دههی ۲۰۲۰ برای تلویزیون و پلتفرمهای هند، نقطهی عطفی بود؛ زمانی که سریالها از قالب ملودرامهای سنتی بیرون آمدند و به سراغ واقعیتهای اجتماعی، طبقه، قدرت و هویت رفتند. دیگر خبری از روایتهای اغراقآمیز و قهرمانهای مطلق نبود — شخصیتها خاکستری شدند، شهرها به میدان تضادهای طبقاتی بدل گشتند، و تلویزیون هند صدای طبقات خاموش جامعه شد.
در میان آثار شاخص، «Panchayat» (پانچایت – از ۲۰۲۰) ساختهی دیپک کومار میشرا، با طنزی ملایم و نگاهی انسانگرایانه، زندگی یک کارمند شهری را که ناخواسته به دهکدهای کوچک منتقل میشود، روایت میکند. این سریال در سکوت و سادگیاش، شکاف میان آرزو و واقعیت در هند معاصر را ترسیم میکند. در نقطهای کاملاً متفاوت، «Class» (کلاس – ۲۰۲۳) اقتباسی از سریال اسپانیایی Elite است که تقابل طبقهی ثروتمند و فرودست را در قالب یک دبیرستان تجملی به تصویر میکشد. ترکیب جسارت، سیاست و درام نوجوانانه، آن را به یکی از بحثبرانگیزترین آثار نتفلیکس هند تبدیل کرده است.
در ژانر جنایی، «Rana Naidu» (رنا نایدو – ۲۰۲۳) با بازی رانا داگوپاتی و وِنکاتش، تصویری خشن و واقعی از جهان جرم، سیاست و خانواده ارائه میدهد. این سریال اقتباسی از Ray Donovan است، اما در فضای بمبئی، طعم محلی و شخصیتپردازی تیرهتری به خود گرفته. از سوی دیگر، «Indian Police Force» (نیروی پلیس هند – ۲۰۲۴) ساختهی روهیت شتی، بخشی از دنیای سینمایی کوپ از اوست؛ اکشنی پرانرژی و ملیگرایانه که با حضور سیدارت مالهوترا، در قالب یک سریال تلویزیونی، همان ضرباهنگ فیلمهای پلیسی او را زنده میکند.
و در نهایت، «Molki» (مولکی – ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲) درامی اجتماعی است که با نگاهی واقعگرایانه، رسم ازدواج دختران فقیر با مردان ثروتمند را بررسی میکند. سریال در بطن یک موضوع جنجالی، از عدالت، کرامت و نابرابری سخن میگوید و توانست مخاطبان گستردهای در سراسر هند به دست آورد.
سریالهای هندی دههی ۲۰۲۰ نه صرفاً برای سرگرمی، بلکه برای بازتاب جامعه ساخته شدند؛ از طنز تلخ «Panchayat» تا تاریکی اخلاقی «Rana Naidu» و واقعگرایی اجتماعی «Molki». این مجموعهها ثابت کردند که تلویزیون هند دیگر تنها برای رؤیاپردازی نیست — بلکه آینهای است برای دیدن زندگی واقعی، بینقاب و بیاغراق.
