هریس یولین

هریس یولین، بازیگر برجسته و پرکار آمریکایی، با صدایی عمیق و حضوری قدرتمند بر صحنه و پرده سینما، یکی از محترم‌ترین بازیگران کاراکتر نسل خود بود. کارنامه هنری او که بیش از شش دهه به طول انجامید، شامل بیش از صد نقش در فیلم، تلویزیون و تئاتر می‌شود. یولین با نقش‌آفرینی‌های به‌یادماندنی در آثاری چون «صورت‌زخمی» (Scarface)، «شکارچیان روح ۲» (Ghostbusters II)، «روز تعلیم» (Training Day) و سریال‌های تحسین‌شده‌ای مانند «فریژر» (Frasier) و «اوزارک» (Ozark)، توانایی خود را در به تصویر کشیدن شخصیت‌های پیچیده و مقتدر به اثبات رساند. او نه تنها یک بازیگر، بلکه یک استاد و کارگردان تئاتر نیز بود که زندگی خود را وقف هنر نمایش کرد. 

کودکی و سال‌های ابتدایی

هریس یولین با نام اصلی هریس بارت گلدبرگ (Harris Bart Goldberg) در ۵ نوامبر ۱۹۳۷ در لس‌آنجلس، کالیفرنیا به دنیا آمد. دوران کودکی او با داستانی منحصربه‌فرد همراه بود؛ او که در نوزادی در یک یتیم‌خانه رها شده بود، در چهار ماهگی توسط دکتر آیزاک گلدبرگ (Isaac Goldberg)، یک دندان‌پزشک، و همسرش سیلویا (Sylvia) به فرزندی پذیرفته شد. نام هنری «یولین» که او برای خود برگزید، از خانواده بزرگ یهودی-روسی پدرخوانده‌اش گرفته شده بود که نشان از خلق یک هویت هنری جدید در آغاز مسیرش داشت. او مدتی در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (University of Southern California) تحصیل کرد اما فارغ‌التحصیل نشد و به مدت یک سال در ارتش ایالات متحده خدمت کرد. پس از آن به فلورانس ایتالیا رفت تا نقاشی را دنبال کند، اما خیلی زود به تل‌آویو نقل مکان کرد و با تشویق دوستانش، اولین قدم‌ها را در دنیای بازیگری برداشت. 

شروع کار حرفه‌ای

مسیر حرفه‌ای یولین با تئاتر گره خورده است. او اولین بار در سال ۱۹۶۳ با نمایش «دفعه بعد برایت آواز می‌خوانم» (Next Time I'll Sing to You) در نیویورک روی صحنه رفت و این آغاز یک فعالیت طولانی و درخشان در تئاتر بود. اولین حضور او در برادوی (Broadway) در سال ۱۹۸۰ با نمایش «نگهبانی در راین» (Watch on the Rhine) رقم خورد. اولین نقش سینمایی او نیز بازی در نقش کلانتر افسانه‌ای، وایات ارپ (Wyatt Earp)، در فیلم «داک» (Doc) محصول سال ۱۹۷۱ بود. یولین در کنار بازیگری، به عنوان یک کارگردان تئاتر نیز فعالیت می‌کرد و برای کارگردانی نمایش «سفر به ب bountiful» (The Trip to Bountiful) برنده جایزه لوسیل لورتل (Lucille Lortel Award) شد. او همچنین به عنوان یک مربی متعهد، سال‌ها در مؤسسات معتبری چون مدرسه جولیارد (Juilliard School) و دانشگاه کلمبیا (Columbia University) به تدریس بازیگری پرداخت و دانش خود را به نسل جدیدی از هنرمندان منتقل کرد. 

مهمترین سریال‌های هریس یولین

کارنامه تلویزیونی هریس یولین بسیار گسترده و متنوع است. یکی از برجسته‌ترین نقش‌های تلویزیونی او، بازی در نقش جروم بلاسکو (Jerome Belasco)، یک رئیس تبهکار، در سیتکام محبوب «فریژر» بود که در سال ۱۹۹۶ برای او نامزدی جایزه امی (Emmy Award) را به ارمغان آورد. او همچنین در نقش‌های به‌یادماندنی دیگری مانند کوئنتین تراورز (Quentin Travers)، رئیس شورای نگهبانان، در سریال «بافی قاتل خون‌آشام‌ها» (Buffy the Vampire Slayer)، راجر استنتون (Roger Stanton)، مدیر آژانس امنیت ملی، در فصل دوم سریال «۲۴» و بادی دایکر (Buddy Dieker) در سریال «اوزارک» ظاهر شد. از دیگر حضورهای مهم او می‌توان به بازی در قسمتی از سریال «پیشتازان فضا: عمق فضای نهم» (Star Trek: Deep Space Nine) اشاره کرد. آخرین نقش تلویزیونی او در قسمتی از سریال «تحت تعقیب‌ترین‌های اف‌بی‌آی» (FBI: Most Wanted) در سال ۲۰۲۲ و قسمتی از سریال And Just Like That... (و اینگونه) محصول 2025 بود. 

مهمترین فیلم‌های هریس یولین

هریس یولین در سینما اغلب در نقش شخصیت‌های قدرتمند، با نفوذ یا فاسد ظاهر می‌شد. نقش مل برنستاین (Mel Bernstein)، پلیس فاسد، در فیلم کلاسیک «صورت‌زخمی» (۱۹۸۳) به کارگردانی برایان دی پالما (Brian De Palma) یکی از نمادین‌ترین نقش‌های اوست. او همچنین در نقش قاضی استفان وکسلر (Judge Stephen Wexler) در فیلم «شکارچیان روح ۲» (۱۹۸۹)، مشاور امنیت ملی در تریلر «خطر واضح و حاضر» (Clear and Present Danger) (۱۹۹۴) و نقش‌های مکمل در فیلم‌های «روز تعلیم» (۲۰۰۱) و «ساعت شلوغی ۲» (Rush Hour 2) (۲۰۰۱) درخشید. آخرین فیلمی که از او به نمایش درآمد، «حلقه امنی» (Omni Loop) محصول سال ۲۰۲۴ بود. 

جوایز و افتخارات

مهم‌ترین افتخار هریس یولین، نامزدی جایزه امی ساعات پربیننده در سال ۱۹۹۶ برای بهترین بازیگر مهمان در یک سریال کمدی برای نقشش در «فریژر» بود. در عرصه تئاتر نیز، او دو بار نامزد جایزه دراما دسک (Drama Desk Award) برای بازی در نمایش‌های «خاطرات آنه فرانک» (The Diary of Anne Frank) و «بها» (The Price) شد. علاوه بر این، او برای کارگردانی نمایش «سفر به بونتیفول» جایزه معتبر لوسیل لورتل را از آن خود کرد که نشان‌دهنده استعداد او در پشت صحنه نیز بود. 

زندگی شخصی

زندگی شخصی هریس یولین نیز مانند کارنامه‌اش پر از فراز و نشیب بود. او از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۲ با بازیگر مشهور، فی داناوی (Faye Dunaway)، در رابطه بود. یولین با بازیگر گوئن ولز (Gwen Welles) ازدواج کرد و تا زمان مرگ ولز در سال ۱۹۹۳ در کنار او بود. او بعدها با بازیگری به نام کریستن لومن (Kristen Lowman) ازدواج کرد. یولین یک دختر به نام کلر لوسیدو (Claire Lucido) داشت که متأسفانه در سال ۲۰۲۱ درگذشت. هریس یولین در تاریخ ۱۰ ژوئن ۲۰۲۵ در سن ۸۷ سالگی بر اثر ایست قلبی در نیویورک درگذشت و به زندگی پربار هنری خود پایان داد.