کالین فرث

کالین فرث، با جذبه‌ای کلاسیک و استعدادی انکارناپذیر، نماد یک جنتلمن بریتانیایی در سینمای معاصر است. او بازیگری است که توانسته با مهارت، دو تصویر کاملاً متفاوت اما به یک اندازه ماندگار را در ذهن مخاطبان حک کند: از یک سو، قهرمان رمانتیک و مغرور، آقای دارسی (Mr. Darcy)، در اقتباس تلویزیونی «غرور و تعصب» (Pride and Prejudice) که او را به شهرتی جهانی رساند و از سوی دیگر، پادشاهی آسیب‌پذیر و مصمم در فیلم «سخنرانی پادشاه» (The King's Speech) که برایش جایزه اسکار را به ارمغان آورد. فرث با وقار و هوشمندی، در نقش‌های متنوعی از کمدی‌های رمانتیک گرفته تا درام‌های تاریخی و فیلم‌های اکشن جاسوسی درخشیده و خود را به عنوان یکی از محترم‌ترین و محبوب‌ترین بازیگران بریتانیا تثبیت کرده است.   

کودکی و سال‌های ابتدایی

کالین اندرو فرث (Colin Andrew Firth) در ۱۰ سپتامبر ۱۹۶۰ در گری‌شات، همپشر، انگلستان به دنیا آمد. والدین او، شرلی (Shirley) و دیوید فرث (David Firth)، هر دو در زمینه آموزش و دانشگاهی فعالیت داشتند. به دلیل شغل والدینش که در نیجریه تدریس می‌کردند، او بخشی از دوران کودکی خود را در آن کشور گذراند. این تجربه زندگی در فرهنگ‌های مختلف، دیدگاهی وسیع به او بخشید. پس از بازگشت به انگلستان، او علاقه خود به بازیگری را کشف کرد و پس از اتمام دبیرستان، به لندن نقل مکان کرد و در مرکز درام لندن (London Drama Centre) آموزش دید. این دوران، پایه‌های محکمی برای کارنامه درخشان آینده او بنا نهاد.   

شروع کار حرفه‌ای

کالین فرث کار خود را از صحنه تئاتر آغاز کرد و در سال ۱۹۸۳ با بازی در نمایش «کشوری دیگر» (Another Country) به موفقیت رسید. یک سال بعد، او در نسخه سینمایی همین نمایش نیز ایفای نقش کرد که اولین حضور او بر پرده سینما بود. در دهه ۱۹۸۰، او به عنوان عضوی از «بریت پک» (Brit Pack)، گروهی از بازیگران جوان و آینده‌دار بریتانیایی، شناخته شد. با این حال، نقشی که او را به یک ستاره بین‌المللی تبدیل کرد، بازی در نقش آقای دارسی در مینی‌سریال بی‌بی‌سی به نام «غرور و تعصب» در سال ۱۹۹۵ بود. تصویر او از این قهرمان ادبی چنان تأثیرگذار بود که نه تنها تحسین منتقدان را برانگیخت، بلکه او را به نمادی از جذابیت مردانه در فرهنگ عامه تبدیل کرد.   

مهمترین سریال‌های کالین فرث

اگرچه کالین فرث بیشتر به عنوان یک ستاره سینما شناخته می‌شود، اما کارنامه تلویزیونی او شامل آثاری کلیدی است که مسیر حرفه‌ای‌اش را شکل داده‌اند. مینی‌سریال «غرور و تعصب» (۱۹۹۵) بدون شک مهم‌ترین اثر تلویزیونی اوست که برایش نامزدی جایزه بفتا را به همراه داشت و او را به شهرت رساند. پیش از آن، او برای بازی در درام تلویزیونی «تامبل‌داون» (Tumbledown) (۱۹۸۹) نیز نامزد بفتا شده بود. از دیگر کارهای مهم او می‌توان به فیلم تلویزیونی «توطئه» (Conspiracy) (۲۰۰۱) اشاره کرد که برای آن نامزد جایزه امی شد. در سال‌های اخیر، او با بازی در نقش مایکل پیترسون (Michael Peterson) در مینی‌سریال جنایی «راه‌پله» (The Staircase) (۲۰۲۲) بار دیگر به تلویزیون بازگشت و برای این نقش نیز نامزد جوایز امی و گلدن گلوب شد. آخرین سریال او درام «لاکروبی: در جستجوی حقیقت» (Lockerbie: A Search For Truth) است که در سال ۲۰۲۵ پخش خواهد شد.   

مهمترین فیلم‌های کالین فرث

کالین فرث کارنامه سینمایی بسیار غنی و متنوعی دارد. او در فیلم‌های موفقی چون «بیمار انگلیسی» (The English Patient) (۱۹۹۶) و «شکسپیر عاشق» (Shakespeare in Love) (۱۹۹۸) حضور داشت. نقش مارک دارسی (Mark Darcy) در سری فیلم‌های «خاطرات بریجت جونز» (Bridget Jones's Diary) که برداشتی مدرن از شخصیت آقای دارسی بود، محبوبیت او را دوچندان کرد. او در فیلم‌های موزیکال «ماما میا!» (Mamma Mia!) و کمدی رمانتیک «در واقع عشق» (Love Actually) نیز درخشید. اوج موفقیت او با دو فیلم رقم خورد: «یک مرد مجرد» (A Single Man) (۲۰۰۹) که اولین نامزدی اسکار و جایزه بفتای او را به همراه داشت، و «سخنرانی پادشاه» (۲۰۱۰) که با آن جوایز اسکار، گلدن گلوب و بفتای بهترین بازیگر مرد را از آن خود کرد. او همچنین با نقش هری هارت (Harry Hart) در سری فیلم‌های اکشن «کینگزمن» (Kingsman) چهره‌ای متفاوت از خود به نمایش گذاشت. آخرین فیلم‌های او شامل « بریجت جونز: دیوانه آن پسر » (Bridget Jones: Mad About the Boy) و «مردان پادشاه خون آبی» (Kingsman: The Blue Blood) در سال 2025 است.

جوایز و افتخارات

کالین فرث یکی از معتبرترین جوایز صنعت سینما را در کارنامه خود دارد. او برای ایفای نقش پادشاه جورج ششم در «سخنرانی پادشاه»، برنده جایزه اسکار، گلدن گلوب، بفتا و جایزه انجمن بازیگران فیلم شد. او پیش از آن نیز برای فیلم «یک مرد مجرد» برنده جایزه بفتا شده بود. فرث همچنین به همراه گروه بازیگران فیلم «شکسپیر عاشق»، جایزه انجمن بازیگران فیلم را برای بهترین گروه بازیگری دریافت کرد. او برای کارهای تلویزیونی‌اش نیز دو بار نامزد جایزه امی شده است. در سال ۲۰۱۱، به پاس خدماتش به هنر، نشان فرمانده والامقام امپراتوری بریتانیا (CBE) به او اعطا شد.   

زندگی شخصی

کالین فرث در سال ۱۹۸۹ با مگ تیلی (Meg Tilly)، هم‌بازی‌اش در فیلم «والمونت» (Valmont)، وارد رابطه شد و از او پسری به نام ویل (Will) دارد. این رابطه در سال ۱۹۹۴ به پایان رسید. او در سال ۱۹۹۷ با لیویا جوجولی (Livia Giuggioli)، تهیه‌کننده ایتالیایی، ازدواج کرد و از او دو پسر به نام‌های لوکا (Luca) و ماتئو (Matteo) دارد. این زوج پس از ۲۲ سال زندگی مشترک در سال ۲۰۱۹ از یکدیگر جدا شدند. فرث به زبان ایتالیایی مسلط است و تابعیت دوگانه بریتانیایی-ایتالیایی دارد. او به فعالیت‌های اجتماعی نیز علاقه‌مند است و در کمپین‌های مختلفی مشارکت داشته است.