نگاهی به سریال وحشی و داستان واقعی آن

سریال «وحشی» به کارگردانی هومن سیدی و با بازی جواد عزتی، که پخش آن از شبکه نمایش خانگی آغاز شده، در همان قسمت‌های ابتدایی توجه‌ها را به خود جلب کرده است. این اثر به عنوان یک تراژدی مدرن توصیف شده که به مضامینی چون بی‌پناهی انسان معاصر، انفعال و وجدان گمشده می‌پردازد.

تحلیل شخصیت و فضا

به باور منتقدان (از جمله جعفر گودرزی در نقد اولیه)، شخصیت اصلی سریال، داود (با بازی عزتی)، فردی معمولی، میان‌سال و خسته است که بیش از آنکه فعال باشد، «مفعول» شرایط و منفعل است. او در برزخی میان سکوت و عمل، گناه و فرار معلق مانده و نمادی از انسانی است که در لحظات بحرانی تصمیم‌گیری، فلج می‌شود. هومن سیدی در این سریال بیش از قصه‌گویی، به فضاسازی و استفاده از زبان بصری و نمادین (مانند چراغ‌های پیشانی، ماشین، ضبط صوت، بیابان) برای القای حس خفگی و کاوش روان شخصیت‌ها پرداخته است.

بازی جواد عزتی

بازی جواد عزتی در نقش داود مورد تحسین قرار گرفته است. او با استفاده حداقلی از کلام و تکیه بر بازی با چشم، تنفس و سکوت، توانسته شخصیت مردی گیج، ترسان و پشیمان را به خوبی به تصویر بکشد که با نقش یکی شده است.

موضوع اصلی و پیام سریال

«وحشی» این ایده را مطرح می‌کند که بی‌عملی و نجات ندادن در لحظه مناسب، خود می‌تواند نوعی جنایت باشد. ترسناک‌ترین جنبه سریال، نزدیکی شخصیت داود به انسان‌های عادی جامعه عنوان شده؛ کسی که می‌توانست کاری بکند، اما نکرد و همین انفعال، او را به خطرناک‌ترین فرد تبدیل می‌کند.

الهام از یک داستان واقعی

بر اساس گزارش‌ها (به نقل از همشهری آنلاین و ایرنا)، داستان سریال تا حدی از زندگی واقعی فردی به نام علی اشرف پروانه الهام گرفته شده است. پروانه که ابتدا به جرم دزدی و سپس به دلیل ناتوانی در پرداخت دیه سنگین ناشی از یک تصادف منجر به مرگ، به سرقت مسلحانه روی آورد، در سال ۱۳۸۱ دستگیر و ابتدا به اعدام و سپس به ۳۰ سال زندان محکوم شد. او در خرداد ماه ۱۳۸۴ به همراه دو زندانی دیگر، با حفر تونلی سه ساله توسط قاشق، از زندان رجایی‌شهر گریخت اما پس از مدتی دوباره دستگیر شد.

منبع: همشهری آنلاین