چرا فیلمهای ایرانی در جهان مخاطب ندارند؟ گزارش نشست پژوهشی سازمان سینمایی
هشتمین نشست ارائه یافتههای پژوهشی سازمان سینمایی با موضوع جذب مخاطب خارجی برای فیلمهای ایرانی، در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران برگزار شد.
این نشست عصر روز یکشنبه دوم آذر و با همکاری معاونت توسعه فناوری و مطالعات سازمان سینمایی برگزار شد و به بررسی راهکارهای افزایش مخاطبان فیلمهای ایرانی در بازارهای جهانی پرداخت.
در آغاز برنامه، حسین یزدانشناس مدیرکل دفتر مطالعات و دانش سینمایی، با اشاره به اهمیت این پژوهش که توسط دکتر محمد کمالیزاده انجام شده، گفت: سینمای ایران با وجود دستاوردهای قابل توجه، همچنان در زمینه اکران عمومی در کشورهای دیگر با کمبودهایی مواجه است. او تأکید کرد که افزایش حضور فیلمهای ایرانی در سالنهای سینمای سایر کشورها علاوه بر اهمیت فرهنگی، میتواند دستاوردهای اقتصادی مهمی برای سینمای ایران داشته باشد.
سپس محمد کمالیزاده—دارای دکترای علوم سیاسی و مجری این طرح—به توضیح جزئیات پژوهش پرداخت و بیان کرد:
مشکل اصلی این است که با وجود موفقیتهای بینالمللی سینمای ایران در جشنوارهها، فیلمهای ایرانی در جذب مخاطب عام خارجی ناکام ماندهاند. او کشورهای کره جنوبی و چین را مثال زد که بدون داشتن افتخارات گسترده، موفقتر از ایران در اکران خارجی عمل کردهاند.
کمالیزاده یکی از کلیدیترین راهکارها را بازاریابی اصولی و تخصصی عنوان کرد و گفت:
بازاریابی در سینما تفاوتی با اصول کلاسیک بازاریابی ندارد؛ باید مخاطب را شناخت و بر مبنای ویژگیهای هر فیلم، استراتژی جداگانه تدوین کرد.
او همچنین بر ضرورت برندسازی ملی و بهرهگیری از ویژگیهای منحصربهفرد سینمای ایران مانند نگاه انسانی، شاعرانه و خلاقانه تأکید کرد.
در بخش دیگری از نشست، محمد اطبّایی کارشناس و پخشکننده بینالمللی سینما، نقش ضعیف دیپلماسی فرهنگی در سالهای گذشته را از علل اصلی دیدهنشدن فیلمهای ایرانی در جهان دانست. او گفت:
بخش خصوصی بار اصلی موفقیتهای بینالمللی سینمای ایران را به دوش کشیده، درحالیکه حمایتهای رسمی ناکافی بوده است.
اطبّایی همچنین نبود آشنایی فیلمسازان با بازار جهانی و فقدان پخشکنندگان حرفهای را یکی از موانع حضور گستردهتر سینمای ایران دانست. او تأکید کرد که پخش بینالمللی یک تخصص است و فیلمساز نمیتواند خود بهتنهایی این وظیفه را انجام دهد.
وی در ادامه تولید مشترک را مهمترین مسیر ورود به بازارهای جهانی معرفی کرد و گفت بسیاری از آنچه امروز در ظاهر “تولید مشترک” نامیده میشود، در حقیقت صرفاً سرمایهگذاری مشترک توسط بخش خصوصی است و ساختار رسمی ندارد.
او با اشاره به تجربه کشورهای اسلامی، افزود:
ایران باید به دنبال نیچمارکتها باشد؛ یعنی بازارهای کوچک اما هدفمند که توان جذب آثار ایرانی را دارند. بدون عبور از جشنوارههای معتبر، برند شدن فیلمها و سپس ورود به بازارها امکانپذیر نیست.
اطبّایی در پایان گفت: یک فیلم ایرانی باید هویت ایرانی خود را حفظ کند و حتی زبان فارسی، بهعنوان بخشی از این هویت، نقشی مهم در جذابیت آثار برای مخاطبان خارجی دارد.
منبع: تسنیم
