جیمز کامرون از پروژه ناکام خود پرده برداشت؛ خالق «آواتار» در آستانه کارگردانی موزیکال «شرور» بود

جیمز کامرون، کارگردان صاحب‌نام سینمای جهان و برنده سه جایزه اسکار، در مصاحبه‌ای تازه فاش کرد که حدود ۱۵ سال پیش و پیش از تمرکز کامل بر دنیای پاندورا، مذاکرات جدی با استودیوی یونیورسال پیکچرز برای کارگردانی اقتباس سینمایی موزیکال «شرور» (Wicked) داشته است. این خبر در حالی در تاریخ ۵ آذر ۱۴۰۴ (۲۶ نوامبر ۲۰۲۵) منتشر شد که قسمت دوم این اثر سینمایی با عنوان «شرور: برای همیشه» (Wicked: For Good) هم‌اکنون رکوردهای گیشه را جابجا کرده است.

کامرون در پادکست «د تاون» (The Town) با اجرای مت بلونی، ضمن اشاره به علاقه دیرینه‌اش به داستان‌های فانتزی گفت: «من حدود ۱۵ سال پیش تا مرز ساختن "شرور" پیش رفتم. من عاشق این داستان هستم و فیلم کلاسیک "جادوگر شهر اُز" (The Wizard of Oz) یکی از فیلم‌های محبوب زندگی من است.» با این حال، او توضیح داد که دلیل اصلی عدم توافق نهایی و خروجش از پروژه، ناتوانی در ارتباط برقرار کردن با ساختار موزیکال اثر بوده است. کامرون با عبارت «نتوانستم ترانه را پیدا کنم» (Couldn’t find the song) به چالش‌های خلاقانه خود در ترجمه زبان تئاتر موزیکال به زبان سینما اشاره کرد.

این افشاگری نشان می‌دهد که کامرون پس از موفقیت خیره‌کننده فیلم «تایتانیک» و هم‌زمان با توسعه فیلم «آواتار» (Avatar)، به دنبال پروژه‌ای بود که پتانسیل تبدیل شدن به یک «رویداد سینمایی» (Event Movie) بزرگ را داشته باشد. او معتقد است در دوران کنونی، استودیوها بودجه‌های کلان را تنها به آثاری اختصاص می‌دهند که توانایی کشاندن مخاطب به سالن‌های سینما را داشته باشند؛ ویژگی‌ای که هم در آثار علمی-تخیلی او و هم در موزیکال‌های عظیم دیده می‌شود.

تاریخچه تلاش برای ساخت نسخه سینمایی «شرور» بسیار طولانی است. پیش از کامرون و تثبیت پروژه توسط جان ام. چو، چهره‌های سرشناسی همچون ووپی گلدبرگ، دمی مور و نیکول کیدمن نیز برای تولید یا بازی در این اثر تلاش کرده بودند. رمان گریگوری مگوایر که در سال ۱۹۹۵ منتشر شد و بعدها در سال ۲۰۰۳ توسط استیون شوارتز به یکی از موفق‌ترین نمایش‌های برادوی تبدیل گردید، مسیری طولانی را تا پرده نقره‌ای طی کرده است.

در حال حاضر، نسخه سینمایی «شرور» به کارگردانی جان ام. چو و با هنرمندی آریانا گرانده (در نقش گلیندا) و سینتیا اریوو (در نقش الفابا)، موفقیت تجاری عظیمی کسب کرده است. قسمت دوم این فیلم با افتتاحیه ۱۵۰ میلیون دلاری در آمریکا و فروش جهانی ۲۲۶ میلیون دلار، درستی تصمیم یونیورسال برای صبر و انتخاب تیم فعلی را نشان می‌دهد.

جمع‌بندی اگرچه جیمز کامرون مسیر خود را با توسعه تکنولوژی‌های سینمایی و دنیای «آواتار» ادامه داد، اما اعتراف او به علاقه برای ساخت یک اثر موزیکال، ابعاد تازه‌ای از جاه‌طلبی‌های این کارگردان مؤلف را آشکار می‌سازد.