رابرت شان لئونارد

رابرت شان لئونارد بازیگری آمریکایی است با سبک دراماتیک که در سینما و تئاتر فعالیت چشمگیری دارد. او بیشتر به خاطر نقش نیل پری در «جامعه شاعران مرده» و دکتر جیمز ویلسون در سریال «هاوس» شناخته می‌شود. در کنار این نقش‌های شهیر، لئونارد در صحنه تئاتر نیز بسیار فعال است و جوایز معتبر متعددی در کارنامه دارد.

کودکی و نوجوانی رابرت شان لئونارد

رابرت لارنس لئونارد در ۲۸ فوریهٔ ۱۹۶۹ در وستوود، نیوجرسی به دنیا آمد. او در ریج‌وود بزرگ شد و تحصیلاتش را در مدرسهٔ محلی ادامه داد. از سن جوانی به تئاتر علاقه‌مند بود و در پروژه‌های نمایشی شرکت می‌کرد.

فیلم‌ها و سریال‌ها رابرت شان لئونارد

لئونارد در فیلم «جامعه شاعران مرده» (۱۹۸۹) نقش نیل پری را بازی کرد و این نقش نقطه عطفی در حرفهٔ او بود. در سریال «هاوس» از ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۲ نقش دکتر جیمز ویلسون را ایفا نمود. همچنین در فیلم‌هایی چون «Swing Kids»، «Much Ado About Nothing» و «The Age of Innocence» ظاهر شده است.

زندگی حرفه‌ای رابرت شان لئونارد

لئونارد حرفهٔ خود را از اوایل دههٔ ۱۹۸۰ آغاز کرد و در فیلم اولش «The Manhattan Project» حاضر شد. پس از موفقیت در سینما، به تئاتر بازگشت و در برادوی فعالیت‌های برجسته‌ای داشت. نقش‌آفرینی در هر دو عرصهٔ تصویری و صحنه به او اعتبار زیادی بخشیده است.

جوایز و افتخارات رابرت شان لئونارد

لئونارد در سال ۲۰۰۱ جایزهٔ تونی را برای بازی در نمایش «The Invention of Love» به دست آورد. او همچنین نامزد چندین جایزهٔ تونی دیگر است (۱۹۹۳، ۲۰۰۳) برای نمایش‌هایی مانند «Candida» و «Long Day’s Journey Into Night».Sean-Leonard

حقایق جالب رابرت شان لئونارد

او برای عضویت در صنف بازیگران نامبردار خود، نام میانی «Sean» را از نام برادرش گرفت تا از تداخل نام با دیگر بازیگران جلوگیری شود. همچنین او یکی از بنیان‌گذاران شرکت تئاتری Malaparte است که با اتان هاوک و دیگران تأسیس شد.

حواشی زندگی رابرت شان لئونارد

لئونارد در سال ۲۰۰۸ با گابریلا سالیک ازدواج کرد و تا کنون سه دختر دارد. زندگی خصوصی او عمدتاً از توجه رسانه‌ها دور است، اگرچه روابط دوستانش با همبازیان سریال «هاوس» گاهی مورد توجه قرار گرفته است.

جمع‌بندی رابرت شان لئونارد

رابرت شان لئونارد هنرمندی همه‌فنّ توانمند است که از سینما به تئاتر و تلویزیون راه یافته و در هر عرصه موفق بوده است. نقش‌هایی مانند نیل پری و دکتر ویلسون او را در هنر معاصر جاودانه کرده‌اند. میراث او در نمایش‌ها و سینما همچنان الهام‌بخش است.