سال ۲۰۲۴ یکی از متفاوت‌ترین سال‌ها برای سینما بود؛ سالی که در آن روایت‌های حماسی، عاشقانه، روان‌شناختی و فانتزی در کنار هم، تصویری چندوجهی از انسان معاصر ساختند. فیلم‌های برجسته‌ی این سال در IMDb، از نظر روایت و ساختار تصویری، بیش از هر چیز به عمق شخصیت و معنا توجه داشتند. سینما در ۲۰۲۴ نه به دنبال اغراق، بلکه به‌دنبال بازتعریف احساس و واقعیت در دنیایی پر از تضاد بود.
در میان آثار شاخص، «تل‌ماسه: بخش دوم» (Dune: Part Two – ۲۰۲۴) ساخته‌ی دنی ویلنوو با امتیاز 8.5 از IMDB، ادامه‌ی یکی از عظیم‌ترین روایت‌های علمی–تخیلی قرن است. این فیلم با گسترش اسطوره‌ی آراکیس و درگیری میان ایمان و سیاست، سفر پل آتریدیز را از انسان به نماد رهایی روایت می‌کند. جلوه‌های بصری باشکوه، بازی درخشان تیموتی شالامی و کارگردانی دقیق، آن را به اثری فراتر از دنباله‌های معمول تبدیل کرده است.در نقطه‌ای کاملاً متفاوت، «شرور» (Wicked – ۲۰۲۴) به کارگردانی جان ام. چو با امتیاز 7.4، یکی از بزرگ‌ترین اقتباس‌های موزیکال سال بود. فیلم، بازآفرینی جهان جادویی جادوگر شهر از در قالب داستان دو جادوگر با سرنوشتی متضاد است؛ اثری پرزرق‌وبرق که با بازی سینتیا اریوو و آریانا گرانده، مرز میان خیر و شر را با نگاهی زنانه و احساسی بازتعریف می‌کند.
از سوی دیگر، «آنورا» (Anora – ۲۰۲۴) با امتیاز IMDB 7.4 ساخته‌ی شان بیکر، یکی از غافل‌گیرکننده‌ترین فیلم‌های سال است؛ درامی اجتماعی درباره‌ی زنی از طبقه‌ی پایین جامعه نیویورک که با یک وارث روسی ازدواج می‌کند. فیلم، هم‌زمان طنز و تلخی را در هم می‌تند و با بازی خیره‌کننده‌ی میکی مدیسون، تصویری از آزادی و بحران اخلاقی در عصر مدرن ارائه می‌دهد. «مجمع کاردینال‌ها» (The Cardinal Assembly – ۲۰۲۴) نیز در ژانر درام سیاسی، به درون واتیکان نفوذ می‌کند تا فرآیند انتخاب پاپ جدید را با نگاهی پرتنش و روان‌شناختی نشان دهد؛ اثری درباره‌ی قدرت، ایمان و ریاکاری که به‌دلیل دقت تاریخی و اجراهای قدرتمند، مورد تحسین کاربران IMDb و امتیاز 7.4 را خود اختصاص داد قرار گرفت.
در میان آثار زندگی‌نامه‌ای، «یک ناشناخته کامل» (A Complete Unknown – ۲۰۲۴) ساخته‌ی جیمز منگولد با امتیاز 7.3 از مخاطبان IMDB، زندگی باب دیلن را در دوران تحولات دهه‌ی ۱۹۶۰ بازسازی می‌کند. تیموتی شالامی در نقش دیلن، شخصیتی در مرز میان موسیقی، سیاست و شک در خویشتن را تصویر می‌کند؛ نمایشی از هنرمندی که در جهانی پرهیاهو به دنبال صدای خود است. و در نهایت، «ماده» (The Substance – ۲۰۲۴) ساخته‌ی کورالی فارژا، یکی از بحث‌برانگیزترین فیلم‌های سال در ژانر ترسناک روانی بود که امتیاز 7.2 را از کاربران این سایت گرفت. فیلم داستان زنی را روایت می‌کند که برای بازیافتن جوانی و محبوبیت، ماده‌ای اسرارآمیز را تزریق می‌کند؛ تصمیمی که به فروپاشی هویت و جسمش منجر می‌شود.
فیلم‌های ۲۰۲۴ در IMDb بیش از هر چیز نشان دادند که سینما هنوز هم می‌تواند مرزهای فرم و محتوا را جابه‌جا کند. از فانتزی‌های موزیکال تا تراژدی‌های روانی و از جهان‌های کهکشانی تا اتاق‌های قدرت، هرکدام از این آثار به‌نوعی درباره‌ی یک چیز حرف می‌زنند: میل انسان به معنا، جاودانگی و رهایی، حتی وقتی جهان در حال فروپاشی است.
