هلن میرن

دیم هلن میرن یک گنجینه ملی برای بریتانیا و یک نماد جهانی در عرصه بازیگری است؛ هنرمندی که با وقار، استعداد بی‌نظیر و تطبیق‌پذیری شگفت‌انگیز خود، برای بیش از شش دهه بر صحنه تئاتر، تلویزیون و سینما درخشیده است. او که به ندرت بازیگری با چنین طیف وسیعی از نقش‌ها یافت می‌شود، از ملکه‌های قدرتمند تاریخ تا کارآگاهان سرسخت و آدمکش‌های حرفه‌ای، در هر نقشی روح و اصالت دمیده است. میرن با کسب معتبرترین جوایز بازیگری، از جمله «تاج سه‌گانه بازیگری» (Triple Crown of Acting)، نه تنها به عنوان یک بازیگر بزرگ، بلکه به عنوان یک الگوی قدرت، ظرافت و فعالیت‌های بشردوستانه شناخته می‌شود.

کودکی و سال‌های ابتدایی

هلن میرن با نام ایلینا لیدیا پترونا میرونوف در ۲۶ ژوئیه ۱۹۴۵ در لندن متولد شد. او تباری منحصربه‌فرد دارد؛ مادرش انگلیسی و پدرش از نوادگان یک خانواده اشرافی روس بود که پس از انقلاب روسیه در لندن زندگی می‌کرد. پدرش زمانی که هلن ۹ ساله بود، نام خانوادگی‌شان را به «میرن» تغییر داد تا بیشتر انگلیسی به نظر برسد. علاقه او به بازیگری از سنین پایین شکل گرفت و در ۱۳ سالگی با دیدن یک اجرای آماتور از «هملت»، مسیر زندگی‌اش را پیدا کرد. علی‌رغم میل والدینش، او پس از پایان دبیرستان در آزمون تئاتر ملی جوانان (National Youth Theatre) پذیرفته شد و در ۱۸ سالگی به آن پیوست. این تصمیم، سرآغاز یک سفر حرفه‌ای درخشان بود.   

شروع کار حرفه‌ای

موفقیت میرن در تئاتر ملی جوانان، به ویژه با ایفای نقش کلئوپاترا در ۲۰ سالگی، توجه کمپانی معتبر رویال شکسپیر (Royal Shakespeare Company) را به خود جلب کرد و او به عضویت این گروه درآمد. او سال‌ها در این کمپانی به ایفای نقش‌های کلاسیک و چالش‌برانگیز پرداخت. میرن اولین نقش سینمایی خود را در سال ۱۹۶۷ ایفا کرد، اما در دهه ۱۹۸۰ با فیلم‌هایی چون «جمعه خوب طولانی» (The Long Good Friday) (۱۹۸۰) و به خصوص «کال» (Cal) (۱۹۸۴) که برای آن جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره کن را دریافت کرد، به شهرت بیشتری دست یافت. با این حال، نقشی که او را به یک ستاره تلویزیونی بین‌المللی تبدیل کرد، در دهه ۱۹۹۰ از راه رسید.   

سریال‌های دیم هلن میرن

مهم‌ترین و نمادین‌ترین نقش تلویزیونی هلن میرن، بازی در نقش کارآگاه جین تنیسون در سریال جنایی «مظنون اصلی» (Prime Suspect) (۱۹۹۱-۲۰۰۶) است. این نقش که یکی از اولین کارآگاهان زن تلویزیون بریتانیا بود، نه تنها یک موفقیت بزرگ برای او به همراه داشت و سه جایزه پیاپی بفتا را برایش به ارمغان آورد، بلکه به یک پدیده فرهنگی تبدیل شد. او همچنین برای به تصویر کشیدن ملکه‌های تاریخ در تلویزیون مورد تحسین قرار گرفته است؛ از جمله برای مینی‌سریال «الیزابت اول» (Elizabeth I) (۲۰۰۵) که برای آن برنده جایزه امی و گلدن گلوب شد و «کاترین کبیر» (Catherine the Great) (۲۰۱۹). آخرین حضور تلویزیونی او یکی در سریال وسترن «۱۹۲۳» بوده است که پیش‌درآمدی بر سریال «یلواستون» (Yellowstone) محسوب می‌شود دیگری سریال موبلند (mobland) در کنار تام هاردی.

فیلم‌های دیم هلن میرن

کارنامه سینمایی هلن میرن مملو از نقش‌های متنوع و تحسین‌شده است. او چهار بار نامزد جایزه اسکار شده است: برای «جنون شاه جرج» (The Madness of King George) (۱۹۹۴)، «گاسفورد پارک» (Gosford Park) (۲۰۰۱)، «آخرین ایستگاه» (The Last Station) (۲۰۰۹) و سرانجام برای نقش ملکه الیزابت دوم در فیلم «ملکه» (The Queen) (۲۰۰۶) که برای آن برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد. این نقش، او را به اوج شهرت جهانی رساند. علاوه بر درام‌های تاریخی، او در فیلم‌های پرفروش و اکشن نیز حضور موفقی داشته است، از جمله سری فیلم‌های «رد» (Red) و مجموعه «سریع و خشمگین» (Fast and Furious) که در آن نقش مگدالن شاو را ایفا می‌کند. آخرین فیلم‌های او شامل «گُлда» (Golda) (۲۰۲۳)، «پرنده سفید» (White Bird) (۲۰۲۴) و صداپیشگی به عنوان راوی در فیلم موفق «باربی» (Barbie) (۲۰۲۳) است.   

جوایز و افتخارات

هلن میرن یکی از پرافتخارترین بازیگران نسل خود است. او تنها هنرمندی است که هم «تاج سه‌گانه بازیگری» آمریکا (اسکار، امی، تونی) و هم «تاج سه‌گانه بازیگری» بریتانیا (بفتا فیلم، بفتا تلویزیون، جایزه اولیویه) را کسب کرده است. او یک جایزه اسکار، چهار جایزه بفتا، پنج جایزه امی، یک جایزه تونی و سه جایزه گلدن گلوب در کارنامه دارد. در سال ۲۰۰۳، او از سوی ملکه الیزابت دوم لقب «دِیم» (Dame) دریافت کرد و در سال ۲۰۱۳، جایزه یک عمر دستاورد هنری بفتا (BAFTA Fellowship) به او اهدا شد. این جوایز متعدد، گواهی بر استعداد بی‌بدیل و جایگاه والای او در دنیای هنر است.   

زندگی شخصی

هلن میرن از سال ۱۹۸۵ با کارگردان آمریکایی، تیلور هکفورد (Taylor Hackford)، که در صحنه فیلمبرداری «شب‌های سفید» (White Nights) با او آشنا شد، در رابطه است. این زوج در سال ۱۹۹۷ ازدواج کردند و همچنان با یکدیگر هستند. میرن فرزندی ندارد. پیش از هکفورد، او در دهه ۱۹۸۰ با بازیگر لیام نیسون (Liam Neeson) در رابطه بود. میرن علاوه بر بازیگری، به خاطر فعالیت‌های بشردوستانه‌اش نیز شناخته می‌شود. او سفیر یونیسف و حامی سازمان‌های خیریه متعددی از جمله «کودکان را نجات دهید» (Save the Children) و کمپین‌های مبارزه با خشونت خانگی است. او با پذیرش موهای سفید و روند طبیعی پیری، به الگویی برای زنان در سراسر جهان تبدیل شده است.