عنایت بخشی

عنایت‌الله بخشی، زادهٔ ۷ فروردین ۱۳۲۴ در طالقان، یکی از بازیگران برجستهٔ سینما، تئاتر و تلویزیون ایران است که با بیش از شش دهه فعالیت هنری، در بیش از ۱۷۰ اثر نمایشی حضور داشته است. او که کار خود را با ایفای نقش‌های ضدقهرمان آغاز کرد، به تدریج به سوی نقش‌های مثبت حرکت نمود و به یکی از چهره‌های ماندگار هنر نمایشی کشور تبدیل شد.

کودکی و زندگی اولیه

عنایت بخشی در روستایی از توابع طالقان به دنیا آمد. او در سال ۱۳۳۸، در سن ۱۴ سالگی، به شکل حرفه‌ای وارد عرصهٔ بازیگری شد و به گروه هنر ملی به سرپرستی عباس جوانمرد پیوست. پس از دو سال فعالیت در این گروه، به نیروی هوایی ملحق شد و دوره‌های مختلف الکترونیک و زبان انگلیسی را گذراند. او سپس به تدریس این دروس پرداخت و همزمان فعالیت هنری خود را ادامه داد. پس از ده سال خدمت در نیروی هوایی، به استخدام ادارهٔ تئاتر درآمد و تمرکز بیشتری بر فعالیت‌های هنری خود گذاشت.

فعالیت‌های تئاتری

عنایت بخشی از بازیگران باسابقهٔ تئاتر ایران است که با تعزیه‌خوانی از جوانی مأنوس بوده و پیشینهٔ بارزی در اجرای نقالی دارد. او در تئاتر «سلطان مار» به کارگردانی بهرام بیضایی، بازی در شش نقش را بر عهده داشت. همچنین در نمایش‌های «پهلوان اکبر می‌میرد» به کارگردانی عباس جوانمرد، «میراث» و «ضیافت» به نویسندگی و کارگردانی بهرام بیضایی، و «مجلس زن‌کشی» به کارگردانی داوود میرباقری ایفای نقش کرده است.

بهترین فیلم‌ها و سریال‌ها

عنایت بخشی کار سینما را با بازی در فیلم «آقای هالو» (Mr. Naive - ۱۳۴۹) به کارگردانی داریوش مهرجویی آغاز کرد. او در فیلم‌های مهمی همچون «ستارخان» (۱۳۵۱)، «تنگنا» (۱۳۵۲)، «تنگسیر» (۱۳۵۲)، «مسلخ» (۱۳۵۲)، «گوزن‌ها» (The Deer - ۱۳۵۳)، «سناتور» (۱۳۶۳)، «شکار» (۱۳۶۶)، «مسافران» (The Travelers - ۱۳۷۰)، «روز واقعه» (The Fateful Day - ۱۳۷۳)، «مسافر ری» (۱۳۷۹) و «سگ‌کشی» (Killing Mad Dogs - ۱۳۷۹) نقش‌آفرینی کرده است. در تلویزیون نیز در آثاری چون «مرد اول» (۱۳۵۵)، «سربداران» (۱۳۶۲)، «سایه همسایه» (۱۳۶۵)، «امام علی» (۱۳۷۵)، «پهلوانان نمی‌میرند» (۱۳۷۶)، «ولایت عشق» (۱۳۷۹) و «ریحانه» (۱۳۸۴) حضور داشته است.

جوایز و افتخارات

عنایت بخشی در سال ۱۳۹۸، به همراه علی نصیریان و محمدعلی کشاورز، نخستین نشان سنگلج را برای فعالیت در عرصهٔ تئاتر دریافت کرد. همچنین برای بازی در فیلم «مسافران» برندهٔ آهوی بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد و در چهل و سومین دورهٔ جشنوارهٔ فیلم فجر، دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را برای بازی در فیلم «شاه نقش» دریافت کرد.

زندگی شخصی

عنایت بخشی در سال ۱۳۴۹ با سیمین بازرجانی ازدواج کرد. همسر وی پس از ازدواج از وادی شعر و داستان به سینما و فیلمنامه‌نویسی روی آورد و فیلم‌نامه‌های فیلم‌هایی چون «دخترم سحر» (۱۳۶۸) و «خفاش» (۱۳۷۶) را نوشت. آن‌ها در تهران زندگی می‌کنند و دارای یک فرزند هستند.

عنایت‌الله بخشی با کارنامه‌ای پربار و متنوع، یکی از ستون‌های استوار هنر نمایشی ایران به‌شمار می‌آید. حضور پررنگ و ماندگار او در تئاتر، سینما و تلویزیون، نشان از تعهد و عشق عمیق او به هنر دارد. نقش‌های متنوع و به‌یادماندنی او در آثار مختلف، گواهی بر توانمندی و انعطاف‌پذیری او به‌عنوان یک بازیگر است. او با تلاش و پشتکار خود، جایگاهی ویژه در دل مخاطبان و تاریخ هنر ایران به‌دست آورده است.