حسین پناهی

حسین پناهی دژکوه بازیگر، کارگردان، نویسنده، شاعر و فیلسوف ایرانی بود که در ۶ شهریور ۱۳۳۵ در روستای قلعه دژکوه در حوالی شهر سوق از توابع کهگیلویه و بویر احمد به دنیا آمد. نام پدرش «علی‌پناه» بود و مادرش «ماه‌کنیز» نام داشت. او پس از اینکه تحصیلات ابتدایی را در بهبهان گذراند به خواست پدرش برای ادامه تحصیل به مدرسه آیت‌الله گلپایگانی رفت و بعد از پایان تحصیلات به محل تولدش بازگشت. سال 1354 وقتی که 19 ساله بود لباس روحانیت را درآورد، این اقدام به طرد چند ساله خانواده منجر شد. در نهایت سال ۱۳۶۰ به تهران مهاجرت کرد و در مدرسه هنری «آناهیتا» دوره ۴ ساله بازیگری و نویسندگی را گذراند. در سال ۱۳۶۰ با تئاتر وارد عرصه بازیگری شد و همزمان فیلمنامه نویسی و کارگردانی را نیز شروع کرد و پس از مدتی با ایفای نقش در مجموعه «نهضت سوادآموزی» جلوی دوربین ظاهر شد.

سریال های حسین پناهی

حسین پناهی در سال ۱۳۶۱ با سریال «محله برو بیا» شناخته شد و در سال ۱۳۶۳ با بازی در سریال «محله بهداشت» به شهرت رسید. او در سال ۱۳۶۴ در صدا و سیما مشغول به کار شد. وی در مجموعه های تلویزیونی مانند روزگار قریب – 1386، شبکه – ۱۳۸۱، روزهای آرزو – ۱۳۸۰، خندان – ۱۳۷۹، یحیی و گلابتون – ۱۳۷۹، مادر – ۱۳۷۸، امام علی – ۱۳۷۸، آژانس دوستی – ۱۳۷۵-۱۳۷۸، دزدان مادربزرگ – ۱۳۷۴-۱۳۷۵، بی‌ بی‌یون – ۱۳۷۴، شاخه طوبی – ۱۳۶۷-۱۳۷۳، روزی روزگاری – ۱۳۷۰-۱۳۷۱، رعنا – ۱۳۶۷-۱۳۶۹، گالش‌های مادربزرگ – ۱۳۶۷، کوچک جنگلی – ۱۳۶۳-۱۳۶۶، محله بهداشت – ۱۳۶۳، طبل توخالی – ۱۳۶۲، محله برو بیا – ۱۳۶۱ و نهضت سوادآموزی – ۱۳۶۰ اشاره کرد.

فیلم های حسین پناهی

حسین پناهی در فیلم های سینمایی بسیاری نقش آفرینی کرد که از آنها می توان به گذرگاه – ۱۳۶۵، نار و نی – ۱۳۶۷، راز کوکب – ۱۳۶۸، سایه خیال – ۱۳۶۹، آوینار – ۱۳۷۰، هنرپیشه – ۱۳۷۱، آرزوی بزرگ – ۱۳۷۳، قصه‌های کیش – ۱۳۷۷ و بلوغ – ۱۳۷۷ اشاره کرد.

کتاب های حسین پناهی

حسین پناهی علاوه بر بازیگری، یک شاعر مطرح بود و ۱۹ جلد کتاب از او منتشر شد که بیشتر آنها بعد از مرگش به چاپ رسید. اولین مجموعه شعر او با نام «من و نازی» در سال ۱۳۷۶ منتشر شد که تا کنون ۱۶ بار تجدید چاپ شده و همچنین به شش زبان دنیا نیز ترجمه شده است. او بعد از مدتی سه آلبوم به نام های «سلام خداحافظ»، «ستاره‌ها» و «راه با رفیق» را به صورت دکلمه ضبط کرد.

تعدادی از کتاب های حسین پناهی می توان به ۱۳۹۴ - دو مرغابی در مه، ۱۳۹۳ - نامه هایی‌ به آنا (۲) (کتاب شعر، نشر آناپنا)، ۱۳۹۲ - جهان زیرسیگاری من است (مجموعه مصاحبه‌ها سال‌های ۱۳۶۸–۱۳۷۶، انتشارات آناپنا)، ۱۳۹۲ - نوید یک روز بلند نورانی (مجموعه مصاحبه‌ها سال‌های ۱۳۷۶–۱۳۸۳، انتشارات آناپنا)، ۱۳۸۶- ستاره‌ها (کتاب شعر، انتشارات دارینوش، این اثر اولین بار در سال ۱۳۷۵ با نام ستاره منتشر شد)، ۱۳۸۶ - نمی‌دانم‌ها (دفتر هفتم مجموعه شعر چشم چپ سگ، نشر دارینوش)، ۱۳۸۴ - سلام خداحافظ (کتاب شعر)، ۱۳۸۴- افلاطون کنار بخاری، ۱۳۸۴- سال‌هاست که مرده‌ام، ۱۳۸۴- کابوس‌های روسی، ۱۳۸۳- به وقت گرینویچ ، ۱۳۸۳- چشم چپ سگ (مجموعه شعر، انتشارات دارینوش)، ۱۳۷۷- خروس‌ها و ساعت‌ها (مجموعه قصه، انتشارات الهام)، ۱۳۷۶- من و نازی (کتاب شعر)، و ۱۳۷۳- بی‌بی‌یون (طولانی‌تر از فیلمنامه، انتشارات الهام) اشاره کرد.

تئاترهای حسین پناهی

حسین پناهی در تئاترهای بسیاری روی صحنه رفت و همچنین آنها را کارگردانی کرد که از آنها می توان ۱۳۷۷- چیزی شبیه زندگی به‌عنوان نویسنده و کارگردان هنری، ۱۳۷۶- ماجراهای رونالد و مادرش به‌عنوان نویسنده و کارگردان هنری، ۱۳۶۵- دو مرغابی در مه در جایگاه بازیگر و نویسنده، ۱۳۶۵ به سبک بازیگر آمریکایی به‌عنوان نویسنده و بازیگر، ۱۳۶۴ آسانسور در جایگاه بازیگر و نویسنده، ۱۳۶۳- با یک گل همیشه بهار به عنوان نویسنده و کارگردان هنری، ۱۳۶۳- سایه خیال ۱۳۶۳- سرودی برای مادران نویسنده، کارگردان، ۱۳۶۳–۱۳۶۲ گوش بزرگ دیوار بازیگر، نویسنده و ۱۳۶۱- خواب‌گردها کارگردان هنری را نام برد.

جوایز و افتخارات حسین پناهی

حسین پناهی در سال 1367 برای بازی در فیلم «در مسیرتندباد» نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد و در سال 1369 برای بازی در فیلم «سایه خیال» دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد در جشنواره فجر را به خود اختصاص داد. همچنین در سال 1371 برای بازی در فیلم مهاجران نامزد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد بود.

حسین پناهی روز ۱۴ مرداد ۱۳۸۳ در سن ۴۹ سالگی به علت سکته قلبی درگذشت. وی در سال های آخر عمر خود تنها زندگی می کرد و ۳ روز بعد از فوت، جسد او در خانه اش پیدا شد. پناهی پس از فوت به خواست خود در کنار قبر مادرش در محل زادگاهش در روستای دژکوه به خاک سپرده شد.