کاجول موکرجی (Kajol) یک هنرپیشه هندی است که در 5 اوت 1974 در بمبئی به دنیا آمد. مادرش تانوجا بازیگر است، در حالی که پدرش شومو موکرجی کارگردان و تهیه کننده سینما بود. پدر و مادرش زمانی که او جوان بود از هم جدا شدند. مادربزرگ مادری‌اش از کاجول مراقبت می‌کرد. او که بین دو فرهنگ جداگانه بزرگ شد، "عمل گرایی ماهارشتی" خود را از مادرش و "خلق و خوی بنگالی" خود را از پدرش به ارث برد.

کودکی و نوجوانی کاجول موکرجی

به عنوان بخشی از سنت، همراه با خانواده موکرجی، او هر ساله جشنواره دورگا پوجا را در محله حومه سانتاکروز جشن می گیرد. کاجول در مدرسه صومعه سنت جوزف در پانچگانی تحصیل کرد. او جدای از تحصیل در فعالیت های فوق برنامه مانند رقص شرکت می کرد. در مدرسه بود که علاقه به خواندن داستان های تخیلی در او ایجاد شد.

در اوایل دهه 1990، تانوجا سعی کرد فیلمی را کارگردانی کند تا او را به عنوان یک بازیگر معرفی نماید، اما پس از چند روز فیلمبرداری، فیلم کنار گذاشته شد.

او قصد داشت پس از فیلمبرداری در طول دو ماه تعطیلات تابستانی خود به مدرسه بازگردد، اما در نهایت تحصیل را رها کرد تا حرفه ای تمام وقت در سینما را دنبال کند. (اگرچه بعدا از این تصمیم پشیمان شد).

فیلم های کاجول در دهه 90

کاجول اولین بازیگری خود را در هفده سالگی در درام عاشقانه بخودی در سال 1992 در کنار بازیگر دیگری به نام کمال سادانه و مادرش تانوجا انجام داد. او به خاطر بازی در فیلم Yeh Dillagi، یک رمان عاشقانه که توسط یاش راج فیلمز ساخته شده و بر اساس نمایشنامه آمریکایی سابرینا فیر در سال 1953 ساخته شده بود، به شهرت عمومی بیشتری رسید و اولین نامزدی بهترین بازیگر زن را در جوایز سالانه Filmfare برای او به ارمغان آورد.

در Dilwale Dulhania Le Jayenge، آخرین اکران کاجول در سال 1995، او و شاهرخ خان در نقش سرخپوستان غیرمقیم لندن بازی کردند که در طول سفری در سراسر اروپا عاشق یکدیگر می‌شوند. این فیلم که به همان اندازه در میان منتقدان محبوب بود، ده جایزه Filmfare از جمله بهترین بازیگر زن را برای کاجول به همراه داشت. در سال 1997، بازی کاجول از ایشا دیوان، یک عاشق وسواسی که تبدیل به قاتل سریالی روانی شده بود، درGupt: The Hidden Truth، توسط منتقدان به عنوان نقطه عطفی شناخته شد.

کاجول در نهایت به اولین بازیگر زن تبدیل شد که نامزد دریافت جایزه فیلم فیر برای بهترین بازی در نقش منفی شد. کمدی رمانتیک Anees Bazmee Pyaar To Hona Hi Tha، بازسازی فیلم آمریکایی بوسه فرانسوی محصول 1995، دنبال شد. او نقش کمیک سانجانا، زنی دست و پا چلفتی را بازی کرد که در جستجوی نامزد فاحشه خود از پاریس به هند سفر می کند، اما عاشق مرد دیگری (آجی دوگن) می شود. این فیلم موفقیت آمیز بود و برای کاجول یک نامزدی دیگر بعنوان بهترین بازیگر زن در فیلم فیر در آن سال را به ارمغان آورد.

بزرگترین موفقیت سال 1998 برای کاجول آخرین اکران او در آن سال، کوچ کوچ هوتا های بود. او دومین جایزه بهترین بازیگر زن خود را در چهل و چهارمین دوره جوایز Filmfare و اولین جایزه Zee Cine را برای بهترین بازیگر زن برای کارش دریافت نمود. کاجول نقش اصلی را در درام گروهی کاران جوهر، Kabhi Kushi Kabhie Gham بازی کرد که پردرآمدترین محصول هندی تمام دوران در بازار خارج از کشور بود. بازی کمیک-دراماتیک و گویش پنجابی او با تحسین منتقدان مواجه شد و سومین جایزه فیلم فیر در بخش بهترین بازیگر زن را برای او به ارمغان آورد.

فیلم ها و جوایز کاجول از سال 2000

تریلر عاشقانه Fanaa (2006) کونال کوهلی بازگشت کاجول به سینما را رقم زد. او زونی علی بیگ، زن نابینای کشمیری را به تصویر کشید که ناخواسته عاشق یک تروریست (عامرخان) می شود. Fanaa چهارمین جایزه فیلم فیر و دومین جایزه زی سینما برای بهترین بازیگر زن را برای کاجول به همراه داشت.

فیلم بعدی کاجول در مقابل شاهرخ خان در فیلم من خان است (2010) بر اساس تبعیض مسلمانان آمریکایی پس از حملات تروریستی 11 سپتامبر انتخاب شد. او پنجمین جایزه بهترین بازیگر زن را در Filmfare دریافت کرد. علاوه بر این، او نامزد جایزه اسکرین بهترین بازیگر زن، جایزه Stardust برای بهترین بازیگر زن درام و جایزه Zee Cine برای بهترین بازیگر زن شد.

کاجول در درام اجتماعی Tribhanga (2021) رنوکا شاهان حضور داشت که اولین همکاری او با نتفلیکس بود. این فیلم حول درگیری های بین نسلی بین سه زن از یک خانواده (کاجول، میتیلا پالکار و تانوی آزمی) می چرخد و کاجول در نقش رقصنده بد دهن اودیسی آنورادا آپته هنرنمایی می کند.

در دومین دوره جوایز Filmfare OTT، بازی او در بخش بهترین بازیگر زن نامزد شد.

دیگر کارهای کاجول

در سال 1999، پس از راه‌اندازی شرکت تولید Ajay Devgn، Devgan Films (تغییر نام به Devgn Entertainment and Software Ltd)، کاجول برای ایجاد یک وب ‌سایت کار کرد. او به طور فعال در چندین تلاش بشردوستانه مرتبط با زنان و کودکان شرکت داشته است. او با شیکشا، یک سازمان غیردولتی برای آموزش کودکان مشغول است و در سال 2009 کمپینی را برای حمایت از این هدف راه اندازی کرد.

در سال 2011، کاجول در یک شوی مد که توسط انجمن کمک به بیماران سرطانی سازماندهی شده بود، شرکت کرد تا برای این سازمان بودجه فراهم کند. همچنین در 2012، او به عنوان بخشی از کمپین دولت ماهاراشترا "نجات دختر بچه" را مستندی درباره حمایت از دختران خردسال ساخت. او در نظرسنجی سال 2008 که توسط Outlook انجام شد، به عنوان "ستاره زن مورد علاقه تمام دوران" به اوج رسید.

در سال 2012، کاجول توسط NDTV در فهرست "محبوب ترین بازیگر زن تمام دوران" پس از مدوری دیکسیت، سریدوی و مینا کوماری و یاهو در جایگاه چهارم قرار گرفت و او را به عنوان "یکی از ده زیبای نمادین سینمای هند" معرفی کرد. در سال 2002، جوایز راجیو گاندی توسط کنگره جوانان بمبئی پرادش به کاجول اهدا شد.

در سال 2007، دولت هند به دلیل کمک به سینمای هند، او را با پادما شری، چهارمین افتخار غیرنظامی عالی کشور، تجلیل کرد. وزیر ارشد ماهاراشترا دوندرا فادناویس از او با جوایز Swabhimani Mumbaikar تقدیر نمود. کاجول مجسمه مومی خود را در موزه مادام توسو سنگاپور در سال 2018 رونمایی کرد.

ویدئوهای کاجول