آمینا نیوس درباره سرنوشت شخصیتش در ۱۹۲۳ میگوید

اسپولر!
آمینا نیوس (Aminah Nieves)، بازیگر سریال «۱۹۲۳» (1923)، در مصاحبهای درباره سرنوشت شخصیتش، تیونا رینواتر (Teonna Rainwater)، در قسمت پایانی این سریال صحبت کرد. سریال «۱۹۲۳» که پیشدرآمدی بر «یلواستون» (Yellowstone) به کارگردانی تیلور شریدان (Taylor Sheridan) است، با یک قسمت پایانی پرهیجان به پایان رسید و سرنوشت مزرعه داتون (Dutton) و شخصیت دونالد ویتفیلد (Donald Whitfield) با بازی تیموتی دالتون (Timothy Dalton) مشخص شد.
ماجرای تیونا؛ فرار از جهنم
در این قسمت، مخاطبان شاهد بودند که تیونا، دختری جوان که از مدرسهای کاتولیک در داکوتای شمالی فرار کرده بود، بالاخره به آزادی رسید. نیوس در این مصاحبه گفت:
«وقتی فیلمنامه را خواندم، شوکه شدم. تیونا بالاخره عشق پیدا کرده بود، اما بعد متوجه شدیم که این عشق با پیچیدگیهایی همراه است.»
او درباره سکانس معروف تیراندازی که در آن با یک دست هفتتیر و با دست دیگر تفنگ در دست داشت، گفت:
«این صحنه فقط یک برداشت داشت! خیلی هیجانانگیز بود. حس میکردم بچهای هستم که بازی میکند.»
تأثیر شرایط سخت بر بازیگری
به گفته نیوس، فیلمبرداری بیشتر صحنهها در فضای باز و گرمای طاقتفرسا انجام شد:
«در تابستان، دما به ۴۳ درجه میرسید، اما این شرایط سخت باعث میشد بهتر در فضای ذهنی شخصیت فرو بروم.»
نیوس همچنین از رابطه خوب خود با سباستین روچه (Sebastian Roché)، بازیگر نقش کشیش رنود (Father Renaud)، گفت:
«همه از شخصیت او متنفرند، اما سباستین در واقع آدمی دوستداشتنی است. ما رابطهای عالی داشتیم که در اجرای صحنههای دشوار خیلی کمک میکرد.»
فریاد رهایی؛ جایی که احساسات فوران میکند
یکی از صحنههای مهم، جایی بود که تیونا کشیش را میکشد و فریاد میزند. نیوس این لحظه را اینگونه توصیف کرد:
«این فریاد ترکیبی از همه چیز بود؛ درد، عشق، ترس و قدرت. انگار همه احساسات نسلهای قبل در آن لحظه به جوش آمدند.»
او همچنین افزود:
«این فریاد نه تنها نشانه درد بود، بلکه از قدرتی میگفت که با تمام مشکلات هنوز در وجود او زنده بود.»
سرنوشت غیرمنتظره
در پایان، تیونا از تعقیب قانونی میگریزد، اما همچنان با چالشی بزرگ روبهرو است:
«او آزاد است، اما چیزی ندارد. فقط خودش مانده و آیندهای نامعلوم. او تنهاست، اما با قدرت ادامه میدهد.»
این پایان باز باعث شده که طرفداران امیدوار باشند داستان تیونا در فصل بعدی «۱۹۲۳» ادامه یابد.