رنی زلوگر(Renée Zellweger)

رنی کاتلین زلوگر بازیگر و تهیه کننده آمریکایی است که در 25 آوریل 1969 در کیتی، تگزاس به دنیا آمد. پدرش، امیل اریش زلوگر، اهل شهر آو، سنت گالن سوئیس است. او یک مهندس مکانیک و برق بود که در تجارت پالایش نفت کار می کرد. مادرش، کیلفرید، پرستار و ماما نروژی تبار و سامی بود. زلوگر در دبیرستان کیتی تحصیل کرد و در رشته دو میدانی و فوتبال فعال بود.

پس از دبیرستان، او در دانشگاه تگزاس در آستین ثبت نام نمود که در سال 1992 با مدرک لیسانس هنر در ادبیات انگلیسی فارغ التحصیل شد. زمانی که در دانشگاه بود، یک دوره درام را به عنوان یک درس انتخابی گذراند که باعث علاقه او به بازیگری شد. در سال اول، پدرش قادر به حمایت از او در کالج نبود، بنابراین او به عنوان پیشخدمت کوکتل در آستین، تگزاس مشغول به کار شد.

آثار هنری رنی زلوگر 

او شروع به بازی در نقش‌های کوچک کرد و کارت انجمن بازیگران سینما را برای انجام یک آگهی تبلیغاتی Coors Light به دست آورد. همچنین زمانی که در کالج بود، در فیلم ترسناک کمدی آستین «بازگشت دوست پسرم»، نقش کوتاهی را ایفا نمود. اولین شغل او پس از فارغ التحصیلی، کار در یک آگهی تبلیغاتی گوشت گاو بود و زمانی که هنوز در تگزاس بود در چندین فیلم مستقل مانند مزه کشتن (1992) و به دنبال آن در سریال قاتل در هارتلند (1993) ظاهر شد. همچنین در سال 1993، او نقشی نامشخص در سریال مات و مبهوت داشت.

در سال 1994، او در Reality Bites و در فیلم زندگینامه ای 8 ثانیه به کارگردانی John G. Avildsen ظاهر شد. زلوگر در فیلم بعدی خود، کمدی جنایی Love and a.45 (1994)، نقش زنی را بازی کرد که با نامزدش قصد سرقت را دارد. این بازی برای او جایزه Independent Spirit را برای بهترین اجرای اول به ارمغان آورد. او متعاقبا به لس آنجلس نقل مکان کرد. زلوگر با بازی در فیلم جری مگوایر (1996)، نقش یک مادر مجرد و علاقه عاشقانه یک مامور ورزشی براق (تام کروز) به شهرت بیشتری دست یافت.

جوایز و افتخارات رنی زلوگر 

زلوگر برای بازی خود نامزد جایزه انجمن بازیگران سینما برای اجرای برجسته توسط یک بازیگر زن در نقش مکمل شد. در کمدی سیاه پرستار بتی (2000) به کارگردانی نیل لابوت و با بازی مورگان فریمن، زلوگر نقش یک پیشخدمت کانزاس را بازی کرد که پس از مشاهده قتل شوهرش دچار حمله عصبی شد. او اولین جایزه گلدن گلوب خود را برای بهترین بازیگر زن فیلم موزیکال یا کمدی دریافت کرد.

در سال 2001، زلوگر نقش اصلی بریجت جونز را در کمدی رمانتیک بریتانیایی خاطرات بریجت جونز، بر اساس رمانی به همین نام از هلن فیلدینگ در سال 1996 به دست آورد. برای این نقش او به سرعت شروع به افزایش وزن کرد و یاد گرفت که با لهجه انگلیسی صحبت کند. این نقش برای او دومین نامزدی جایزه گلدن گلوب برای بهترین بازیگر زن فیلم موزیکال یا کمدی و اولین نامزدی اسکار و جایزه بفتا برای بهترین بازیگر نقش اول زن را به همراه داشت.

زلوگر در درام White Oleander (2002) نقش یک بازیگر سابق زن را ایفا کرد، که برای آن نامزد جایزه ستلایت برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن درام شد. او همچنین نقش روکسی هارت را در فیلم موزیکال شیکاگو در سال 2002 به کارگردانی راب مارشال ایفا کرد. این فیلم برنده بهترین فیلم در هفتاد و پنجمین دوره جوایز اسکار شد. او دومین نامزدی اسکار و بفتا را برای بهترین بازیگر نقش اول زن به دست آورد و دومین جایزه گلدن گلوب خود را برای بهترین بازیگر زن فیلم موزیکال یا کمدی و جایزه انجمن بازیگران سینما برای ایفای نقش برجسته یک بازیگر زن نقش اول را از آن خود کرد.

در سال 2003، پس از موفقیت شیکاگو، زلوگر با یوان مک گرگور در کمدی رمانتیک Down with Love، به عنوان زنی که از استقلال زنان در دهه 1950 و اوایل دهه 1960 دفاع می کند، بازی کرد و در درام جنگی آنتونی مینگلا، کوهستان سرد، ظاهر شد. این فیلم چندین نامزدی جایزه و برنده برای بازیگران خود را به دست آورد. زلوگر برنده جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل زن در هفتاد و ششمین دوره جوایز اسکار، شصت و یکمین جوایز گلدن گلوب، دهمین دوره جوایز انجمن بازیگران سینما و پنجاه و هفتمین دوره جوایز فیلم آکادمی بریتانیا شد.

در سال 2004، زلوگر برای فیلم انیمیشن DreamWorks Shark Tale صداپیشگی کرد و نقش اصلی خود را در Bridget Jones: The Edge of Reason تکرار کرد که چهارمین جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر زن - نامزدی فیلم کمدی را برای او به ارمغان آورد. در 24 مه 2005، زلوگر یک ستاره برجسته را در پیاده روی مشاهیر هالیوود به خاطر مشارکتش در صنعت فیلم سینمایی دریافت کرد. زلوگر نقش نویسنده بئاتریکس پاتر را در کمدی بیوگرافی خانم پاتر بازی کرد و همچنین به عنوان تهیه کننده اجرایی فعالیت داشت.

او برای ایفای این نقش، ششمین نامزدی جایزه گلدن گلوب (و پنجمین نامزدی خود را در رده بهترین بازیگر زن – موزیکال یا کمدی) به دست آورد. در سال 2007، زلوگر در انیمیشن کمدی خانوادگی Bee Movie صداپیشگی کرد و جایزه Women in Film Crystal را دریافت کرد. پس از وقفه ای شش ساله در بازیگری، زلوگر در کمدی رمانتیک بچه بریجت جونز (2016) به حرفه خود بازگشت. او برای ایفایی نقش جودی گارلند در درام بیوگرافی جودی در سال 2019، جوایز و افتخارات متعددی از جمله جایزه گلدن گلوب، جایزه انجمن بازیگران سینما، جایزه بافتا و جایزه اسکار را به دست آورد.

برد زلوگر او را به هفتمین بازیگر زن برنده اسکار در هر دو رشته بازیگری و چهارمین بازیگر برنده بهترین بازیگر زن پس از بهترین بازیگر نقش مکمل زن تبدیل کرد. موسیقی متن فیلم علاوه بر این، نامزدی جایزه گرمی را برای بهترین آلبوم آواز سنتی پاپ برای او به ارمغان آورد. زلوگر در طول زندگی حرفه ای خود بر روی جلد و عکس چندین مجله ظاهر شده است. او در سپتامبر 1997 روی جلد Vanity Fair ظاهر شد و در سال‌های بعد، Vogue، Detour، Allure و Harper's Bazaar نیز به این فهرست اضافه شد. او توسط مجله People به عنوان یکی از 50 فرد زیبای جهان در سال 2003 انتخاب شد. زلوگر در سال 2005 در کمپین پیشگیری از HIV اداره بهداشت فدرال سوئیس شرکت کرد.