ویلیام هرت

ویلیام هرت بازیگری باهوش و درون‌گرا بود که در دهه ۱۹۸۰ با سبک بازیگری ظریف و کنترل‌شده‌اش به یکی از ستارگان برجسته هالیوود تبدیل شد. او که تحصیلات خود را در مدرسه معتبر جولیارد (Juilliard School) به پایان رسانده بود، با اولین نقش اصلی‌اش در فیلم «احوال دگرگون‌شده» (Altered States) توجهات را به خود جلب کرد و خیلی زود با فیلم «بوسه زن عنکبوتی» (Kiss of the Spider Woman) به اوج رسید و جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد را از آن خود کرد. هرت به خاطر ایفای نقش مردان تحصیل‌کرده، پیچیده و اغلب از نظر عاطفی محتاط شهرت داشت. او در طول کارنامه‌اش، از نقش‌های اصلی درام‌های روشنفکرانه تا نقش‌های مکمل قدرتمند در بلاک‌باسترهای مارول، همواره حضوری وزین و به‌یادماندنی داشت.   

کودکی و سال‌های ابتدایی

ویلیام مک‌کورد هرت (William McChord Hurt) در ۲۰ مارس ۱۹۵۰ در واشنگتن دی.سی. به دنیا آمد. پدرش، آلفرد هرت (Alfred Hurt)، یک دیپلمات در وزارت امور خارجه آمریکا بود و به همین دلیل، ویلیام بخشی از کودکی خود را در کشورهایی مانند پاکستان و سودان گذراند. پس از طلاق والدینش، مادرش با هنری لوس سوم (Henry Luce III)، پسر بنیان‌گذار مجله تایم (Time)، ازدواج کرد. هرت در ابتدا در دانشگاه تافتس (Tufts University) به تحصیل الهیات پرداخت، اما خیلی زود علاقه واقعی خود یعنی بازیگری را دنبال کرد و به مدرسه جولیارد پیوست. در آنجا، او با بازیگران آینده‌داری چون کریستوفر ریو (Christopher Reeve) و رابین ویلیامز (Robin Williams) هم‌دوره بود.   

شروع کار حرفه‌ای

هرت کار خود را از صحنه تئاتر نیویورک آغاز کرد و به عضویت شرکت تئاتر سرکل رپرتوری (Circle Repertory Company) درآمد. او برای اولین اجرایش در این گروه، برنده جایزه اوبی (Obie Award) شد. اولین حضور سینمایی او در نقش اصلی فیلم علمی-تخیلی «احوال دگرگون‌شده» (۱۹۸۰) به کارگردانی کن راسل (Ken Russell) بود که برای آن نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین ستاره نوظهور شد. موفقیت بزرگ بعدی او با فیلم نوآر «گرمای بدن» (Body Heat) (۱۹۸۱) رقم خورد که او را به یک ستاره و نماد جذابیت در سینما تبدیل کرد. او با بازی در فیلم «اندوه بزرگ» (The Big Chill) (۱۹۸۳) جایگاه خود را به عنوان یکی از مهم‌ترین بازیگران نسل خود تثبیت نمود.   

مهمترین سریال‌های ویلیام هرت

ویلیام هرت در طول کارنامه‌اش در چندین پروژه تلویزیونی مهم نیز حضور یافت. یکی از برجسته‌ترین نقش‌های او، بازی در سریال حقوقی «خسارات» (Damages) در سال ۲۰۰۹ بود که برای آن نامزد جایزه امی شد. او همچنین در فیلم تلویزیونی اچ‌بی‌او به نام «بزرگتر از آن که ورشکست شود» (Too Big to Fail) (۲۰۱۱) در نقش هنری پالسون (Henry Paulson) و در مینی‌سریال «موبی دیک» (Moby Dick) (۲۰۱۱) در نقش کاپیتان ایهب (Captain Ahab) درخشید. او در سریال‌های «هیومنز» (Humans) (۲۰۱۵) و «کوندور» (Condor) (۲۰۱۸) نیز نقش‌های اصلی را بر عهده داشت. یکی از آخرین نقش‌های تلویزیونی او، حضوری کوتاه اما تأثیرگذار در یک قسمت از سریال «کوئست افسانه‌ای» (Mythic Quest) در سال ۲۰۲۱ بود. آخرین کار پخش‌شده از او، صداپیشگی در سریال انیمیشنی «پانتئون» (Pantheon) (۲۰۲۲) بود که پس از مرگش منتشر شد.   

مهمترین فیلم‌های ویلیام هرت

اوج کارنامه سینمایی ویلیام هرت در دهه ۱۹۸۰ بود. او برای بازی در نقش یک زندانی در فیلم «بوسه زن عنکبوتی» (۱۹۸۵) برنده جایزه اسکار و جایزه بهترین بازیگر مرد جشنواره کن شد. او برای دو سال متوالی بعدی نیز برای فیلم‌های «فرزندان یک خدای کهتر» (Children of a Lesser God) (۱۹۸۶) و «اخبار تلویزیون» (Broadcast News) (۱۹۸۷) نامزد اسکار شد. از دیگر فیلم‌های مهم او در آن دوران می‌توان به «جهانگرد اتفاقی» (The Accidental Tourist) (۱۹۸۸) اشاره کرد. در سال‌های بعد، او با ایفای نقش‌های مکمل قدرتمند به فعالیت خود ادامه داد. نقش کوتاه اما تکان‌دهنده او در فیلم «تاریخچه خشونت» (A History of Violence) (۲۰۰۵) چهارمین نامزدی اسکار را برایش به ارمغان آورد. او همچنین در فیلم «به‌سوی طبیعت وحشی» (Into the Wild) (۲۰۰۷) حضور داشت. برای نسل جدیدتر، او بیشتر با نقش ژنرال تادیوس «تاندربرت» راس (General Thaddeus "Thunderbolt" Ross) در دنیای سینمایی مارول شناخته می‌شود که از «هالک شگفت‌انگیز» (The Incredible Hulk) (۲۰۰۸) آغاز شد. آخرین فیلم سینمایی او «بیوه سیاه» (Black Widow) (۲۰۲۱) بود.   

جوایز و افتخارات ویلیام هرت

بزرگ‌ترین افتخار ویلیام هرت، کسب جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد برای فیلم «بوسه زن عنکبوتی» در سال ۱۹۸۶ است. او در مجموع چهار بار نامزد جایزه اسکار شده است. او همچنین برای همین فیلم، جایزه بهترین بازیگر مرد را از جشنواره فیلم کن و جایزه بفتا دریافت کرد. هرت برای کارهای تلویزیونی‌اش نیز دو بار نامزد جایزه امی شده است. او به خاطر سبک بازیگری منحصربه‌فرد و توانایی‌اش در به تصویر کشیدن عمق روان‌شناختی شخصیت‌ها، همواره مورد احترام منتقدان و همکارانش بود.

زندگی شخصی

ویلیام هرت دو بار ازدواج کرد: ابتدا با بازیگر، مری بث هرت (Mary Beth Hurt)، و سپس با هایدی هندرسون (Heidi Henderson). او در مجموع چهار فرزند از روابط مختلف خود داشت. هرت به زندگی خصوصی خود بسیار اهمیت می‌داد و به ندرت درباره آن صحبت می‌کرد. او به زبان فرانسوی مسلط بود و خانه‌ای در نزدیکی پاریس داشت. او همچنین یک خلبان ماهر بود و از پرواز با هواپیمای شخصی خود لذت می‌برد. در سال ۲۰۱۸ اعلام شد که او به سرطان پروستات مبتلا است. ویلیام هرت در ۱۳ مارس ۲۰۲۲، یک هفته پیش از تولد ۷۲ سالگی‌اش، در خانه‌اش در پورتلند، اورگان، درگذشت.