دایان لین

دایان کولین لین هنرپیشه آمریکایی است که در 22 ژانویه 1965 در شهر نیویورک متولد شد. مادرش، کالین لی فارینگتون، یک خواننده کلوپ شبانه و گروه پلی بوی بود که با نام "کالین پرایس" نیز شناخته می شد. پدرش، برتون یوجین لین، یک مربی درام در منهتن بود که یک کارگاه بازیگری را اداره می کرد، به عنوان راننده تاکسی کار می کرد و بعد در کالج سیتی به تدریس علوم انسانی پرداخت.

وقتی لین 13 روزه بود والدینش از هم جدا شدند. مادر لین به مکزیک رفت و در حالی که تا شش سالگی حضانت لین را حفظ کرد، طلاق گرفت. پدر لین پس از نقل مکان مادر لین به ایالت جورجیا، حضانت او را بر عهده گرفت. لین و پدرش در تعدادی از هتل ها در شهر نیویورک زندگی می کردند. هنگامی که لین 15 ساله بود، استقلال خود را از پدرش اعلام کرد و به همراه بازیگر و دوست کریستوفر اتکینز که در سال 1981 در فیلم Child Bride of Short Creek با او بازی کرد، برای یک هفته به لس آنجلس پرواز کرد. او به نیویورک بازگشت و به خانه یکی از دوستانش نقل مکان کرد و به آنها کرایه پرداخت کرد.

در سال 1360 پس از گذراندن دوره های مکاتبه ای در دبیرستان ثبت نام کرد. با این حال، مادر لین او را ربود و به جورجیا بازگرداند. لین و پدرش، مادرش را در دادگاه به چالش کشیدند و شش هفته بعد، او به نیویورک بازگشت. لین بازیگری را به طور حرفه ای در سن شش سالگی در کلوپ تئاتر تجربی La MaMa در نیویورک آغاز کرد و در یک اثر مدیا ظاهر شد. زمانی که لین 12 ساله بود، در ساخت باغ آلبالو توسط جوزف پاپ با مریل استریپ و ایرنه ورث ایفای نقش کرد.

شروع کار حرفه‌ای

او در 13 سالگی، بازی در فیلم فراری ها در برادوی را رد کرد تا اولین فیلم بلند خود را در کنار لارنس اولیویه در فیلم A Little Romance بازی کند. در همان زمان، لین روی جلد تایم قرار گرفت که او را یکی از «بچه های ویز» هالیوود معرفی کرد. در اوایل دهه 1980، لین یک انتقال موفقیت آمیز از بازیگری بی تجربه به نقش های تایید شده انجام داد. او برای نقش زن یاغی جوان در فیلم لامونت جانسون، کاتل آنی و بریچ کوچولو در سال 1981 انتخاب شد. او در فیلم Six Pack (1982) با کنی راجرز نقش Heather (Breezy) را بازی کرد.

لین در نقش کورین برنز، رهبر یک گروه پانک راک در سال 1982 در Ladies and Gentlemen،The Fabulous Stains، به همراه لورا درن و نوازندگان پانک، استیو جونز و پل کوک از Sex Pistols و پل سیمونون از Clash بازی کرد. پس از The Cotton Club، لین از حرفه سینما انصراف داد و با مادرش در جورجیا زندگی کرد تا رابطه خود را با او ترمیم کند.

فیلم‌های دایان لین

کارنامه سینمایی دایان لین پر از فراز و نشیب بوده است. پس از «یک عاشقانه کوچک»، همکاری با فرانسیس فورد کوپولا در فیلم‌های کالت «بیگانگان» (The Outsiders 1983) و «ماهی جنگی» (Rumble Fish 1983) جایگاه او را در کنار ستارگان جوان تثبیت کرد. با این حال، شکست تجاری فیلم‌های «خیابان‌های آتشین» (Streets of Fire 1984) و «انجمن پنبه» (The Cotton Club 1984) باعث رکود موقت در کارنامه او شد. او با مینی‌سریال «کبوتر تنها» (Lonesome Dove 1989) بازگشتی قوی داشت. دهه 1990 شاهد حضور او در فیلم‌های متنوعی چون «چاپلین» (Chaplin 1992)، «قاضی درد» (Judge Dredd 1995) و «پیاده‌روی روی ماه» (A Walk on the Moon 1999) بود. او با «طوفان کامل» (The Perfect Storm 2000) به موفقیت تجاری رسید.

اوج کارنامه لین با فیلم «بی‌وفا» (Unfaithful 2002) فرا رسید که تحسین گسترده منتقدان را برانگیخت و او را به عنوان ستاره طراز اول تثبیت کرد. پس از آن، در فیلم‌هایی چون «زیر آفتاب توسکانی» (Under the Tuscan Sun 2003)، «هالیوودلند» (Hollywoodland 2006)، «شب‌ها در رودانته» (Nights in Rodanthe 2008) و «ترامبو» (Trumbo 2015) درخشید. او همچنین نقش مارتا کنت را در دنیای سینمایی دی‌سی («مرد پولادین»، «بتمن علیه سوپرمن»، «لیگ عدالت») ایفا کرد. آثار متاخر او شامل «بگذار برود» (Let Him Go 2020) و صداپیشگی در انیمیشن‌های «درون و بیرون» (Inside Out 1 & 2) می‌شود. فیلم آینده او «سالگرد» (Anniversary) است. 

سریال‌های دایان لین

دایان لین در کنار سینما، حضوری موفق و مستمر در تلویزیون داشته است. این مسیر با فیلم‌های تلویزیونی اولیه آغاز شد و با مینی‌سریال تحسین‌شده «کبوتر تنها» (Lonesome Dove 1989) به اوج رسید که بازگشتی مهم برای او بود. در دهه 1990 در آثار باکیفیتی چون بازسازی «اتوبوسی به نام هوس» (A Streetcar Named Desire 1995) ظاهر شد. بازی برجسته او در فیلم تلویزیونی «سینما وریته» (Cinema Verite 2011) نقطه عطف دیگری بود. در سال‌های اخیر، او در سریال‌های پرمخاطبی چون «خانه پوشالی» (House of Cards 2018)، «Y: آخرین مرد» (Y: The Last Man 2021)، «دشمنی: کاپوتی علیه قوها» (Feud: Capote vs. The Swans 2024) و «مردی تمام‌عیار» (A Man in Full 2024) نقش‌آفرینی کرده است. 

جوایز و افتخارات دایان لین

لین برای حضور در" شهر بزرگ" و Lady Beware به بازیگری بازگشت، اما او تا قبل از سریال تلویزیونی محبوب و تحسین شده "کبوتر تنها شد" در سال 1989، تاثیر زیادی بر مخاطبان نگذاشته بود و برای نقش خود نامزد دریافت جایزه امی شد. وی برای بازی در فیلم مستقل "اسلحه جدید من" که در جشنواره کن با استقبال خوبی روبرو شد، نقدهای مثبتی دریافت کرد. او در ادامه نقش پلت گدارد در فیلم زندگینامه پرهزینه سر ریچارد آتنبرو از چارلز چاپلین، چاپلین در سال 1992 ظاهر شد. در سال 1999 بود که لین برای بازی در فیلم A Walk on the Moon شهرت بیشتری کسب کرد.

لین نامزد جایزه Independent Spirit برای بهترین بازیگر نقش اول زن شد. در این زمان، او علاقه مند به ساخت فیلمی درباره بازیگر زن ژان سبرگ بود که در آن نقش سبرگ را ایفا کرد. در سال 2002 در فیلم بی وفا به کارگردانی آدریان لین و اقتباس از فیلم فرانسوی The Faithful Wife بازی کرد. لین نقش زنی خانه‌دار را بازی می‌کرد که با یک فروشنده کتاب مرموز رابطه برقرار می‌کرد. او علاوه بر برنده شدن جایزه بهترین بازیگر زن انجمن ملی منتقدان فیلم و جایزه حلقه منتقدان فیلم نیویورک، جایزه اسکار بهترین بازیگر زن و نامزدی گلدن گلوب را نیز دریافت کرد.

پس از بی‌وفا، لین در "زیر آفتاب توسکانی" بازی کرد، فیلمی بر اساس کتاب پرفروش فرانسیس مایز که برای آن نامزدی جایزه بهترین بازیگر زن گلدن گلوب را برد. لین سپس در Cinema Verite (2011)، یک فیلم در مورد ساخت اولین نمایش تلویزیونی واقعیت، یک خانواده آمریکایی، بازی کرد. لین برای بازی در نقش پت لود نامزد جایزه امی، انجمن بازیگران سینما، ستلایت و گلدن گلوب شد.

لین در سال 2015، در درام Every Secret Thing ظاهر شد، در انیمیشن پیکسار Inside Out یک نقش صوتی داشت و در فیلم بیوگرافی Trumbo که نامزدی انجمن بازیگران سینما برای بهترین بازیگران گروه را دریافت کرد، همبازی شد. لین در زمستان 2015 به تئاتر بازگشت و با تونی شلهوب در تولید اصلی خارج از برادوی «معمای عشق و جنسیت» اثر بتشبا دوران بازی کرد.

در سال 2019، او یکی از علایق عاشقانه شخصیت متیو مک‌کانهی را در فیلم هیجان انگیز Serenity ایفا نمود. لین همچنین در چندین موسسه خیریه، از جمله Heifer International، که بر گرسنگی در جهان تمرکز دارد، Artists for Peace and Justice، یک سازمان هالیوود که از امداد رسانی هائیتی حمایت می کند، و پروژه BrandAID مشارکت دارد. در 22 آگوست 2014، لین به دلیل همکاری با هیفر اینترنشنال در سومین جشن سالانه آن مورد تقدیر قرار گرفت.

در سال 2003، او به عنوان ستاره زن سال شووست انتخاب شد و یکی از دریافت کنندگان جایزه زنان در فیلم کریستال برای تجلیل از زنان برجسته در زمینه سرگرمی بود. او در سال 2004 در جشنواره بین المللی فیلم سانتا باربارا، جایزه آمریکایی ریویرا را دریافت کرد. لین در 2012 در جشنواره فیلم ساوانا جایزه دستاورد برجسته سینما را از آن خود کرد. همچنین در 2017 در جشنواره فیلم ساراسوتا جایزه دستاورد شغلی را دریافت نمود. 

زندگی شخصی

دایان لین تلاش کرده حریم خصوصی خود را حفظ کند. او دو بار ازدواج کرده است: با کریستوفر لمبرت که حاصل آن دختری به نام النور است، و با جاش برولین (2004-2013). او رابطه نزدیکی با دخترش دارد. پیش از ازدواج، روابطی با چهره‌هایی چون تیموتی هاتون، مت دیلون و جان بون جووی داشت. از نکات کمتر گفته شده زندگی او، آسیب‌دیدگی چشمش با توپ تنیس در نوجوانی و رد کردن نقش‌های مهمی چون «زن زیبا» است. لین به فعالیت‌های بشردوستانه، به ویژه با سازمان هایفر اینترنشنال)، متعهد است. او تصویری از یک زن قوی و چندوجهی را ارائه می‌دهد که توانسته زندگی حرفه‌ای و شخصی خود را مدیریت کند.