چر

چر، که با لقب «الهه پاپ» شناخته می‌شود، یک خواننده و بازیگر آمریکایی است که با کارنامه‌ای چندوجهی و بیش از شش دهه فعالیت، به یک پدیده فرهنگی تکرارنشدنی تبدیل شده است. او که با نام شرلین سرکیسیان (Cherilyn Sarkisian) متولد شد، ابتدا در دهه ۱۹۶۰ به عنوان نیمی از زوج موسیقی «سانی و شر» (Sonny & Cher) به شهرت رسید. چر به سرعت به یک ستاره انفرادی در موسیقی، یک نماد تلویزیونی با برنامه پربیننده «ساعت کمدی سانی و شر» (The Sonny & Cher Comedy Hour) و در نهایت یک بازیگر برنده اسکار برای نقش‌آفرینی در فیلم «ماه‌زده» (Moonstruck) (۱۹۸۷) تبدیل شد. او از معدود هنرمندانی است که موفق به کسب جوایز اسکار، گرمی و امی شده و برای توانایی بی‌نظیرش در بازآفرینی خود و تأثیرگذاری پایدار بر فرهنگ عامه مورد تحسین قرار گرفته است.

کودکی و سال‌های ابتدایی

چر در ۲۰ مه ۱۹۴۶ در ال سنترو، کالیفرنیا (El Centro, California) به دنیا آمد. پدرش، جان سرکیسیان (John Sarkisian)، یک راننده کامیون ارمنی-آمریکایی و مادرش، جورجیا هولت (Georgia Holt)، یک بازیگر مشتاق بود. والدینش زمانی که او نوزاد بود از هم جدا شدند و به دلیل مشکلات مالی شدید مادرش، چر به طور موقت در یک یتیم‌خانه نگهداری شد. کودکی او با بی‌ثباتی مالی و جابجایی‌های متعدد همراه بود. او همچنین در مدرسه با مشکل نارساخوانی تشخیص‌داده‌نشده دست‌وپنجه نرم می‌کرد که تحصیل را برایش دشوار می‌ساخت. این سختی‌ها اراده‌ای پولادین در او به وجود آورد و در ۱۶ سالگی، مدرسه را رها کرد و به لس آنجلس نقل مکان کرد تا رویای خود برای رسیدن به شهرت را دنبال کند.

شروع کار حرفه‌ای

اندکی پس از ورود به لس آنجلس در سال ۱۹۶۲، چر ۱۶ ساله با سالواتوره «سانی» بونو (Salvatore "Sonny" Bono)، ترانه‌سرای ۲۷ ساله، آشنا شد. سانی که با تهیه‌کننده افسانه‌ای، فیل اسپکتور (Phil Spector)، کار می‌کرد، به چر کمک کرد تا به عنوان خواننده پس‌زمینه در ضبط آهنگ‌های معروفی مانند «عزیزم باش» (Be My Baby) از گروه رونتز (The Ronettes) حضور یابد. پس از چند تلاش ناموفق انفرادی با نام‌های مستعار، او و سانی گروه دونفره «سانی و شر» را تشکیل دادند. آهنگ «من تو رو دارم عزیزم» (I Got You Babe) در سال ۱۹۶۵ به یک موفقیت جهانی تبدیل شد و آن‌ها را به ستاره‌های بین‌المللی موسیقی فولک-راک بدل کرد و آغازگر یکی از مشهورترین همکاری‌های تاریخ موسیقی پاپ شد.

مهمترین سریال‌های چر

در دهه ۱۹۷۰، چر به یک ستاره بزرگ تلویزیونی تبدیل شد. برنامه «ساعت کمدی سانی و شر» (۱۹۷۱-۱۹۷۴) که از شبکه سی‌بی‌اس (CBS) پخش می‌شد، با جذب بیش از ۳۰ میلیون بیننده در هفته، به یک موفقیت عظیم دست یافت. در این برنامه، چر با شوخ‌طبعی و لباس‌های جسورانه‌ای که توسط باب مکی (Bob Mackie) طراحی می‌شد، به یک نماد مد تبدیل شد. پس از جدایی از سانی، او برنامه انفرادی موفق خود به نام «شر» (Cher) (۱۹۷۵-۱۹۷۶) را اجرا کرد و سپس برای مدت کوتاهی با همسر سابقش در «شوی سانی و شر» (The Sonny and Cher Show) (۱۹۷۶-۱۹۷۷) همکاری نمود. این برنامه‌ها چندین نامزدی جایزه امی را برای او به ارمغان آوردند. آخرین حضور تلویزیونی او در یک نقش داستانی، صداپیشگی در انیمیشن «اسکوبی-دو و حدس بزن کی؟» (Scooby-Doo and Guess Who?) در سال ۲۰۲۱ بود.

مهمترین فیلم‌های چر

چر در دهه ۱۹۸۰ با ورود به دنیای سینما، خود را به عنوان یک بازیگر جدی و توانمند به اثبات رساند. او ابتدا در نسخه تئاتری و سپس سینمایی «برگرد به فروشگاه ۵ و ۱۰ سنتی، جیمی دین، جیمی دین» (Come Back to the 5 & Dime, Jimmy Dean, Jimmy Dean) (۱۹۸۲) درخشید. او برای بازی در نقش مکمل در فیلم «سیلکوود» (Silkwood) (۱۹۸۳) نامزد جایزه اسکار شد و برای فیلم «ماسک» (Mask) (۱۹۸۵) جایزه بهترین بازیگر زن را از جشنواره فیلم کن (Cannes Film Festival) دریافت کرد. اوج موفقیت سینمایی او با بردن جایزه اسکار بهترین بازیگر زن برای کمدی رمانتیک «ماه‌زده» (۱۹۸۷) رقم خورد. از دیگر فیلم‌های مهم او می‌توان به «جادوگران ایست‌ویک» (The Witches of Eastwick) (۱۹۸۷) و «پری‌های دریایی» (Mermaids) (۱۹۹۰) اشاره کرد. آخرین نقش سینمایی مهم او در فیلم موزیکال «ماما میا! دوباره شروع کنیم» (Mamma Mia! Here We Go Again) (۲۰۱۸) بود.

جوایز و افتخارات چر

چر یکی از معدود هنرمندانی است که به بالاترین افتخارات در زمینه‌های مختلف سرگرمی دست یافته است. او برای فیلم «ماه‌زده» برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر زن شد، برای آهنگ «باور» (Believe) جایزه گرمی بهترین ضبط دنس را دریافت کرد و برای برنامه تلویزیونی ویژه «شر: تور خداحافظی» (Cher: The Farewell Tour) برنده جایزه امی شد. او همچنین سه جایزه گلدن گلوب (Golden Globe Awards) در کارنامه دارد. چر تنها هنرمندی است که در شش دهه متوالی (از دهه ۱۹۶۰ تا ۲۰۱۰) در یکی از جدول‌های بیلبورد (Billboard) تک‌آهنگ شماره یک داشته است. در سال ۲۰۱۸، او جایزه معتبر مرکز کندی (Kennedy Center Honors) را دریافت کرد.

زندگی شخصی

چر دو بار ازدواج کرده است: با سانی بونو از ۱۹۶۴ تا ۱۹۷۵ و با گرگ آلمن (Gregg Allman)، نوازنده گروه آلمن برادرز بند (The Allman Brothers Band)، از ۱۹۷۵ تا ۱۹۷۹. او دو فرزند دارد: چز بونو (Chaz Bono) از ازدواج با سانی و الایجا بلو آلمن (Elijah Blue Allman) از ازدواج با گرگ. چر که به خاطر صراحت و دیدگاه‌های لیبرال خود شناخته می‌شود، یک فعال حقوق دگرباشان جنسی و حامی برنامه‌های پیشگیری از اچ‌آی‌وی/ایدز است. او همچنین به خاطر حضور پررنگ و شوخ‌طبعانه‌اش در رسانه‌های اجتماعی شهرت دارد. چر نمادی از استقلال زنانه است و جمله معروف او در پاسخ به مادرش که گفته بود باید با یک مرد ثروتمند ازدواج کند، فلسفه زندگی او را خلاصه می‌کند: «مامان، من خودم یک مرد ثروتمند هستم.»