شان کانری(Sean Connery)
بیوگرافی شان کانری
فیلم و سریال های شان کانری
سر توماس شان کانری (Sean Connery) یک هنرپیشه اسکاتلندی بود که در 25 اوت 1930 در بیمارستان سلطنتی ادینبورگ، اسکاتلند به دنیا آمد. او به نام پدربزرگ پدری اش نامگذاری شد. مادرش، یوفمیا مک بین «افی» مک لین، نظافتچی بود و پدرش جوزف کانری، کارگر کارخانه و راننده کامیون بود. پدرش کاتولیک رومی و مادرش پروتستان بود.
کودکی و نوجوانی شان کانری
او یک دوست دوران کودکی ایرلندی به نام Séamus داشت. وقتی این دو با هم بودند، کسانی که هر دو را می‌شناختند، کانری را با نام میانی‌اش «شان» صدا می‌کردند و از آن زمان کانری ترجیح داد از نام میانی خود استفاده کند. اولین کار کانری به عنوان یک شیرفروش در ادینبورگ با انجمن تعاونی سنت کاتبرت بود. در سال 1946، در سن 16 سالگی، کانری به نیروی دریایی سلطنتی پیوست.
او در پورتسموث در مدرسه توپخانه نیروی دریایی و در خدمه ضد هوایی آموزش دید. بعد به عنوان دریانورد توانا در HMS Formidable منصوب شد. کانری در سن 19 سالگی به دلایل پزشکی از نیروی دریایی اخراج شد. پس از آن، به تعاونی بازگشت و به عنوان راننده کامیون، نجات غریق، کارگر، یک مدل هنرمند برای کالج هنر ادینبورگ و به عنوان یک کارمند مشغول به کار شد.
کانری در سن 18 سالگی بدنسازی را آغاز کرد و از سال 1951 به شدت با الینگتون، مربی سابق باشگاه در ارتش بریتانیا تمرین کرد. کانری یک فوتبالیست مشتاق هم بود و در روزهای جوانی برای بونیریگ رز بازی می کرد. او در اواخر سال 1951 به دنبال تکمیل درآمد خود در پشت صحنه تئاتر کینگز کمک کرد. کانری در فیلم موزیکال سال 1954 هربرت ویلکاکس به نام یاس بنفش در بهار در کنار ارول فلین و آنا نیگل نقش داشت.
در سال 1956، کانری در تولید تئاتر Epitaph ظاهر شد و نقش کوچکی را به عنوان یک کلاهبردار در قسمت "بانوهای مانور" از سریال پلیسی تلویزیون بی‌بی‌سی Dixon of Dock Green بازی کرد.
فیلم های شون کانری در دهه های 50 تا 70
کانری نقش مهمی در ملودرام «زمانی دیگر، مکانی دیگر» (1958) به عنوان یک گزارشگر بریتانیایی به نام مارک ترور داشت که در یک رابطه عاشقانه در مقابل لانا ترنر و بری سالیوان گرفتار شد. در سال 1959، کانری در فیلم داربی اوگیل و مردم کوچولو (1959) به کارگردانی رابرت استیونسون والت دیزنی، نقش اصلی را ایفا کرد. او همچنین نقش‌های تلویزیونی برجسته‌ای در تولیدات رودلف کارتیه در سال 1961 در داستان ماجراجویی و آنا کارنینا برای تلویزیون بی‌بی‌سی داشت.
در سال 1961 او نقش اصلی را در یک فیلم تلویزیونی CBC اقتباسی از مکبث شکسپیر با بازیگر استرالیایی زوئی کالدول در نقش لیدی مکبث به تصویر کشید. موفقیت کانری در نقش مامور مخفی بریتانیایی جیمز باند بود. بین سال‌های 1962 تا 1967، کانری 007 را در فیلم‌های دکتر نو، از روسیه با عشق، انگشت گلدفینگر، تاندربال و تو فقط دو بار زندگی می‌کنی، اولین پنج فیلم باند تولید شده توسط ایون پروداکشنز بازی کرد.
پس از جدایی از نقش، کانری در سال 1971 برای هفتمین فیلم، الماس‌ها ابدی اند، بازگشت. آخرین حضور کانری در نقش باند در فیلم هرگز دوباره نگو هرگز، بازسازی تاندربال در سال 1983 توسط تالیافیلم جک شوارتزمن بود. در حین ساختن فیلم‌های باند، کانری در فیلم‌های دیگری مانند مارنی (1964) اثر آلفرد هیچکاک و تپه (1965) ساخته سیدنی لومت نیز بازی کرد. محبوبیت جهانی کانری پس از شش بار بازی باند، به حدی بود که او جایزه هنریتا گلدن گلوب را با چارلز برونسون در سال 1972 به اشتراک گذاشت.
او در سال 1976 در نقش رابین هود در رابین و ماریان در مقابل آدری هپبورن که نقش خدمتکار ماریان را بازی کرد، ظاهر شد. در طول دهه 1970، کانری در فیلم‌هایی مانند قتل در قطار سریع‌السیر شرق (1974) با ونسا ردگریو و جان گیلگود همبازی بود و نقش یک ژنرال ارتش بریتانیا را در فیلم جنگی ریچارد آتنبرو، A Bridge Too Far (1977) بازی کرد.
فیلم های شون کانری در دهه های 80 و 90
در سال 1981، کانری در فیلم راهزنان زمان در نقش آگاممنون ظاهر شد. در سال 1981 او نقش مارشال ویلیام تی اونیل را در فیلم علمی تخیلی Outland به تصویر کشید. در سال 1982، کانری روایتگر گول!، فیلم رسمی جام جهانی فوتبال 1982 بود. کانری برای بازی در فیلم نام گل سرخ (1986) جایزه بفتا را برای بهترین بازیگر مرد دریافت کرد.
در سال 1987، کانری در فیلم The Untouchables به کارگردانی برایان دی پالما بازی کرد و جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را به خود اختصاص داد. کانری در فیلم ایندیانا جونز و آخرین جنگ صلیبی (1989) ساخته استیون اسپیلبرگ بازی کرد و نامزد جایزه بفتا و گلدن گلوب شد. در سال 1996 صداپیشگی نقش دراکو اژدها را در فیلم قلب اژدها بر عهده داشت و در نقش شاه ریچارد شیردل در پایان فیلم رابین هود: شاهزاده دزدان (1991) در نقش کوتاهی ظاهر شد.
در سال 1998، کانری جایزه بفتا، جایزه یک عمر دستاورد از آکادمی هنرهای فیلم و تلویزیون بریتانیا را دریافت کرد. او همچنین برای کمک هنری برجسته به سینمای جهان، یک گلوب کریستال دریافت کرد. در یک نظرسنجی در بریتانیا در سال 2003 که توسط کانال 4 انجام شد، کانری در فهرست 100 ستاره برتر سینما در رتبه هشتم قرار گرفت.
جوایز و افتخارات شان کانری
در سال 2005، او صداپیشگی بازی ویدیویی From Russia with Love را با تهیه‌کننده تری منینگ در باهاما ضبط کرد. هنگامی که کانری در 8 ژوئن 2006 جایزه یک عمر دستاورد مؤسسه فیلم آمریکا را دریافت کرد، بازنشستگی خود را از بازیگری اعلام نمود. در سال 2010، مجسمه نیم تنه برنزی کانری در تالین، استونی، در خارج از باشگاه اسکاتلندی قرار گرفت که اعضای آن شامل اسکاتوفیل های استونیایی و تعداد انگشت شماری از اسکاتلندی های خارج از کشور است.
در سال 2012، کانری برای مدت کوتاهی از بازنشستگی خارج شد تا صداپیشگی شخصیت اصلی فیلم انیمیشن اسکاتلندی سر بیلی را بر عهده بگیرد. آخرین نقش او روی پرده در نقش آلن کواترمین در فیلم لیگ آقایان فوق العاده (2003) بود.
کانری در 31 اکتبر 2020 در سن 90 سالگی در خانه خود در ناسائو در باهاما در خواب درگذشت. جسد او سوزانده شد و خاکسترش در سال 2022 در مکان نامعلومی در اسکاتلند پراکنده شد. او سه جایزه گلدن گلوب و دو جایزه بفتا را در کارنامه خود دارد. کانری در جولای ۲۰۰۰ لقب شوالیه دریافت کرد.
