آنیل کاپور

آنیل کاپور (Anil Kapoor) یک بازیگر و تهیه کننده هندی است که در 24 دسامبر 1956 در خانواده ای هندو پنجابی در شهر کمبور به دنیا آمد. مادرش نیرمال کاپور نام داشت و پدرش به نام سوریندر کاپور تهیه کننده فیلم بود. کاپور در دبیرستان بانوی ما از حمایت دائمی در کمبور و در کالج سنت خاویر بمبئی تحصیل کرد. او اولین اجرای خود را در سال 1970 با بازی در نقش شاشی کاپور جوان در فیلم Tu Payal Mein Geet انجام داد، اگرچه این فیلم در سینما اکران نشد.

لیست فیلم های قدیمی آنیل کاپور

آنیل کاپور اولین فیلم هندی خود را در Hamare Tumhare (1979) Umesh Mehra با نقشی کوچک بازی کرد. او سپس به عنوان بازیگر نقش اول در فیلم تلوگو، وامسا وروکشام در سال 1980 نقش آفرینی کرد. پس از بازی در نقش کوچکی در فیلم Shakti (1982)، او اولین فیلم کانادایی خود را با Pallavi Anu Pallavi (1983) ساخته مانی راتنام انجام داد.

وی اولین نقش اصلی فیلم هندی خود را در فیلم Woh Saat Din (1983) به کارگردانی باپو و پادمینی کلهاپور و ناصرالدین شاه بازی کرد. او در بالیوود با درام اکشن مشعل (1984) یاش چوپرا به عنوان یک تاپوری به رسمیت شناخته شد که برای آن اولین جایزه فیلم فیر خود را برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد دریافت کرد. او در مری یونگ (1985)، نقش یک وکیل جوان عصبانی را بازی کرد که برای عدالت می جنگید و اولین نامزدی او را برای جایزه فیلم فیر برای بهترین بازیگر مرد به ارمغان آورد.

آنیل کاپور در فیلم علمی تخیلی آقای هند (1987) شکار کاپور، بزرگترین موفقیت سال، نقش اول را داشت. این فیلم به یکی از بزرگترین موفقیت های او در گیشه تبدیل شد و او را به سوپراستار تبدیل کرد.

در سال 1988، او اولین جایزه فیلم فیر خود را بعنوان بهترین بازیگر مرد برای بازی در فیلم تزآب، بزرگترین فیلم پرفروش سال 1988 دریافت نمود. در 1989 رام لاکان (که دومین فیلم پردرآمد باکس آفیس سال 1989 شد) را با آهنگ One Two Ka Four ارائه داد. بازی کاپور از یک مرد اوتیستیک در Eeshwar (1989) مورد استقبال قرار گرفت و تطبیق پذیری او را به عنوان یک بازیگر تثبیت کرد و سومین نامزدی او را برای جایزه Filmfare برای بهترین بازیگر مرد به ارمغان آورد.

با بازی در نقش یک مرد میانسال در درام عاشقانه موزیکال یاش چوپرا، Lamhe (1991)، در مقابل سریدوی، که جایزه فیلم فیر بهترین بازیگر زن را برای او به ارمغان آورد، همراه شد و کاپور چهارمین نامزدی خود را برای جایزه فیلم فیر بهترین بازیگر مرد به دست آورد. این فیلم به عنوان یک فیلم شاخص سینمای هند و بهترین اثر یاش چوپرا تا به امروز شناخته شده است. همچنین این اولین فیلمی بود که بدون سبیل در آن ظاهر شد.

در سال 1992، کاپور دومین جایزه فیلم فیر خود را برای بهترین بازیگر مرد برای بازی سختش در بتا به کارگردانی ایندرا کومار دریافت کرد. کاپور در درام عاشقانه موزیکال 1942: A Love Story در مقابل مانیشا کویرالا به عنوان یک عاشق ساده بازی فوق العاده ای ارائه داد. کاپور ششمین نامزدی خود را برای جایزه فیلم فیر بهترین بازیگر مرد برای بازی در این فیلم به دست آورد. اکران او در سال 1995، تریمورتی یک فاجعه در گیشه بود، اگرچه بازی کاپور با استقبال مثبتی روبرو شد و دومین نامزدی او را برای جایزه فیلم فیر بهترین بازیگر نقش مکمل مرد به ارمغان آورد.

بازی او در Biwi شماره 1 (1999) اولین نامزدی اش را برای جایزه Filmfare برای بهترین کمدین به همراه داشت. شخصیت پردازی غیرمعمول کاپور از یک سوپراستار موسیقی متعصب و کج خلق در تال (1999) تماشاگران و منتقدان را شوکه کرد و نقدهای مثبتی را برای او به دنبال داشت، علاوه بر این دومین جایزه فیلم فیر برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را نیز به خود اختصاص داد.

او بار دیگر برای بازی در Virasat (1997)، بازسازی فیلم تامیلی (1992)Thevar Magan که در آن نقش کمال حسن را بازی کرد، نقدهای مثبتی دریافت کرد. این فیلم اولین جایزه فیلم فیر را برای بهترین بازیگر مرد (منتقدان) به همراه هفتمین نامزدی جایزه فیلم فیر برای بهترین بازیگر مرد به ارمغان آورد.

جدیدترین فیلم های آنیل کاپور

اولین اکران آنیل کاپور در سال 2000 "بولاندی" بود که در آن نقشی دوگانه داشت و در نقش تاکور بزرگتر خویشتنداری و پختگی نشان داد. او اولین جایزه فیلم ملی خود را برای بهترین بازیگر مرد، علاوه بر هشتمین نامزدی جایزه فیلم فیر برای بهترین بازیگر مرد بخاطر بازی در فیلم تحسین شده راجکومار سانتوشی پوکار (2000) به دست آورد.

اولین فیلم انگلیسی زبان او، میلیونر زاغه نشین بود که در 12 نوامبر 2008 به نمایش درآمد. از سوی دیگر، این فیلم برنده جوایز بین المللی متعددی شده و نقدهای مثبت منتقدان را دریافت کرده است. در ژانویه 2009، او به همراه تیم میلیونر زاغه نشین در شصت و ششمین مراسم جوایز گلدن گلوب شرکت کرد که برنده چهار جایزه گلدن گلوب شد. کاپور شور و شوق شناخته شده خود را پس از برنده شدن جایزه اسکار بهترین فیلم (یکی از هشت جایزه) این فیلم نشان داد.

او همچنین نامزد بهترین گروه در جوایز بلک ریل 2008 شد و جایزه انجمن بازیگران سینما را برای اجرای برجسته توسط بازیگران در یک فیلم سینمایی دریافت کرد. در سال 2022، او در کمدی- درام Jugjugg Jeeyo (2022) حضور داشت، بازی کاپور در این فیلم باعث شد تا با چهارمین جایزه فیلم فیر برای بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، رکورددار شود.

در سال 2002، کاپور اولین فیلم خود را به نام کمدی Badhaai Ho Badhaai تولید کرد که در آن نیز ایفای نقش نمود. او همچنین در فیلم های قطار کلکته (۲۰۰۳)، آرمان (۲۰۰۳)، مسافر (۲۰۰۴)، شکلات (۲۰۰۵)، بی‌وفا (۲۰۰۵)، قتل همسر من (۲۰۰۵)، ورود ممنوع (۲۰۰۵)، ترسیدن ضروری است (۲۰۰۶)، سبک (۲۰۰۸)، یووراج (۲۰۰۸)، مشکلی نیست (۲۰۱۰)، مأموریت غیرممکن: پروتکل شبح (۲۰۱۲)، بگذار قلب بتپد (۲۰۱۵)، مبارک (۲۰۱۷)، مسابقه ۳ (۲۰۱۸)، شادکامی مطلق (۲۰۱۹)، ولگرد (۲۰۲۰)، ای‌کی در مقابل ای‌کی (۲۰۲۰)، شاد زندگی کن (۲۰۲۲)، متشکرم که آمدید (۲۰۲۳) و حیوان (۲۰۲۳) نیز ایفای نقش داشته است.

آنیل کاپور در موارد نادری به عنوان خواننده در موسیقی متن فیلم های خود مشارکت داشته است. یکی از اولین ترانه‌های پخش شده او، تیتراژ کمدی بالیوود چاملی کی شادی در سال 1986 بود. این آهنگ ماهیت کمیک داشت و داستان عشق چاملی نامدار و معشوقش چارانداس با بازی کاپور را به تصویر می کشید. در سطح جهانی، کاپور یکی از شناخته شده ترین بازیگران سینمای هند است.