ژان پیر باکری
- تولدپنجشنبه 2 خرداد 1330
- محل تولدکاستیلیونه (اکنون بوئیس-ایمیل)، الجزایر
- وفاتدوشنبه 29 دی 1399
- وضعیت تأهلمتأهل
- قد170
- همسر(ها)اگنس ژائوی
«به من نگاه کن» داستان لولیتا کاسار، دختری جوان با اضافه وزن را روایت میکند که در سایه پدر مشهور و خودمحوری، اتین کاسار، که یک نویسنده و ناشر موفق است، زندگی میکند. لولیتا علیرغم استعدادش در خوانندگی، از کمبود اعتماد به نفس و عدم توجه پدرش رنج میبرد. اطرافیان بیشتر به خاطر جایگاه پدرش به او نزدیک میشوند تا خود او. فیلم به شکلی ظریف و هوشمندانه به مسائلی چون تصویر بدن، رابطه پیچیده خانوادگی، تاثیر شهرت بر زندگی شخصی، و نیاز انسان به دیده شدن و تایید شدن میپردازد. داستان روابط متقابل شخصیتهای مختلف و تلاش آنها برای یافتن جایگاه و هویت خود را در دنیایی که اغلب بر اساس ظواهر و ارتباطات قضاوت میکند، به تصویر میکشد و به بررسی چگونگی تاثیر نگاه دیگران بر احساس ما نسبت به خودمان میپردازد.
بیوگرافی ژان پیر باکری
ژان پیر باکری بازیگر و فیلمنامهنویس فرانسوی بود که در ۲۴ می ۱۹۵۱ در کاستیلیونه (اکنون بوئیسئیمیل)، الجزایر فرانسه متولد شد و در ۱۸ ژانویه ۲۰۲۱ در پاریس درگذشت. او با همکاری مستمر با Agnès Jaoui، یکی از چهرههای شاخص سینمای کمدی-اجتماعی فرانسه شد. آثارش مانند «Le Goût des autres» و «Comme une image» نه تنها موفقیت تجاری داشتند بلکه جوایز معتبر را نیز کسب کردند.
اطلاعات شخصی و خانوادگی ژان پیر باکری
اطلاعات شخصی
نام کامل: ژان پیر ساووئر باکری
ملیت: فرانسوی
شغلها: بازیگر، فیلمنامهنویس، نمایشنامهنویس
اطلاعات فیزیکی
قد: 170
زندگینامه کامل ژان پیر باکری
ژان پیر باکری بازیگر و فیلمنامهنویس فرانسوی بود که در ۲۴ می ۱۹۵۱ در کاستیلیونه (اکنون بوئیسئیمیل)، الجزایر فرانسه متولد شد و در ۱۸ ژانویه ۲۰۲۱ در پاریس درگذشت. او با همکاری مستمر با Agnès Jaoui، یکی از چهرههای شاخص سینمای کمدی-اجتماعی فرانسه شد. آثارش مانند «Le Goût des autres» و «Comme une image» نه تنها موفقیت تجاری داشتند بلکه جوایز معتبر را نیز کسب کردند.
کودکی و نوجوانی ژان پیر باکری
باکری در خانوادهای یهودیِ الجزایری به دنیا آمد؛ پدرش پستچی و مادرش خانهدار بود. خانواده او در سال ۱۹۶۲ به کن فرانسه مهاجرت کردند و ژان پیر در lycée Carnot آنجا تحصیل کرد. او در ابتدا قصد داشت معلم زبان شود اما سرانجام به مسیر هنر روی آورد.
فیلمها و سریالها ژان پیر باکری
بخشی از نقشهای شاخص او شامل «Subway» (۱۹۸۵)، «Un air de famille» (۱۹۹۶) و «Le Goût des autres» (۲۰۰۰) است. او همچنین فیلمنامههایی چون «Smoking/No Smoking» (۱۹۹۳) و «Comme une image» (۲۰۰۴) را با آگنس ژوآی نوشت. این آثار طیف وسیعی از طنز اجتماعی تا درام انسانگرا را دربرمیگرفتند.
زندگی حرفهای ژان پیر باکری
فعالیت او از اواخر دههٔ ۱۹۷۰ آغاز شد و در دههٔ ۱۹۹۰ با همکاری با آگنس ژوآی به شهرت رسید. باکری نه تنها بازیگری توانمند بود بلکه فیلمنامههایش مورد تحسین قرار گرفتند؛ او چهار بار جایزهٔ سزار بهترین فیلمنامه را دریافت کرد. در کنار این، همکاری با کارگردانانی چون Alain Chabat، Cédric Klapisch و Claude Berri نیز بخشی از مسیر او بود.
جوایز و افتخارات ژان پیر باکری
باکری در سال ۱۹۹۷ برای «On connaît la chanson» جایزهٔ سزار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را گرفت. او همچنین برای فیلمنامههای متعددش «Smoking/No Smoking»، «Un air de famille»، «Le Goût des autres» و «Comme une image» چهار بار جایزهٔ سزار فیلمنامه را بهدست آورد. در سال ۲۰۲۱ بهصورت پُستومُماً سزار افتخاری دریافت کرد.
حقایق جالب ژان پیر باکری
یکی از ویژگیهای متمایز باکری سبک «غمگین-طنز» او بود که در بیشتر آثارش دیده میشود. او در نقشهایی معمولاً شکاک، بدخلق ولی زیرک ظاهر میشد و این شخصیت به نماد سینمای او تبدیل شد. همچنین همکاری طولانیمدتش با آگنس ژوآی بیش از دو دهه ادامه داشت.
حواشی زندگی ژان پیر باکری
باکری ضمن شهرتش همیشه نسبت به زندگی خصوصیاش محافظهکار بود ولی رابطهٔ طولانی او با آگنس ژوآی (از اوایل دههٔ ۱۹۸۰ تا ۲۰۱۲) بخشی آشکار از داستان زندگیاش بوده است. او در ژانویهٔ ۲۰۲۱ بر اثر سرطان درگذشت که با واکنشهای گستردهای در جامعهٔ سینمای فرانسه همراه شد.
جمعبندی ژان پیر باکری
ژان پیر باکری یکی از بازیگران-نویسندگان اهل فرانسه بود که ترکیبی از طنز اجتماعی، هوشمندی و شخصیت خاص را در آثارش عرضه کرد. میراث او در سینمای فرانسه همچنان زنده است و بسیاری از فیلمهایش جزو کلاسیکهای معاصر بهشمار میآیند.
