز زده‌اند، اما بهترین چیز درباره «انگل» این است که به ما اجازه می‌دهد تا از تلاش برای دسته‌بندی فیلم‌هایش دست برداریم؛ با «انگل»، بونگ بالاخره به یک ژانر برای خودش تبدیل می‌شود. این جدیدترین اثر او یک تمثیل دلسوزانه دیگر درباره این است که چگونه یک جامعه تنها به اندازه آسیب‌پذیرترین افرادش می‌تواند قوی باشد. تف...

یک خنده به یک غرش تبدیل می‌شود که مانند یک هق‌هق - یا یک تیر در گردن - در گلو گیر می‌کند. بونگ جون-هو بازگشته و در فرمی درخشان است، اما او به طور غیرقابل انکاری خشمگین است و این خشم به ثبت می‌رسد زیرا هدفش بسیار شایسته، بسیار عظیم و بسیار متعلق به سال ۲۰۱۹ است: «انگل» کنه‌ای است که از خون تلخ خشم طبقاتی چاق شده است. با این حال، این فیلم به روان‌ترین شکل از یک حالت به حالت دیگر می‌لغزد که پیدا کردن...

جشنواره کن همیشه خانه‌ای برای فیلمسازی ژانر جسورانه و سینمای متعهد اجتماعی بوده، اما معمولاً یک گزاره «یا این یا آن» بوده است. جالب است که ببینیم هیئت داوران امسال با «انگل» بونگ جون-هو چه می‌کند؛ یک کمدی تاریک ژانرگریز با آگاهی طبقاتی سوزان. بونگ پس از تجربه‌های نه چندان رضایت‌بخش هالیوودی‌اش، با این جدیدترین اثرش، بازگشتی خیره‌کننده به فرم را رقم می‌زند. این فیلم پرش‌های جسورانه‌ای بین لحن‌ها و ...