وقتی کابوس‌های سرگذشت ندیمه به واقعیت می‌پیوندند

اریک توکمن (Eric Tuchman) و یالین چنگ (Yahlin Chang)، تهیه‌کنندگان اجرایی و شورانرهای مشترک سریال «سرگذشت ندیمه (The Handmaid’s Tale)»، در گفتگوهای اخیر خود از این موضوع تکان‌دهنده سخن گفته‌اند که چگونه تصویرسازی‌های خیالی آن‌ها از جامعه تمامیت‌خواه گیلیاد (Gilead)، به شکلی نگران‌کننده به وقایع دنیای واقعی، به ویژه در ایالات متحده، نزدیک شده است. آن‌ها اذعان دارند که هرگز تصور نمی‌کردند چنین اتفاقاتی در کشور خودشان رخ دهد.

از اتاق نویسندگان تا انعکاس در دنیای واقعی

اریک توکمن به یاد می‌آورد که در اوایل سال ۲۰۱۶ (اوایل ۱۳۹۵ شمسی)، پیش از انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا و در دورانی که به نظر می‌رسید با جنبش MeToo موج مثبتی در حال شکل‌گیری است، برخی از نویسندگان در اتاق نویسندگان «سرگذشت ندیمه» نگران لغو قانون رو علیه وید (Roe v. Wade) بودند. توکمن در آن زمان این نگرانی‌ها را «هشدارآمیز و افراطی» می‌دانست، اما اکنون می‌گوید: «بدیهی است که کاملاً در اشتباه بودم.» او اشاره می‌کند که بیشتر فیلمنامه‌های فصل اول تا نوامبر همان سال (آبان-آذر ۱۳۹۵)، یعنی زمان انتخاب دونالد ترامپ، نوشته شده بودند و تیم نویسندگان در آن زمان تمرکزی بر اوضاع سیاسی کشور نداشتند، اما به شکلی «خارق‌العاده»، سریال به آینه‌ای از اتفاقات دنیای واقعی تبدیل شد.

پیش‌بینی‌های ناخواسته و تحقیقات تاریخی

یالین چنگ که در فصل دوم به تیم سریال پیوست، تجربه مشابهی را در نوشتن اپیزود «آخرین مراسم» به یاد می‌آورد. در این قسمت، جون (June)، شخصیت اصلی سریال، تنها ده دقیقه فرصت دیدار با دخترش هانا (Hannah) را پیدا می‌کند. چنگ می‌گوید:

«من تحقیقات زیادی درباره اتفاقاتی که هنگام جدایی والدین و فرزندان در مناطق جنگی رخ می‌دهد، انجام دادم. تحقیقاتم بر مناطق درگیری مانند لیبریا، کامبوج و بوسنی متمرکز بود. هرگز تصور نمی‌کردم که چنین اتفاقی در کشور خودمان رخ دهد.» او با شگفتی اضافه می‌کند که تا زمان پخش این اپیزود در سال ۲۰۱۸ (۱۳۹۶-۱۳۹۷ شمسی)، این اتفاق همزمان با جداسازی والدین و فرزندان در مرزهای آمریکا رخ داد و مردم از او می‌پرسیدند «چطور می‌دانستی؟» پاسخ چنگ این بود که نمی‌دانسته، اما «با تحقیق درباره عملکرد رژیم‌های استبدادی، به نوعی آنچه را که اتفاق می‌افتاد، پیش‌بینی کرده بودیم.»

استعاره «قورباغه در آب جوش» و امید به آینده

چنگ با اشاره به استعاره مارگارت اتوود (Margaret Atwood)، نویسنده رمان «سرگذشت ندیمه»، درباره «قورباغه در دیگ آب جوش که تا وقتی خیلی دیر نشده متوجه خطر نمی‌شود»، می‌گوید که نویسندگان صرفاً بدترین سناریوها را برای زندگی در گیلیاد، با تکیه بر تحقیقات تاریخی، تصور و سپس به نگارش درآورده‌اند. با این حال، هر دو تهیه‌کننده ابراز امیدواری می‌کنند که همانطور که در سریال، با وجود تاریک‌تر شدن اوضاع در دنیای واقعی، انقلاب در راه است، پایان‌بندی سریال الهام‌بخش و امیدوارکننده باشد و مخاطبان پس از تحمل دوران‌های بسیار تاریک، احساس قدرت کنند.