اعتراف عجیب گیرمو دل تورو در مراکش: طرفدارِ مرگم و مشتاقانه منتظرش هستم

گیرمو دل تورو، کارگردان صاحب‌سبک و برنده جایزه اسکار که این روزها در جشنواره بین‌المللی فیلم مراکش حضور دارد، در نشستی صمیمانه و در عین حال تکان‌دهنده، دیدگاه‌های فلسفی خود را درباره مرگ، زندگی و آخرین اثر حماسی‌اش بیان کرد. در این گفتگو که روز جمعه ۱۴ آذر ۱۴۰۴ (۵ دسامبر ۲۰۲۵) برگزار شد، خالق «شکل آب» با صراحتی کم‌نظیر رو به جمعیت گفت: «چرا باید بخواهید بیشتر عمر کنید؟ من طرفدار پروپاقرص مرگ هستم... فکر می‌کنم مرگ واقعاً خوب است. قطعاً مشتاقانه منتظرش هستم، چون روزی است که می‌گویید: خب، فردا دیگر هیچ مشکلی نخواهم داشت.»

این نشست دو ساعته که مدیریت آن را کیم مورگان، همسر دل تورو و نویسنده مشترک فیلمنامه «کوچه کابوس» بر عهده داشت، به بررسی ریشه‌های عمیق پروژه ۵۰ ساله او، یعنی اقتباس «فرانکنشتاین» برای نتفلیکس اختصاص یافت. دل تورو با یادآوری دوران کودکی‌اش در مکزیک گفت که در ۷ سالگی با دیدن بازی بوریس کارلوف در نقش هیولای فرانکنشتاین، تجربه‌ای شبه‌مذهبی داشته است: «آن لحظه برای من حکم کلیسا را داشت. احساسی که مادربزرگم به عیسی مسیح داشت، من به بوریس پیدا کردم.» او اکنون پس از نیم قرن، با همکاری ستارگانی چون اسکار آیزاک (در نقش دکتر ویکتور فرانکنشتاین)، جیکوب الوردی (در نقش هیولا) و میا گاث، توانسته است قرائت شخصی و اپرا‌گونه خود از رمان مری شلی را بسازد؛ اثری که به گفته خودش، پایان یافتن تولیدش او را دچار «افسردگی پس از زایمان» کرده است.

دل تورو همچنین با انتقاد از فضای روشنفکری حاکم بر سینمای مدرن، از «احساسات» دفاع کرد. او گفت: «ما در دوران وحشتناکی زندگی می‌کنیم که بدبینی (Cynicism) ادای هوشمندی را درمی‌آورد. اگر بگویید به عشق باور دارید، احمق خطاب می‌شوید، اما اگر عشق را انکار کنید، خردمند به نظر می‌رسید.» این کارگردان ۶۱ ساله که همواره در آثارش از «هزارتوی پن» تا «پینوکیو» به ستایش هیولاها و مطرودین پرداخته، معتقد است برای خلق هنر واقعی باید ریسک «مسخره شدن» را پذیرفت، درست مانند شاعران سبک رمانتیک که از ابراز احساسات غلیظ هراسی نداشتند.

Variety