بازیگر فصل ۵ سریال «چیزهای عجیب» شایعات مربوط به اپیزود مخفی را تکذیب کرد
انتشار بخش دوم (Volume 2) از فصل پنجم و نهایی سریال Stranger Things، بهجای اینکه یک جشن خداحافظی باشکوه برای یکی از بزرگترین پدیدههای تاریخ نتفلیکس باشد، به یک بحران روابط عمومی (PR Crisis) عجیب تبدیل شده است. نارضایتی بخشی از هواداران از نحوه پایانبندی داستان و قوسهای شخصیتی، منجر به شکلگیری یک تئوری توطئه گسترده در فضای آنلاین شده است. این تئوری که با هشتگ #NetflixReleaseTheVolume2Files ترند شده، ادعا میکند که نتفلیکس نسخه اصلی و "سانسور نشده" سریال را مخفی کرده است. شدت گرفتن این شایعات تا حدی بود که رندی هیونز (Randy Havens)، بازیگر نقش معلم محبوب علوم، آقای کلارک، مجبور شد مستقیماً مداخله کند و در اینستاگرام خود بنویسد: «هیچ اسنایدر کاتی (Snyder Cut) برای این سریال وجود ندارد.»
این پدیده که میتوان آن را «سندرم اسنایدر کات» نامید، پس از ماجرای فیلم لیگ عدالت زک اسنایدر در میان هواداران فرهنگ عامه ریشه دوانده است. امروزه مخاطبان وقتی با پایانبندی یک اثر موافق نیستند، بهجای پذیرش تصمیمات خلاقانه نویسندگان، فرض را بر این میگذارند که "نسخه بهتری" وجود داشته که استودیو مانع پخش آن شده است. پتیشن (تومار) ایجاد شده در سایت Change.org که خواستار انتشار نسخه ادعایی "کامل" است و نزدیک به ۲۰۰ هزار امضا جمع کرده، نشاندهنده قدرت و البته خطرِ «فندومهای سازمانیافته» در عصر دیجیتال است. این کمپینها اگرچه نشاندهنده تعصب و علاقه هواداران هستند، اما میتوانند با ایجاد موجهای منفی کاذب (مانند Review Bombing)، به اعتبار تجاری و هنری یک اثر لطمه جدی بزنند.
مداخله رندی هیونز از نظر مدیریت بحران بسیار حائز اهمیت است. معمولاً در چنین شرایطی، شبکهها یا خالقان اصلی (برادران دافر) سکوت میکنند تا به آتش شایعات دامن نزنند. اما ورود یک بازیگر فرعی ولی محبوب به ماجرا، تلاشی برای آرام کردن جو با لحنی غیررسمی و صریح است. هیونز با استفاده از ادبیات خودمانی و رد کردن ادعاها به عنوان حرفهای «یک آدم رندوم در اینترنت»، سعی کرد اعتبار سند گوگل داکس (Google Docs) بیمنبعی را که منشاء اصلی این شایعات بود، زیر سوال ببرد.
از منظر فنی و تولید تلویزیونی، ادعای وجود یک نسخه کاملاً متفاوت که در لحظه آخر تغییر کرده باشد، با توجه به حجم عظیم جلوههای ویژه (VFX) و پروسه پستولید سنگین Stranger Things، بسیار غیرمحتمل است. برادران دافر بارها تایید کردهاند که هزاران ساعت راش (Footage) ضبط کردهاند، اما فرآیند تدوین ذاتاً به معنای حذف بخشهای اضافی برای رسیدن به روایت منسجم است. آنچه هواداران به عنوان «صحنههای حذفشده توطئهآمیز» میبینند، در واقعیتِ صنعت سرگرمی، همان «پروسه استاندارد تدوین» نام دارد. با این حال، نتفلیکس اکنون با چالشی روبرو است که باید بین احترام به هواداران ناراضی و دفاع از تمامیت هنری محصول نهایی خود، تعادل ایجاد کند.
