مارسیا گی هاردن

مارسیا گی هاردن یک بازیگر آمریکایی تحسین‌شده است که با توانایی منحصربه‌فردش در ایفای نقش‌های متنوع و پیچیده، هم در سینما و هم در تئاتر، به جایگاهی برجسته دست یافته است. او که به عنوان یک «بازیگر شخصیت» شناخته می‌شود، برای بازی در نقش لی کرزنر (Lee Krasner)، هنرمند و همسر جکسون پولاک، در فیلم «پولاک» (Pollock) (۲۰۰۰) برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد. هاردن با کسب جوایز معتبر تونی (Tony Award) برای تئاتر و نامزدی‌های متعدد امی (Emmy Award) برای تلویزیون، خود را به عنوان یک هنرمند همه‌فن‌حریف و یکی از قابل‌احترام‌ترین بازیگران نسل خود تثبیت کرده است.

کودکی و سال‌های ابتدایی

مارسیا گی هاردن در ۱۴ اوت ۱۹۵۹ در لا هویا، کالیفرنیا (La Jolla, California) به دنیا آمد. او یکی از پنج فرزند بورلی (Beverly)، یک خانه‌دار، و تاد هاردن (Thad Harden)، یک افسر نیروی دریایی ایالات متحده بود. به دلیل شغل پدرش، خانواده او دائماً در حال جابجایی بودند و او بخشی از کودکی خود را در ژاپن، آلمان، یونان و ایالت‌های مختلف آمریکا گذراند. این زندگی کوچ‌نشینی به او کمک کرد تا به راحتی با محیط‌های جدید سازگار شود، مهارتی که بعدها در حرفه بازیگری و ایفای نقش‌های گوناگون به او کمک شایانی کرد. او از دانشگاه تگزاس در آستین (University of Texas at Austin) مدرک لیسانس تئاتر و از دانشگاه نیویورک (New York University) مدرک کارشناسی ارشد هنرهای زیبا دریافت کرد.

شروع کار حرفه‌ای

هاردن کار خود را در اواخر دهه ۱۹۸۰ با حضور در برنامه‌های تلویزیونی آغاز کرد. اولین نقش سینمایی مهم او در فیلم «تقاطع میلر» (Miller's Crossing) (۱۹۹۰) به کارگردانی برادران کوئن (Coen brothers) رقم خورد. بازی او در نقش ورنا برنبام (Verna Bernbaum)، یک زن اغواگر و سرسخت در دنیای گانگستری، توجه منتقدان را به خود جلب کرد و مسیر او را در سینما هموار ساخت. با این حال، این تئاتر بود که در ابتدا جایگاه او را به عنوان یک بازیگر جدی تثبیت کرد. او در سال ۱۹۹۳ برای بازی در نمایش تأثیرگذار «فرشتگان در آمریکا» (Angels in America) در برادوی (Broadway) نامزد جایزه تونی شد و استعداد بی‌نظیر خود را روی صحنه به نمایش گذاشت.

مهمترین سریال‌های مارسیا گی هاردن

مارسیا گی هاردن در تلویزیون نیز کارنامه‌ای پربار دارد. او برای بازی در نقش مأمور اف‌بی‌آی (FBI)، دانا لوئیس (Dana Lewis)، در سریال «نظم و قانون: واحد قربانیان ویژه» (Law & Order: Special Victims Unit) نامزد جایزه امی شد. او در سریال‌های تحسین‌شده‌ای مانند «اتاق خبر» (The Newsroom) (۲۰۱۳-۲۰۱۴) و «چگونه از مجازات قتل فرار کرد» (How to Get Away with Murder) (۲۰۱۵) نقش‌های دوره‌ای به‌یادماندنی ایفا کرد. از سال ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸، او نقش اصلی دکتر لین روریش (Dr. Leanne Rorish) را در درام پزشکی «کد سیاه» (Code Black) بر عهده داشت. او همچنین برای بازی در فیلم تلویزیونی «قلب شجاع ایرنا سندلر» (The Courageous Heart of Irena Sendler) (۲۰۰۹) نامزد جایزه امی شد. آخرین سریال او، درام حقوقی «کمکم کن تاد» (So Help Me Todd) (۲۰۲۲-۲۰۲۴) بود که پس از دو فصل به پایان رسید.

مهمترین فیلم‌های مارسیا گی هاردن

اوج کارنامه سینمایی هاردن با بردن جایزه اسکار برای فیلم «پولاک» (۲۰۰۰) رقم خورد. او سه سال بعد برای بازی در درام جنایی «رودخانه مرموز» (Mystic River) (۲۰۰۳) به کارگردانی کلینت ایستوود (Clint Eastwood) برای دومین بار نامزد جایزه اسکار شد. از دیگر فیلم‌های برجسته او می‌توان به کمدی «باشگاه همسران اول» (The First Wives Club) (۱۹۹۶)، فیلم علمی-تخیلی «فلابر» (Flubber) (۱۹۹۷) در کنار رابین ویلیامز (Robin Williams)، «با جو بلک آشنا شوید» (Meet Joe Black) (۱۹۹۸)، «لبخند مونا لیزا» (Mona Lisa Smile) (۲۰۰۳)، «به‌سوی طبیعت وحشی» (Into the Wild) (۲۰۰۷) و «مه» (The Mist) (۲۰۰۷) اشاره کرد. او همچنین در سه‌گانه «پنجاه طیف» (Fifty Shades) نقش مادر کریستین گری (Christian Grey) را ایفا کرد. آخرین فیلم او «ناکس می‌رود» (Knox Goes Away) (۲۰۲۳) است.

جوایز و افتخارات مارسیا گی هاردن

مارسیا گی هاردن یکی از معدود بازیگرانی است که هم جایزه اسکار (برای سینما) و هم جایزه تونی (برای تئاتر) را در کارنامه دارد. او در سال ۲۰۰۱ برای فیلم «پولاک» برنده اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل زن شد و در سال ۲۰۰۴ برای «رودخانه مرموز» نامزد این جایزه بود. در سال ۲۰۰۹، او برای بازی در نمایش «خدای کشتار» (God of Carnage) برنده جایزه تونی بهترین بازیگر زن شد. او همچنین سه نامزدی جایزه امی برای نقش‌های تلویزیونی‌اش در سریال «نظم و قانون: واحد قربانیان ویژه» و فیلم «قلب شجاع ایرنا سندلر» و سریال «برنامه صبحگاهی» (The Morning Show) در کارنامه دارد.

زندگی شخصی

مارسیا گی هاردن در سال ۱۹۹۶ با تادئوس شیل (Thaddaeus Scheel)، یک طراح صحنه، ازدواج کرد و این زوج صاحب سه فرزند شدند: یک دختر به نام اولالا (Eulala) و یک دوقلوی پسر و دختر به نام‌های هادسون (Hudson) و جولیتا (Julitta). این دو در سال ۲۰۱۲ از یکدیگر جدا شدند. هاردن یک حامی صریح حقوق دگرباشان جنسی است و اعلام کرده که هر سه فرزند او عضوی از این جامعه هستند. او همچنین به هنر سفالگری علاقه دارد، مهارتی که از دوران دبیرستان آموخته است. در سال ۲۰۱۸، او کتاب خاطراتی با عنوان «فصل‌های مادرم» (The Seasons of My Mother) منتشر کرد که در آن به رابطه با مادرش و مبارزه او با بیماری آلزایمر پرداخته است.