روث بوزی

روث بوزی (Ruth Buzzi)، کمدین و بازیگر آمریکایی (۲۴ ژوئیه ۱۹۳۶ - ۱ مه ۲۰۲۵)، بیشتر برای حضور ثابت و شخصیت‌هایش، به‌ویژه گلیدیس اورمفبی، در برنامه «روآن و مارتین تقدیم می‌کنند: خنده‌بازار» (Rowan & Martin's Laugh-In) شناخته می‌شود. از فیلم‌های او می‌توان به «جمعه عجیب» (Freaky Friday) اشاره کرد. او برای کارش در «خنده‌بازار» (Laugh-In) برنده گلدن گلوب شد و پنج بار نامزد امی بود. بازی استعداد در کاریکاتور، به یکی از چهره‌های نمادین کمدی تلویزیونی تبدیل شد و بر نسل‌های بعدی کمدین‌ها تأثیر گذاشت.

کودکی و سال‌های ابتدایی زندگی

روث بوزی در رود آیلند متولد شد و در کنتیکت بزرگ شد. پدرش، آنجلو پیتر بازی، مجسمه‌ساز سنگ و مادرش رنا پائولین ماکی نام داشت. او در دبیرستان استونینگتون سردسته هلهله‌چی‌ها بود. تربیت در خانواده‌ای با ریشه‌های هنری و تجربه اولیه در اجرا به عنوان هلهله‌چی، احتمالاً زمینه‌های لازم برای شکوفایی استعداد کمدی و نمایشی او را فراهم کرد. این تجربیات اولیه در محیطی حمایتی، به او اعتماد به نفس لازم برای دنبال کردن رویای خود در صحنه‌های بزرگتر را بخشید.

شروع کار حرفه‌ای

بازی در آموزشگاه پاسادینا پلی‌هاوس تحصیل کرد و همکلاسی داستین هافمن و جین هکمن بود. اولین کار حرفه‌ای او تور با رودی واله بود. پس از فارغ‌التحصیلی به نیویورک رفت و در نمایش‌های آف-برادوی بازی کرد. شناخت ملی او با «گری مور شو» (The Garry Moore Show) (۱۹۶۴) آغاز شد و پیش از شهرت جهانی با «روآن و مارتین تقدیم می‌کنند: خنده‌بازار» (Rowan & Martin's Laugh-In) (۱۹۶۷-۱۹۷۳)، در «شیرین‌کاری» (Sweet Charity) در برادوی حضور داشت. شروع کار او با آموزش رسمی و تجربه عملی، مهارت‌هایش را صیقل داد. آخرین فیلم او پیش از بازنشستگی در سال ۲۰۲۱، «یک ماه بیرون» (One Month Out) (۲۰۲۱) بود.

فیلم‌های روث بوزی

روث بوزی در بیش از ۲۰ فیلم نقش داشته است، از جمله «جمعه عجیب» (Freaky Friday)، «بی‌نظمی‌های خیابان شمالی» (The North Avenue Irregulars)، «دسته کوفته قلقلی‌ها دوباره می‌تازند» (The Apple Dumpling Gang Rides Again)، «ماجراهای المو در گروچ‌لند» (The Adventures of Elmo in Grouchland)، و وسترن‌های اروپایی «لوک خوش‌شانس» (Lucky Luke). او همچنین در فیلم‌هایی چون «شهر ضبط» (Record City) و «اسکیت‌تاون، یو.اس.ای.» (Skatetown, U.S.A.) ظاهر شد. اگرچه بیشتر برای کارهای تلویزیونی‌اش شناخته می‌شود، حضور سینمایی او طیف وسیعی از ژانرها را در بر می‌گیرد و تطبیق‌پذیری‌اش را به عنوان بازیگر شخصیت‌پرداز نشان می‌دهد.

سریال‌های روث بوزی

علاوه بر «روآن و مارتین تقدیم می‌کنند: خنده‌بازار» (Rowan & Martin's Laugh-In) (۱۹۶۷-۱۹۷۳)، روث بوزی در سریال‌هایی چون «گری مور شو» (The Garry Moore Show)، «نمایش کارول برنت» (The Carol Burnett Show)، «بشقاب‌پرنده گمشده» (The Lost Saucer)، «ماپت شو» (The Muppet Show)، و «خیابان سسمی» (Sesame Street) (۱۹۹۳-۲۰۰۸) در نقش روتی حضور داشته است. حضور طولانی‌مدت در «خنده‌بازار» (Laugh-In) و خلق شخصیت‌های ماندگار، او را به نماد کمدی تلویزیونی تبدیل کرد. 

جوایز و افتخارات

روث بوزی برای «روآن و مارتین تقدیم می‌کنند: خنده‌بازار» (Rowan & Martin's Laugh-In) برنده جایزه گلدن گلوب (۱۹۷۳) و پنج بار نامزد جایزه امی شد. او جایزه یک عمر دستاورد هنری از پاسادینا پلی‌هاوس، جایزه کلیو، و جایزه ایمیج NAACP را دریافت کرد. همچنین به تالار مشاهیر میراث رود آیلند و تالار مشاهیر پخش NAB (به عنوان بخشی از گروه «خنده‌بازار» (Laugh-In)) راه یافت. این جوایز گواهی بر استعداد کمدی و تأثیرگذاری او در دوران اوج فعالیت تلویزیونی‌اش و قدردانی صنعت از کمک‌های ماندگار او به هنر کمدی است.

زندگی شخصی و حواشی

روث بوزی دو بار ازدواج کرد؛ ابتدا با بازیل ککو و سپس با کنت پرکینز (از ۱۹۷۸ تا زمان مرگش) که با او در مزرعه‌ای در تگزاس زندگی می‌کرد. آنها فرزندی نداشتند. زندگی شخصی او، به‌ویژه ازدواج طولانی‌مدت دوم و زندگی در مزرعه، تصویری از آرامش و دوری از هیاهوی هالیوود پس از دوران اوج شهرتش را نشان می‌دهد. شوخ‌طبعی او حتی در مورد مسائل شخصی نیز مشهود بود و زندگی آرامی را سپری کرد.