کیت بلانشت

کیت بلانشت (Cate Blanchett)، بازیگر و تهیه‌کننده استرالیایی، در ۱۴ مه ۱۹۶۹ در ایوانهو، حومه‌ای از ملبورن، استرالیا به دنیا آمد. او با نقش‌آفرینی در فیلم الیزابت (۱۹۹۸) در نقش ملکه الیزابت اول به شهرت جهانی دست یافت. بلانشت با توانایی بی‌نظیرش در بازی در ژانرهای مختلف، در فیلم‌هایی مانند ارباب حلقه‌ها، هوانورد (۲۰۰۴)، یاسمن غمگین (۲۰۱۳) و ثور: رگنراک (۲۰۱۷) به موفقیت‌های بزرگی دست پیدا کرد. او به دلیل انعطاف‌پذیری بالا در ایفای نقش‌های چالش‌برانگیز، هم در آثار هنری مستقل و هم در بلاک‌باسترهای هالیوودی، مورد تحسین قرار گرفته است. علاوه بر فعالیت سینمایی، بلانشت در تئاتر نیز فعال بوده و در نمایش‌های مطرحی چون اتوبوسی به نام هوس حضور داشته است.

دوران کودکی و ابتدایی زندگی

کیت بلانشت در ۱۴ مه ۱۹۶۹ در ایوانهو، حومه‌ای از شهر ملبورن، استرالیا به دنیا آمد. پدرش، رابرت دی‌ویت بلانشت، افسر نیروی دریایی ایالات متحده بود که پس از پایان خدمت، به عنوان مدیر تبلیغات فعالیت می‌کرد و مادرش، جون، یک معلم استرالیایی بود. کیت در یک خانواده متوسط بزرگ شد و دوران کودکی خود را در محیطی آرام و صمیمی سپری کرد. او فرزند دوم خانواده بود و یک برادر بزرگتر و یک خواهر کوچکتر داشت.

زمانی که کیت تنها ده سال داشت، پدرش به دلیل حمله قلبی ناگهانی درگذشت و مادرش مسئولیت تربیت سه فرزند را به تنهایی بر عهده گرفت. این اتفاق تاثیر عمیقی بر کیت گذاشت و باعث شد که از سنین پایین استقلال و مسئولیت‌پذیری را بیاموزد. او دوران تحصیل ابتدایی خود را در مدرسه ایوانهو ایست گذراند و سپس به مدرسه دخترانه ایوانهو و کالج لیدی‌های متدیست رفت. در این دوران، علاقه‌اش به هنرهای نمایشی آغاز شد و او در فعالیت‌های مدرسه، از جمله نمایش‌های دانش‌آموزی و مسابقات سخنرانی شرکت می‌کرد.

کیت در کودکی به پوشیدن لباس‌های پسرانه علاقه زیادی داشت و دوره‌هایی از سبک‌های گوتیک و پانک را تجربه کرد. او خود را کودکی نیمه خجالتی، نیمه ماجراجو توصیف کرده است که همیشه در جستجوی راه‌های جدید برای بیان احساساتش بود. علاقه او به هنر از همان ابتدا مشهود بود و در کنار تحصیل، به نقاشی و موسیقی نیز روی آورد.

پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان، بلانشت در رشته مدیریت بازرگانی در دانشگاه ملبورن تحصیل کرد، اما علاقه‌اش به بازیگری او را به سمت هنرهای نمایشی کشاند. در ۱۸ سالگی تصمیم گرفت سفری به انگلستان و مصر داشته باشد و در آنجا تجربیات جدیدی را کسب کند. حضور او به عنوان یک اضافی در فیلم مصری کابوریا یکی از خاطرات جالب این دوران بود. پس از بازگشت به استرالیا، تصمیم گرفت به طور جدی وارد دنیای بازیگری شود و در مؤسسه ملی هنرهای دراماتیک (NIDA) ثبت‌نام کرد، جایی که نقطه آغاز حرفه‌ای او بود.

دوران حرفه ای بازیگری

پس از فارغ‌التحصیلی در سال ۱۹۹۲، کیت فعالیت خود را در تئاتر آغاز کرد و با نقش‌آفرینی در نمایش‌هایی مانند اولئانا و رقص‌های کافکا توجه منتقدان را به خود جلب کرد.

بلانشت اولین حضور سینمایی خود را در فیلم جاده بهشت (۱۹۹۷) تجربه کرد، اما نقطه عطف حرفه‌ای او با بازی در نقش ملکه الیزابت اول در فیلم الیزابت (۱۹۹۸) رقم خورد. اجرای خیره‌کننده‌اش تحسین جهانی را به دنبال داشت و او را به چهره‌ای شناخته‌شده در هالیوود تبدیل کرد. او به خاطر انعطاف‌پذیری بالایش در ایفای نقش‌های متفاوت، هم در آثار هنری مستقل و هم در بلاک‌باسترهای پرهزینه، شناخته می‌شود.

در طول سال‌ها، بلانشت با کارگردانان سرشناسی همچون مارتین اسکورسیزی (هوانورد – ۲۰۰۴)، پیتر جکسون (ارباب حلقه‌ها – ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۳)، وودی آلن (یاسمن غمگین – ۲۰۱۳) و تایکا وایتیتی (ثور: رگنراک – ۲۰۱۷) همکاری کرده است. او توانسته است با ترکیب استعداد طبیعی و انتخاب‌های هوشمندانه، جایگاه محکمی در سینمای جهان به دست آورد.

از محبوب‌ترین و پرفروش‌ترین فیلم‌های او می‌توان به سه‌گانه ارباب حلقه‌ها که یکی از موفق‌ترین فرنچایزهای تاریخ سینما محسوب می‌شود، ثور: رگنراک که از آثار مطرح دنیای سینمایی مارول است و هشت یار اوشن که در کنار ستارگانی همچون ساندرا بولاک و آن هتوی نقش‌آفرینی کرد، اشاره کرد.

بلانشت علاوه بر سینما، در تئاتر نیز فعال بوده و به همراه همسرش اندرو آپتون از سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۳ مدیریت تئاتر سیدنی را بر عهده داشت. او همچنین در سال ۲۰۲۰ با بازی در سریال خانم امریکا در نقش فیلیس شلفلی، توجهات را دوباره به خود جلب کرد.

افتخارات و جوایز

کیت بلانشت دو بار موفق به دریافت جایزه اسکار شده است، نخست در سال ۲۰۰۵ برای نقش‌آفرینی در نقش کاترین هپبورن در فیلم هوانورد (The Aviator) به‌عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل زن، و بار دیگر در سال ۲۰۱۴ برای بازی در نقش جاسمین در فیلم جاسمین غمگین (Blue Jasmine) به‌عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن.

بلانشت همچنین سه جایزه گلدن گلوب را به دست آورده است، در سال ۱۹۹۹ برای بازی در فیلم الیزابت (Elizabeth) به‌عنوان بهترین بازیگر زن درام، در سال ۲۰۰۸ برای نقش باب دیلن در فیلم من آنجا نیستم (I'm Not There) به‌عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل زن، و در سال ۲۰۱۴ برای جاسمین غمگین به‌عنوان بهترین بازیگر زن درام.

علاوه بر این، بلانشت سه جایزه انجمن بازیگران فیلم (SAG) را نیز از آن خود کرده است، در سال ۲۰۰۵ برای هوانورد به‌عنوان بهترین بازیگر نقش مکمل زن، در سال ۲۰۱۴ برای جاسمین غمگین به‌عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن، و در سال ۲۰۲۳ برای تار (Tár) به‌عنوان بهترین بازیگر نقش اول زن.

فعالیت های دیگر

در سال 2009، او نقش بلانش دوبوآ را در نمایشنامه معروف اتوبوسی به نام هوس ایفا کرد که از سیدنی به مرکز کندی در واشنگتن دی‌سی و آکادمی موسیقی بروکلین در نیویورک اجرا شد. همچنین در نمایش Plenty در کنار الک نیومن و در نمایشنامه هدا گابلر اثر هنریک ایبسن که توسط اندرو آپتون اقتباس شده بود، در آکادمی موسیقی بروکلین بازی کرد.

در دهه 90 میلادی، بلانشت نقش اوفلیا را در نمایش هملت به کارگردانی شرکت تئاتر خیابان بل‌ویر در کنار ریچارد راکسبرگ اجرا کرد. او همچنین در تولیدات مختلف تئاتری شرکت تئاتر سیدنی از جمله Top Girls نوشته کاریل چرچیل، Kafka Dances نوشته تیموتی دیلی و Oleanna نوشته دیوید ممت به ایفای نقش پرداخت.

حضور او به دنیای تبلیغات نیز گسترش یافته است. در تبلیغات چاپی برند Donna Karan و عطر Tresor از برند Lancome حضور داشت. همچنین، در تبلیغات تلویزیونی استرالیایی برای بیسکویت‌های Arnott's Tim Tam در دهه 90 ظاهر شد. او از سال 2010 تا 2012 در تبلیغات محصولات مراقبت از پوست SK-II Skin Signature نقش داشت و بین سال‌های 2017 تا 2019 چهره تبلیغاتی عطرهای Giorgio Armani Sì و Sì Rose Signature بود.

بلانشت همچنین مقالات و نوشته‌هایی با ارزش فرهنگی دارد. در سال 2008، او مقاله‌ای درباره کوین راد، نخست‌وزیر استرالیا، برای مجله Time در بخش 100 فرد تاثیرگذار جهان نوشت.

حقایق پنهان زندگی

کیت بلانشت رکورد بیشترین جوایز بهترین بازیگر زن را برای بازی در فیلم Blue Jasmine دارد. یکی از نکات جالب زندگی او این است که در 15 سالگی سر خود را تراشید و نزدیک بود شغلش را در یک خانه سالمندان از دست بدهد.

در دنیای بازیگری، بلانشت با انتخاب‌های هنری خاص و نقش‌های ماندگار شناخته می‌شود. او برای نقش گالادریل در ارباب حلقه‌ها گوش‌های مصنوعی خود را نگه داشت و آن‌ها را برنزی کرد، چرا که همیشه دوست داشت در فیلمی با گوش‌های نوک‌تیز ظاهر شود. همچنین، نقش دیزی در The Curious Case of Benjamin Button را پس از کناره‌گیری ریچل وایس پذیرفت. بلانشت تنها بازیگر زنی است که دو بار برای نقش‌آفرینی در همان شخصیت، ملکه الیزابت اول، نامزد اسکار شده است. او برای نقش ایرینا اسپالکو در Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull مورد تحسین استیون اسپیلبرگ قرار گرفت که او را بهترین شخصیت منفی این سری معرفی کرد.

از حقایق جالب زندگی بلانشت این است که در 18 سالگی به‌عنوان سیاهی لشکر در یک فیلم مصری به نام Kaboria ظاهر شد. او عاشق ژانر وحشت است و فیلم‌هایی مانند Halloween و Burnt Offerings از آثار مورد علاقه او هستند. او عادت دارد لیست کارهای خود را بنویسد و پس از انجام دادن، آن‌ها را خط بزند.

در حوزه افتخارات فرهنگی، تصویر او در سال 2009 روی تمبرهای استرالیا به‌عنوان یکی از برندگان اسکار چاپ شد. همچنین، در سال 2017 به‌دلیل فعالیت‌های بشردوستانه و زیست‌محیطی، نشان همراهی استرالیا را دریافت کرد.

حاشیه ها

یکی از جنجال‌های او در جشنواره فیلم کن 2024 رخ داد، زمانی که در مصاحبه‌ای خود را طبقه متوسط معرفی کرد. این اظهار نظر با واکنش‌های تندی روبه‌رو شد، زیرا بسیاری معتقد بودند که با توجه به ثروت و موفقیت‌هایش، این ادعا واقعیت ندارد. با این حال، برخی نیز باور داشتند که منظور او به پیشینه خانوادگی و فرهنگی‌اش بازمی‌گردد، نه وضعیت مالی کنونی‌اش.

یکی دیگر از حواشی او به همکاری‌اش با وودی آلن، کارگردان مطرح اما جنجالی، مربوط می‌شود. بلانشت پس از بازی در فیلم Blue Jasmine که به خاطر آن جایزه اسکار دریافت کرد، با انتقاداتی مبنی بر همکاری با فردی که متهم به سوءاستفاده جنسی است مواجه شد. او در پاسخ به این انتقادات تاکید کرد که عدالت باید از طریق سیستم قضایی اعمال شود و رسانه‌های اجتماعی نباید در این باره قضاوت کنند.

اظهارات بلانشت درباره پروژه سینمایی ارباب حلقه‌ها نیز سر و صدای زیادی به پا کرد. او در مصاحبه‌ای فاش کرد که برای بازی در این سه‌گانه هیچ دستمزدی دریافت نکرده و تنها یک ساندویچ رایگان و گوش‌های الفی خود را به یادگار برده است. این گفته‌ها با واکنش‌های مختلفی روبه‌رو شد، زیرا فیلم‌های این مجموعه از پرفروش‌ترین آثار تاریخ سینما محسوب می‌شوند.

بلانشت همچنین با حمایت خود از حقوق فلسطینیان در جشنواره فیلم کن خبرساز شد. پوشیدن لباسی با رنگ‌های پرچم فلسطین از سوی او، توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرد. او در پاسخ به سوالات خبرنگاران گفت که هنر و سینما می‌توانند نقش مؤثری در افزایش آگاهی عمومی داشته باشند، اما نمی‌توانند به‌تنهایی مشکلات جهانی را حل کنند.

یکی دیگر از جنجال‌های بلانشت در زمینه حمایت از جنبش‌های اجتماعی بود. او درباره فرهنگ لغو که در سال‌های اخیر در هالیوود رواج یافته، اظهار داشت که این فرهنگ می‌تواند باعث حذف صدای مخالفان و تکرار اشتباهات تاریخی شود. او معتقد است که بیان آزادانه دیدگاه‌ها باید همواره حفظ شود.

مصاحبه با کیت بلانشت

در مصاحبه‌ای که کیت با مجله Harper’s Bazaar مورخ فوریه 2025 داشته به برخی از اعتقادات خودش در زمینه زندگی، بازیگری و مدلینگ اشاره کرده در کنار هم چکیده‌ای از این مصاحبه را می‌خوانیم.

– چه نوع پروژه‌هایی هستند که در آن‌ها بیشتر احساس راحتی می‌کنید؟ آیا هنگام کار ترجیح می‌دهید از منطقه امن خود خارج شوید؟

چند سالی است که هر صبح در آب یخ شیرجه می‌زنم و این کار را دوست دارم، اما هر روز این کار غیرممکن به نظر می‌رسد. دلم نمی‌خواهد انجامش دهم، اما وقتی وارد آب می‌شوم، حضور دارم و تمام تمرکزم همان‌جا است. و وقتی از آب بیرون می‌آیم، بسیار خوشحالم که انجامش دادم. رابطه‌ام با بازیگری هم چیزی شبیه به همین است. همیشه حس می‌کنم کمی خارج از منطقه امنم هستم.

– آیا به شانس اعتقاد دارید؟

کاملاً. افراد بسیار خلاق زیادی را می‌شناسم که هیچ‌وقت کسی را پیدا نکرده‌اند که به آن‌ها فرصتی بدهد. من اغلب در زمان و مکان درست بوده‌ام و این هیچ ارتباطی به شخصیت من به‌عنوان یک انسان ندارد. اما فکر می‌کنم گاهی توانسته‌ام یک فرصت را شناسایی کنم و از آن استفاده کنم.

– تا به حال به تسلیم شدن فکر کرده‌اید؟

برای من، تسلیم شدن دارای نوعی کیفیت از واگذاری است. و فکر می‌کنم که تسلیم کردن خود به یک پروژه، همان جایی است که هر بار باید از آن شروع کنید. من همیشه تسلیم می‌شوم، زیرا همیشه با افرادی کار می‌کنم که بسیار با استعداد تر و خلاق‌تر هستند. پروژه باید بزرگ‌تر از خود شما باشد. اما تسلیم شدن در برنامه‌هایم نیست. این زمان‌ها نیاز به شجاعت و استقامت دارند.

– همکاری شما با برند آرایشی جورجیو آرمانی یکی از قوی‌ترین همکاری‌ها بین یک برند و یک سفیر است. چرا این مدت طولانی وفادار به این چهره باقی مانده‌اید؟

تمام زندگی‌ام با زیبایی‌شناسی و دیدگاه او ارتباط داشته‌ام. جورجیو آرمانی یک نیروی خلاق است که واقعاً آزمون زمان را پس داده است. او توانسته است امپراتوری خود را گسترش دهد بدون اینکه از ماهیت اصیلش چیزی کم شود. زیبایی او بی‌تکلف، برازنده و اصیل است. این موضوع به وقار و شرافتی که با آن زندگی می‌کند بازمی‌گردد، اما همچنین به کنجکاوی او مربوط می‌شود. افرادی که از نظر من زیباترین هستند، این کنجکاوی شدید را درباره همه چیز اطرافشان دارند و فاقد خودمحوری‌اند، که یافتن این ویژگی‌ها به‌طور روزافزون دشوار است.