فراخوان مشترک خانه سینما، تئاتر و موسیقی برای بزرگداشت بهرام بیضایی
سه تشکل صنفی هنری کشور با انتشار بیانیهای مشترک، از تمامی هنرمندان و گروههای فعال در عرصههای سینما، تئاتر و موسیقی خواستند تا در پی درگذشت بهرام بیضایی، با برگزاری یک دقیقه سکوت، یاد و نام این هنرمند برجسته را گرامی بدارند.
به گزارش ایسنا، خانه سینما، خانه تئاتر و خانه موسیقی در این فراخوان اعلام کردند که روز دوشنبه هشتم دیماه ۱۴۰۴، تمامی گروههای هنری پیش از آغاز فعالیت روزانه خود، با توقفی کوتاه و یک دقیقه سکوت، به مقام فکری و فرهنگی بهرام بیضایی ادای احترام کنند.
در متن این بیانیه، بیضایی نهفقط بهعنوان فیلمساز و نمایشنامهنویس، بلکه بهعنوان اندیشمندی توصیف شده که نقش مهمی در پاسداشت زبان فارسی، بازخوانی اسطورههای ایرانی و پیوند هنر با خرد داشته است. نویسندگان بیانیه تأکید کردهاند که آثار و اندیشههای او، چراغی ماندگار در مسیر فرهنگ و هنر ایران بوده و فراتر از زمان و مکان، همچنان الهامبخش نسلهای آینده خواهد بود.
این سه نهاد صنفی همچنین از عموم مردم دعوت کردهاند تا در این بزرگداشت فرهنگی سهیم باشند و هر یک به شیوهای، از جمله انتشار نوشته، تصویر یا ویدئویی کوتاه، همدلی خود را با جامعه هنری و یاد این هنرمند تأثیرگذار نشان دهند.
در پایان بیانیه، بر ماندگاری نام و اندیشه بهرام بیضایی در حافظه فرهنگی ایران تأکید شده و آمده است که جسم او از میان رفته، اما آثار و تفکرش همچنان زنده و جاری خواهد ماند.
متن اصلی بیانیه:
"به نام خداوندِ جان و خرد
او تنها سازندهٔ صورت و صحنه نبود؛ که پاسبانِ سخن بود و نگاهبانِ اسطورههای این کهنبوم و بر.
اندیشمندی بود که هنر را با خرد درآمیخت و تاریخ را به زبانِ امروز بازگفت.
اکنون که بهرام بیضایی، آن فرزانهٔ یگانه و هنرمند بزرگ، رخ در نقابِ خاک کشیده است، بر ما ـ اهالی هنر و فرهنگِ این سرزمین ـ واجب است که به حرمتِ نام و یادِ او درنگی کنیم و سرِ تعظیم فرود آوریم؛ نه تنها از سرِ اندوه، بلکه از بهرِ پاسداشتِ اندیشه و آگاهی.
او که اسطوره را از غبارِ فراموشی برکشید، واژه را به شأنِ خویش بازگرداند و سکوت را به سخن و پرسش بدل کرد؛ سالها چراغِ خرد را فروزان نگاه داشت تا شبِ فراموشی بر این خاک چیره نگردد.
بدینسان، از تمامی گروههای فیلمسازی در سینما، سریال و نمایشِ خانگی، و از تمامی گروههای تئاتری و موسیقایی، و نیز از همهٔ هنرمندانی که خویشتن را وامدارِ نگاه، زبان و شجاعتِ او میدانند، درخواست میشود:
در روز دوشنبه، هشتم دیماه سال ۱۴۰۴، پیش از آغازِ کارِ روزانه، با تصویری از آن اسطورهٔ دوران در ذهن و حضورِ بیبدیلش در قلب بایستند و با یک دقیقه سکوت، حرمتِ این وداع را پاس دارند.
همچنین شایسته است تا تمامی مردمِ ایرانزمین در این بزرگداشتِ فرهنگی شریک شوند؛ تا هر یک با کلامی، نگاهی، تصویری و یا فیلمی کوتاه از این ایستادگی و همدلی، اثری بر جای گذارند.
باشد که یادِ او در دیده و دلِ مردمانِ ایرانزمین، پایدار و جاودان بماند.»
